Ordsprogene 13

1 Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke paa skænd.

Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.

2 Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold staar troløses Hu.

Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.

3 Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den aabenmundede falder i Vaade.

Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.

4 Den lade attraar uden at faa, men flittiges Sjæl bliver mæt.

Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.

5 Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.

Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.

6 Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.

Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.

7 Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.

Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.

8 Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand faar ingen Trusel at høre.

Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.

9 Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe gaar ud.

Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.

10 Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig raade, er Visdom.

Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.

11 Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Haandfuld for Haandfuld, øges.

Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.

12 At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.

Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.

13 Den, der lader haant om Ordet, slaas ned, den, der frygter Budet, faar Løn.

Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.

14 Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgaas Dødens Snarer.

Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.

15 God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.

Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.

16 Hver, som er klog, gaar til Værks med Kundskab, Taaben udfolder Daarskab.

Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.

17 Gudløs Budbringer gaar det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.

Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.

18 Afvises Tugt, faar man Armod og Skam; agtes paa Revselse, bliver man æret.

Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.

19 Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Taaber en Gru.

Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.

20 Omgaas Vismænd, saa bliver du viis, ilde faren er Taabers Ven.

Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.

21 Vanheld følger Syndere, Lykken naar de retfærdige.

Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.

22 Den gode efterlader Børnebørn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.

Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.

23 Paa Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.

Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.

24 Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.

Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.

25 Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.

Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.