Klagesangene 5

1 HERRE, kom vor Skæbne i Hu, sku ned og se vor Skændsel!

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 Vort Drikkevand maa vi købe, betale maa vi vort Brænde.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 Aaget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 Ægypten rakte vi Haand, Assur, for at mættes med Brød.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Vore Fædre, som synded, er borte, og vi maa bære deres Skyld.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Over os raader Trælle, ingen frier os fra dem.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 De skændede Kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt staar din Trone.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle Dage?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Omvend os, HERRE, til dig, saa vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?