Ordsprogene 1
1 Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge,
Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
2 for af dem at faa Visdom og Undervisning, for at forstaa Forstandens Ord;
Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
3 for at modtage Undervisning i Klogskab, modtage Ret og Retfærdighed og Retvished;
Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 for at give de uvidende Vid, de unge Kundskab og Kløgt.
Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
5 Hvo som er viis, høre til og gaa frem i Lærdom, og hvo som er forstandig, vinde Evne til at styre;
Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
6 for at forstaa Ordsprog og Gaader, Vismænds Ord og deres mørke Taler.
Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
7 Herrens Frygt er Begyndelse til Kundskab; Daarerne foragte Visdom og Undervisning.
Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
8 Hør, min Søn! din Faders Undervisning, og forlad ikke din Moders Lov;
Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
9 thi de ere en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
10 Min Søn! naar Syndere lokke dig, da samtyk ikke!
Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
11 Dersom de sige: Gak med os, vi ville lure efter Blod, vi ville efterstræbe den uskyldige, som er uden Sag;
Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
12 vi ville, som Dødsriget, sluge dem levende, ja hele og holdne, som de, der nedfare i Hulen; (Sheol h7585)
Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol h7585)
13 vi ville finde alle Haande dyrebart Gods, vi ville fylde vore Huse med Rov;
Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
14 du skal tage din Lod iblandt os, vi ville alle sammen have een Pose:
Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
15 Min Søn! vandre ikke paa Vej med dem, hold din Fod tilbage fra deres Sti;
Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
16 thi deres Fødder haste til ondt, og de skynde sig for at udøse Blod;
Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
17 thi forgæves udspændes Garn for alle Fugles Øjne;
Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
18 og de lure paa deres eget Blod, de efterstræbe deres eget Liv.
Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
19 Saa ere enhvers Veje, som er hengiven til Gerrighed; den tager sine egne Herrers Liv.
Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
20 Visdommen raaber udenfor, den opløfter sin Røst paa Gaderne;
Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
21 paa Hjørnet af de befærdede Gader raaber den; ved Indgangene til Portene, i Staden, taler den sine Ord:
Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
22 Hvor længe ville I uvidende elske Uvidenhed, og Spotterne have Lyst til Spot, og Daarer hade Kundskab?
Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
23 Vender eder til min Revselse; se, jeg vil udgyde min Aand over eder, jeg vil kundgøre eder mine Ord.
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
24 Efterdi jeg raabte, og I vægrede eder, jeg udrakte min Haand, og ingen gav Agt;
Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
25 og I lode alt mit Raad fare og vilde ikke vide af min Revselse:
Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
26 Saa vil jeg, jeg selv le i eders Ulykke, jeg vil spotte, naar det kommer, som I frygte for;
Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
27 naar det, som I frygte for, kommer som en Ødelæggelse, og eders Ulykke kommer som en Hvirvelvind, naar Angest og Trængsel kommer over eder:
Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
28 Da skulle de paakalde mig, men jeg skal ikke svare, de skulle søge mig, men ikke finde mig.
Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
29 Fordi de hadede Kundskab og udvalgte ikke Herrens Frygt,
Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
30 fordi de ikke vilde vide af mit Raad, men foragtede al min Revselse:
Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
31 Saa skulle de æde Frugten af deres Veje og blive mætte af deres egne Raad.
Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
32 Thi de uvidendes Frafald skal volde dem Død, og Daarers Tryghed skal ødelægge dem selv.
Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
33 Men hvo mig lyder, skal bo tryggelig og være rolig, uden Frygt for det onde.
[Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
