Lukas 8
1 Og det skete i Tiden derefter, at han rejste igennem Byer og Landsbyer og prædikede og forkyndte Evangeliet om Guds Rige, og med ham de tolv
ⲁ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲛ̅ⲛ̅ⲥⲱⲥ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲕⲁⲧⲁⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲕⲁⲧⲁϯⲙⲉ ⲉϥⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ⲉϥⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲉⲣⲟ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲉⲡⲙⲛ̅ⲧⲥ̅ⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛⲙ̅ⲙⲁϥ
2 og nogle Kvinder, som vare helbredede fra onde Aander og Sygdomme, nemlig: Maria, der kaldes Magdalene, af hvem syv onde Aander vare udfarne;
ⲃ̅ⲛⲙ̅ϩⲉⲛⲕⲉϩⲓⲟⲙⲉ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲛⲧⲁϥⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ ϩⲛ̅ⲛⲉⲩⲡⲛ̅ⲁ ⲙⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲛ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲩϣⲱⲛⲉ. ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲉϣⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲅⲇⲁⲗⲏⲛⲏ ⲧⲁⲓ̈ ⲉⲛⲧⲁⲥⲁϣϥ̅ ⲛ̅ⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϩⲏⲧⲥ̅
3 og Johanna, Herodes's Husfoged Kuzas Hustru, og Susanna og mange andre, som tjente dem med, hvad de ejede.
ⲅ̅ⲛⲙ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲁ ⲑⲓⲙⲉ ⲛ̅ⲭⲟⲩⲍⲁ ⲡⲉⲡⲓⲧⲣⲟⲡⲟⲥ ⲛϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲛⲙ̅ⲥⲟⲩⲥⲁⲛⲛⲁ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲛⲉⲩⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲉⲓ ⲛⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲛⲉⲩϩⲩⲡⲁⲣⲭⲟⲛⲧⲁ.
4 Men da en stor Skare kom sammen, og de droge til ham fra de forskellige Byer, sagde han ved en Lignelse:
ⲇ̅ⲉⲣⲉⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲛⲁϣⲱϥ. ⲛⲙ̅ⲛⲉⲧⲛⲏⲟⲩ ϣⲁⲣⲟϥ ⲕⲁⲧⲁⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϩⲓⲧⲛⲟⲩⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ
5 „En Sædemand gik ud at saa sin Sæd; og idet han saaede, faldt noget ved Vejen og blev nedtraadt, og Himmelens Fugle aade det op.
ⲉ̅ϫⲉ ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϭⲓⲡⲉⲧϫⲟ ⲉⲧϫⲉⲡⲉϥϭⲣⲟϭ. ⲁⲩⲱ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉϥϫⲟ. ⲁϩⲟⲓ̈ⲛⲉ ϩⲉ ϩⲁⲧⲛⲧⲉϩⲓⲏ ⲁⲩϩⲟⲙⲟⲩ ⲁⲛϩⲁⲗⲁⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲡⲉ ⲟⲩⲟⲙⲟⲩ.
6 Og noget faldt paa Klippen; og da det voksede op, visnede det, fordi det ikke havde Væde.
ⲋ̅ⲁϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϩⲉ ⲉϫⲛⲙ̅ⲡⲉⲧⲣⲁ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲣⲱⲧʾ ⲁⲩϣⲟⲟⲩⲉ ϫⲉ ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲁϭⲃⲉⲥ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ.
7 Og noget faldt midt iblandt Torne, og Tornene voksede op med og kvalte det.
ⲍ̅ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛⲛ̅ϣⲟⲛⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲛ̅ϣⲟⲛⲧⲉ ⲣⲱⲧʾ ⲁⲩⲟϭⲧⲟⲩ.
8 Og noget faldt i den gode Jord, og det voksede op og bar hundrede Fold Frugt.‟ Da han sagde dette, raabte han: „Den, som har Øren at høre med, han høre!‟
ⲏ̅ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ⲁⲩϩⲉ ⲉϫⲙ̅ⲡⲕⲁϩ ⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲣⲱⲧ ⲁⲩⲧⲁⲩⲉⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϣⲉ ⲛ̅ⲕⲱⲃ. ⲛⲁⲉⲓ ⲇⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲛⲉϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲉⲩⲛ̅ⲧϥ̅ⲙⲁⲁϫⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉⲥⲱⲧⲙ̅ ⲙⲁⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅.
9 Men hans Disciple spurgte ham, hvad denne Lignelse skulde betyde?
ⲑ̅ⲁⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ϫⲛⲟⲩϥ ϫⲉ ⲟⲩ ⲧⲉ ⲧⲉⲓ̈ⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ.
10 Og han sagde: „Eder er det givet at kende Guds Riges Hemmeligheder, men de andre i Lignelser, for at de, skønt seende, ikke skulle se, og, skønt hørende, ikke skulle forstaa.
ⲓ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲩⲧⲁⲁⲥ ⲛⲏⲧⲛ̅ ⲉⲉ͡ⲓⲙⲉ ⲉⲡⲙⲩⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ ⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲉⲣⲟ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲉⲓ̈ϣⲁϫⲉ ⲇⲉ ⲛⲙ̅ⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ϩⲛ̅ϩⲉⲛⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲛⲁⲩ ⲛ̅ⲛⲉⲩⲓ̈ⲱⲣϩ̅ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲛ̅ⲛⲉⲩⲓ̈ⲙⲉ.
11 Men dette er Lignelsen: Sæden er Guds Ord.
ⲓ̅ⲁ̅ⲧⲁⲓ̈ ⲇⲉ ⲧⲉ ⲧⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ. ⲡⲉϭⲣⲟϭ ⲡⲉ ⲡϣⲁϫⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
12 Men de ved Vejen ere de, som høre det; derefter kommer Djævelen og tager Ordet bort af deres Hjerte, for at de ikke skulle tro og blive frelste.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲉⲧϩⲁⲧⲛ̅ⲧⲉϩⲓⲏ ⲇⲉ ⲛⲉ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲙⲛ̅ⲛ̅ⲥⲱⲥ ⲉϣⲁⲣⲉⲡ̅ⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲥ ⲉ͡ⲓ ⲛϥ̅ϥⲓ ⲙ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲉⲩϩⲏⲧʾ ϫⲉ ⲛ̅ⲛⲉⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛ̅ⲥⲉⲟⲩϫⲁⲓ̈.
13 Men de paa Klippen ere de, som modtage Ordet med Glæde, naar de høre det, og disse have ikke Rod; de tro til en Tid og falde fra i Fristelsens Tid.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲉⲧϩⲓϫⲛ̅ⲧⲡⲉⲧⲣⲁ ⲇⲉ (ⲛⲉ) ⲛⲁⲉⲓ ⲉϣⲁⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲛⲥⲉϣⲉⲡⲡϣⲁϫⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲛ̅ⲟⲩⲣⲁϣⲉ. ⲛⲁⲉⲓ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲧⲟⲩⲛⲟⲩⲛⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉϣⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲡⲣⲟⲥⲟⲩⲟⲉⲓϣ. ϩⲛ̅ⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲇⲉ ⲙ̅ⲡⲓⲣⲁⲥⲙⲟⲥ ϣⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ.
14 Men det, som faldt iblandt Torne, det er dem, som have hørt og saa gaa hen og kvæles under Livets Bekymringer og Rigdom og Nydelser og ikke bære moden Frugt.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩϩⲉ ⲇⲉ ⲉϫⲛ̅ⲛ̅ϣⲟⲛⲧⲉ ⲛⲉ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲧⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲉⲧⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲛ̅ⲛⲣⲟⲟⲩϣ ⲛⲙ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲣⲙ̅ⲙⲁⲟ ⲛⲙ̅ⲛ̅ϩⲏⲇⲟⲛⲏ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲃⲓⲟⲥ ⲉⲩⲱϭⲧ̅ʾ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲛⲥⲉϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ.
15 Men det i den gode Jord, det er dem, som, naar de have hørt Ordet, beholde det i et smukt og godt Hjerte og bære Frugt i Udholdenhed.
ⲓ̅ⲉ̅ⲛⲉⲧʾϩⲓϫⲙ̅ⲡⲕⲁϩ ⲇⲉ ⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲛⲉ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩϩⲏⲧ ⲉⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲛ̅ⲁⲅⲁⲑⲟⲥ ⲁⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲁⲩϯⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ϩⲛ̅ⲟⲩϩⲩⲡⲟⲙⲟⲛⲏ.
16 Men ingen, som tænder et Lys, skjuler det med et Kar eller sætter det under en Bænk; men han sætter det paa en Lysestage, for at de, som komme ind, kunne se Lyset.
ⲓ̅ⲋ̅ⲙⲉⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ϫⲉⲣⲉⲟⲩϩⲏⲃⲥ̅ ⲛϥ̅ϩⲟⲃⲥϥ̅ ⲛ̅ⲟⲩϩⲛⲁⲁⲩ ⲏ ⲛϥ̅ⲕⲁⲁϥ ϩⲁⲟⲩϭⲗⲟϭ. ⲁⲗⲗⲁ ⲉϣⲁϥⲕⲁⲁϥ ⲉϫⲛ̅ⲧⲗⲩⲭⲛⲓⲁ. ϫⲉ ⲉⲣⲉⲛⲉⲧⲃⲏⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲁⲩ ⲉⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ.
17 Thi der er ikke noget skjult, som jo skal blive aabenbart; og ikke noget lønligt, som jo skal blive kendt og komme for Lyset.
ⲓ̅ⲍ̅ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲅⲁⲣ ⲉϥϩⲏⲡ ⲉⲛϥ̅ⲛⲁⲟⲩⲱⲛϩ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ. ⲁⲩⲱ ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲉϥϩⲟⲃⲥ̅ ⲉⲛⲥⲉⲛⲁⲉ͡ⲓⲙⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲛ ⲛϥⲉ͡ⲓ ⲉⲡⲟⲩⲟⲓ̈ⲛ.
18 Ser derfor til, hvorledes I høre; thi den, som har, ham skal der gives; og den, som ikke har, fra ham skal endog det tages, han synes at have.‟
ⲓ̅ⲏ̅ϯϩⲧⲏⲧⲛ̅ ϭⲉ ϫⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲱⲧⲙ̅ ⲛ̅ⲁϣ ⲛ̅ϩⲉ. ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲛⲧⲁϥ ⲅⲁⲣ ⲥⲉⲛⲁϯ ⲛⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲉⲙⲛ̅ⲧⲁϥ. ⲡⲉⲧϥ̅ϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲁⲓ̈ⲥϥ̅ ⲥⲉⲛⲁϥⲓⲧϥ̅ ⲛ̅ⲧⲟⲟⲧϥ̅·
19 Men hans Moder og Brødre kom til ham og kunde ikke naa frem til ham for Skaren.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ⲇⲉ ⲉ͡ⲓ ϣⲁⲣⲟϥ ⲛⲙ̅ⲛⲉϥⲥⲛⲏⲩ ⲙ̅ⲡⲟⲩⲉϣϭⲙ̅ϭⲟⲙ ⲉⲧⲱⲙⲛⲧ̅ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲧⲃⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ.
20 Og det blev ham meddelt: „Din Moder og dine Brødre staa udenfor og begære at se dig.‟
ⲕ̅ⲁⲩϫⲓⲡⲟⲩⲱ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲧⲉⲕⲙⲁⲁⲩ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲕⲥⲛⲏⲟⲩ ⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ϩⲓⲡⲥⲁ ⲃ̅ⲃⲟⲗ ⲉⲩⲟⲩⲉϣ ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲕ.
21 Men han svarede og sagde til dem: „Min Moder og mine Brødre ere disse, som høre Guds Ord og gøre efter det.‟
ⲕ̅ⲁ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ̅ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ. ⲧⲁⲙⲁⲁⲩ ⲛⲙⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲛⲉ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲧⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲉϯⲣⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ·
22 Og det skete en af de Dage, at han gik om Bord i et Skib tillige med sine Disciple, og han sagde til dem: „Lader os fare over til hin Side af Søen; ‟ og de sejlede ud.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ⲟⲩϩⲟⲟⲩ ⲉⲁϥⲧⲁⲗⲉ ⲉⲩϫⲟⲓ̈ ⲛⲙ̅ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ. ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲟⲛ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲛ̅ⲧⲗⲓⲙⲛⲏ. ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣ̅ϩⲱⲧʾ
23 Men medens de sejlede, faldt han i Søvn; og en Stormvind for ned over Søen, og Skibet blev fuldt af Vand, og de vare i Fare.
ⲕ̅ⲅ̅ⲉⲩⲣϩⲱⲧʾ ⲇⲉ ⲁϥⲱⲃϣ̅. ⲁⲩⲧⲣⲱⲙ ⲛ̅ⲧⲏⲩ ⲉ͡ⲓ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧʾ ⲉⲧⲗⲓⲙⲛⲏ ⲁⲩϣⲧⲟⲣⲧⲣ̅ ⲇⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϭⲓⲛⲇⲩⲛⲉⲩⲉ.
24 Da traadte de hen og vækkede ham og sagde: „Mester, Mester! vi forgaa.‟ Men han stod op og truede Vinden og Vandets Bølger; og de lagde sig, og det blev blikstille.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ̈ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ̅ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲡⲥⲁϩ ⲧⲛ̅ⲛⲁⲧⲁⲕⲟ. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲙ̅ⲡⲧⲏⲟⲩ ⲛⲙ̅ⲫⲟⲉⲓⲙ ⲙ̅ⲡⲙⲟⲟⲩ ⲁϥⲗⲟ ⲁⲩϫⲁⲙⲏ ϣⲱⲡⲉ.
25 Og han sagde til dem: „Hvor er eders Tro?‟ Men de frygtede og undrede sig og sagde til hverandre: „Hvem er dog denne, siden han byder baade over Vindene og Vandet, og de ere ham lydige?‟
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲉⲥⲧⲱⲛ ⲧⲉⲧⲛ̅ⲡⲓⲥⲧⲓⲥ. ⲉⲩⲣ̅ϩⲟⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛ̅ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ϭⲉ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ̈ ϫⲉ ϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲛⲛ̅ⲧⲏⲩ ⲛⲙ̅ⲡⲙⲟⲟⲩ ⲥⲉⲥⲱⲧⲙ̅ ⲛ̅ⲥⲱϥ.
26 Og de sejlede ind til Gadarenernes Land, som ligger lige over for Galilæa.
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲥϭⲏⲣ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲛⲛ̅ⲅⲉⲣⲁⲍⲏⲛⲟⲥ ⲉⲧⲉⲧⲁⲓ̈ ⲧⲉ (ⲉ)ⲧⲙ̅ⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ.
27 Men da han traadte ud paa Landjorden, mødte der ham en Mand fra Byen, som i lang Tid havde været besat af onde Aander og ikke havde haft Klæder paa og ikke opholdt sig i Hus, men i Gravene.
ⲕ̅ⲍ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲁⲩⲣⲱⲙⲉ ⲧⲱⲙⲛⲧ̅ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲛⲏⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲉⲩⲛϩⲉⲛⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ϩⲓⲱⲱϥ. ⲉⲁϥⲣⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲉⲙⲡϥ̅ϯϩⲟⲓ̈ⲧⲉ ϩⲓⲱⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲙⲡϥ̅ⲟⲩⲱϩ ϩⲛ̅ⲏⲉⲓ ⲁⲗⲗⲁ ⲉϥϩⲛⲛⲉⲙϩⲁⲟⲩ.
28 Men da han saa Jesus, raabte han og faldt ned for ham og sagde med høj Røst: „Hvad har jeg med dig at gøre, Jesus, den højeste Guds Søn? jeg beder dig om, at du ikke vil pine mig.‟
ⲕ̅ⲏ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲁϥϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥⲡⲁϩⲧϥ̅ ϩⲁⲣⲁⲧϥ̅. ⲡⲉϫⲁϥ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲥⲙⲏ ϫⲉ. ⲉⲕⲟⲩⲉϣⲟⲩ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲛ ⲓ̅ⲥ̅ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧϫⲟⲥⲉ. ϯⲥⲟⲡⲥ̅ ⲙ̅ⲙⲟⲕ ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲃⲁⲥⲁⲛⲓⲍⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈.
29 Thi han bød den urene Aand at fare ud af Manden; thi i lange Tider havde den revet ham med sig, og han blev bunden med Lænker og Bøjer og bevogtet, og han sønderrev, hvad man bandt ham med, og dreves af den onde Aand ud i Ørkenerne.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁϥⲡⲁⲣⲁⲅⲅⲉⲓⲗⲉ ⲅⲁⲣ ⲛ̅ⲛⲉⲡⲛ̅ⲁ ⲛ̅ⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲉⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ. ⲛⲉⲁϥⲣ̅ϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲅⲁⲣ ⲛ̅ⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲉϣⲁϥⲧⲟⲣⲡϥ̅ ⲛⲉϣⲁⲩⲙⲟⲣϥ̅ ⲇⲉ ⲡⲉ ϩⲛ̅ϩⲉⲛϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲛⲙ̅ϩⲉⲛⲓⲛⲉ ⲛ̅ϩⲟⲙⲛ̅ⲧ ⲉⲩϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟϥ. ⲁⲩⲱ ϣⲁϥⲡⲱϩ ⲛⲙ̅ⲙⲣ̅ⲣⲉ ⲛ̅ⲥⲉϫⲓⲧϥ̅ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ̅ⲡⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲉϩⲉⲛⲙⲁ ⲛ̅ϫⲁⲓ̈ⲉ.
30 Men Jesus spurgte ham og sagde: „Hvad er dit Navn?‟ Men han sagde: „Legion‟; thi mange onde Aander vare farne i ham.
ⲗ̅ⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ϫⲛⲟⲩϥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲗⲉⲅⲉⲱⲛ ϫⲉ ⲁϩⲁϩ ⲛ̅ⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ
ⲗ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅ ϫⲉ ⲛ̅ⲛⲉϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲱⲕ ⲉⲡⲛⲟⲩⲛ (Abyssos g12)
32 men der var sammesteds en stor Hjord Svin, som græssede paa Bjerget; og de bade ham om, at han vilde tilstede dem at fare i dem; og han tilstedte dem det.
ⲗ̅ⲃ̅ⲛⲉⲟⲩⲛⲟⲩⲁⲅⲉⲗⲏ ⲇⲉ ⲣ̅ⲣⲓⲣ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲡⲉ ⲉⲛⲁϣⲱⲥ ⲉⲩⲙⲟⲟⲛⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϩⲓⲡⲧⲟⲟⲩ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅ ⲇⲉ ϫⲉ ⲉϥⲉⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ. ⲁⲩⲱ ⲁϥⲕⲁⲁⲩ.
33 Men de onde Aander fore ud af Manden og fore i Svinene, og Hjorden styrtede sig ned over Brinken ud i Søen og druknede.
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲛⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲇⲉ ⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲣⲓⲣ. ⲁⲥϯⲡⲉⲥⲟⲩⲟⲓ̈ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲧⲁⲅⲉⲗⲏ ⲉϫⲛ̅ⲧϣⲱⲙⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧʾ ⲉⲧⲗⲓⲙⲛⲏ ⲁⲩⲙⲟⲩ.
34 Men da Hyrderne saa det, som var sket, flyede de og forkyndte det i Byen og paa Landet.
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲛⲉ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲁⲩⲡⲱⲧʾ ⲁⲩϫⲓⲡⲟⲩⲱ ⲉⲧⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲛⲥⲱϣⲉ.
35 Da gik de ud for at se det, som var sket, og de kom til Jesus og fandt Manden, af hvem de onde Aander vare udfarne, siddende ved Jesu Fødder, paaklædt og ved Samling; og de frygtede.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ. ⲁⲩⲉ͡ⲓ ϣⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲛⲧⲁⲛ̅ⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ (ⲉⲓ) ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ⲉⲣⲉⲛⲉϥϩⲟⲓ̈ⲧⲉ ϩⲓⲱⲱϥ ⲉⲣⲉⲡⲉϥϩⲏⲧʾ ⲥⲙⲟⲛⲧ̅ʾ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲁⲧⲛ̅ⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲛ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣ̅ϩⲟⲧⲉ
36 Og de, som havde set det, fortalte dem, hvorledes den besatte var bleven frelst.
ⲗ̅ⲋ̅ⲁⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲧⲁⲙⲟⲟⲩ ⲉⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲡⲉⲧⲟ ⲛⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲟⲩϫⲁⲓ̈ ⲙ̅ⲙⲟⲥ.
37 Og hele Mængden fra Gadarenernes Omegn bad ham om, at han vilde gaa bort fra dem; thi de vare betagne af stor Frygt. Men han gik om Bord i et Skib og vendte tilbage igen.
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲧⲏⲣϥ̅ ⲛ̅ⲧⲡⲉⲣⲓⲭⲱⲣⲟⲥ ⲛⲛ̅ⲅⲉⲣⲁⲍⲏⲛⲟⲥ ⲉⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ϫⲉ ⲁⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ϩⲟⲧⲉ ⲧⲁϩⲟⲟⲩ. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲁⲗⲉ ⲉⲩϫⲟⲓ̈ ⲁϥⲕⲧⲟϥ.
38 Men Manden, af hvem de onde Aander vare udfarne, bad ham om, at han maatte være hos ham; men han lod ham fare og sagde:
ⲗ̅ⲏ̅ⲛⲉⲣⲉⲡⲣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ⲉⲛⲧⲁⲛ̅ⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ⲧⲱⲃϩ̅ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲉⲧⲣⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁϥ. ⲁϥⲕⲁⲁϥ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ
39 „Vend tilbage til dit Hus, og fortæl, hvor store Ting Gud har gjort imod dig.‟ Og han gik bort og kundgjorde over hele Byen, hvor store Ting Jesus havde gjort imod ham.
ⲗ̅ⲑ̅ϫⲉ. ⲕⲟⲧⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲡⲉⲕⲏⲉⲓ ⲛⲅ̅ϫⲱ ⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲁⲩ ⲛⲁⲕ. ⲁⲩⲱ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ̅ ⲉϥⲧⲁϣⲉⲟⲓ̈ϣ ⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲁⲩ ⲛⲁϥ·
40 Men det skete, da Jesus kom tilbage, tog Skaren imod ham; thi de ventede alle paa ham.
ⲙ̅ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲕⲟⲧϥ̅ ⲁⲡⲙⲏⲏϣⲉ ϣⲟⲡϥ̅ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛⲉⲩϭⲱϣⲧ̅ʾ ⲅⲁⲣ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲏⲧϥ̅.
41 Og se, der kom en Mand, som hed Jairus, og han var Forstander for Synagogen; og han faldt ned for Jesu Fødder og bad ham komme ind i hans Hus;
ⲙ̅ⲁ̅ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉ͡ⲓ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲓⲁⲉⲓⲣⲟⲥ ⲉⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ. ⲁϥⲡⲁϩⲧϥ̅ ϩⲁⲛⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲛ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅ ⲉⲧⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉϥⲏⲓ̈
42 thi han havde en enbaaren Datter, omtrent tolv Aar gammel, og hun droges med Døden. Men idet han gik, trængte Skarerne sig sammen om ham.
ⲙ̅ⲃ̅ϫⲉ ⲉⲛⲉⲟⲩⲛ̅ⲧϥ̅ⲟⲩϣⲉⲉⲣⲉ ⲟⲩⲱⲧʾ ⲉⲥⲛⲁⲣⲙⲛⲧ̅ⲥ̅ⲛⲟⲟⲩⲥ ⲣ̅ⲣⲟⲙⲡⲉ. ⲧⲁⲓ̈ ⲇⲉ ⲛⲉⲥⲛⲉⲥⲛⲁⲙⲟⲩ. ⲉϥⲃⲏⲕ ⲇⲉ ⲁⲡⲙⲏⲏϣⲉ ϩⲉϫϩⲱϫϥ̅.
43 Og en Kvinde, som havde haft Blodflod i tolv Aar og havde kostet al sin Formue paa Læger og ikke kunde blive helbredet af nogen,
ⲙ̅ⲅ̅ⲉⲓⲥⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲉⲣⲉⲡⲉⲥⲛⲟϥ ϩⲁⲣⲟⲥ ⲙ̅ⲙⲛⲧ̅ⲥⲛⲟⲟⲩⲥⲉ ⲣ̅ⲣⲟⲙⲡⲉ ⲧⲁⲓ̈ ⲉⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉϣϭⲙ̅ϭⲟⲙ ⲉⲧⲁⲗϭⲟⲥ.
44 hun gik til bagfra og rørte ved Fligen af hans Klædebon, og straks standsedes hendes Blodflod.
ⲙ̅ⲇ̅ⲁⲥϯⲡⲉⲥⲟⲩⲟⲓ̈ ⲉⲡⲁϩⲟⲩ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲁⲥϫⲱϩ ⲉⲛⲧⲱⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲉϥϣⲧⲏⲛ ⲁⲩⲱ ϩⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲡⲉⲥⲛⲟϥ ϭⲱ ⲉϥϣⲟⲩⲟ̅.
45 Og Jesus sagde: „Hvem var det, som rørte ved mig?‟ Men da alle nægtede det, sagde Peter og de, som vare med ham: „Mester! Skarerne trykke og trænge dig, og du siger: Hvem var det, som rørte ved mig?‟
ⲙ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲉⲓ̅ⲥ̅ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲁϥϫⲱϩ ⲉⲣⲟⲓ̈. ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩϫⲟⲟⲥ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϫⲉ ⲛ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲁⲛ ⲛⲉ. ⲡⲉϫⲉⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ. ⲡⲥⲁϩ. ⲙ̅ⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲉⲧʾϩⲟϫϩⲉϫ ⲙ̅ⲙⲟⲕ ⲉⲧʾⲑⲗⲓⲃⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲕ.
46 Men Jesus sagde: „Der rørte nogen ved mig; thi jeg mærkede, at der udgik en Kraft fra mig.‟
ⲙ̅ⲋ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲁⲩϫⲱϩ ⲉⲣⲟⲓ̈ ⲁⲛⲟⲕ ⲅⲁⲣ ⲁⲓ̈ⲉ͡ⲓⲙⲉ ⲉⲩϭⲟⲙ ⲉⲁⲥⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϩⲏⲧʾ.
47 Men da Kvinden saa, at det ikke var skjult, kom hun bævende og faldt ned for ham og fortalte i alt Folkets Paahør, af hvad Aarsag hun havde rørt ved ham, og hvorledes hun straks var bleven helbredet.
ⲙ̅ⲍ̅ⲁⲥⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲡϩⲱⲃ ϩⲱⲡ ⲁⲥⲉ͡ⲓ ⲉⲥⲥⲧⲱⲧʾ ⲁⲥⲡⲁϩⲧⲥ̅ ⲛⲁϥ ⲁⲥⲧⲁⲙⲟϥ ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲥϫⲱϩ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ⲛ̅ϩⲱⲃ ⲙ̅ⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲧⲏⲣϥ̅. ⲁⲩⲱ ⲉⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲥⲗⲟ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ
48 Men han sagde til hende: „Datter! din Tro har frelst dig; gaa bort med Fred!‟
ⲙ̅ⲏ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲧⲁϣⲉⲉⲣⲉ ⲧⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲧⲉⲛⲧⲁⲥⲛⲁϩⲙⲉ ⲃⲱⲕ ϩⲛ̅ⲟⲩⲓ̈ⲣⲏⲛⲏ.
49 Medens han endnu talte, kommer der en fra Synagogeforstanderens Hus og siger til ham: „Din Datter er død; umag ikke Mesteren!‟
ⲙ̅ⲑ̅ⲉⲧⲓ ⲇⲉ ⲉϥϣⲁϫⲉ ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲛ̅ϭⲓⲟⲩⲁ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ̅ⲛⲁⲡⲁⲣⲭⲓⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲧⲉⲕϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲟⲩ ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲥⲕⲩⲗⲗⲉⲓ ϭⲉ ⲙⲡⲥⲁϩ.
50 Men da Jesus hørte det, svarede han ham: „Frygt ikke; tro blot; saa skal hun blive frelst.‟
ⲛ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲁϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲣ̅ϩⲟⲧⲉ. ⲙⲟⲛⲟⲛ ⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲁⲩⲱ ⲥⲛⲁⲱⲛϩ̅.
51 Men da han kom til Huset, tillod han ingen at gaa ind med sig uden Peter og Johannes og Jakob og Pigens Fader og Moder.
ⲛ̅ⲁ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉⲡⲏⲓ̈ ⲙⲡ̅ϥⲕⲁⲗⲁⲁⲩ ⲉⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲙ̅ⲙⲁϥ ⲛ̅ⲥⲁⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲛⲙ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲛⲙ̅ⲓ̈ⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲛⲙⲡⲓⲱⲧʾ ⲛ̅ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲛⲙ̅ⲧⲉⲥⲙⲁⲁⲩ.
52 Og de græd alle og holdt Veklage over hende; men han sagde: „Græder ikke; hun er ikke død, men sover.‟
ⲛ̅ⲃ̅ⲛⲉⲩⲣⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛⲉϩⲡⲉ ⲡⲉ ⲉⲣⲟⲥ. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲣⲓⲙⲉ. ⲙ̅ⲡⲥ̅ⲙⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲥⲛ̅ⲕⲟⲧⲕ̅.
53 Og de lo ad ham; thi de vidste, at hun var død.
ⲛ̅ⲅ̅ⲁⲩⲥⲱⲃⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ⲥⲱϥ ⲉⲩⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲁⲥⲙⲟⲩ.
54 Men han greb hendes Haand og raabte og sagde: „Pige, staa op!‟
ⲛ̅ⲇ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲛⲉϫⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲥϭⲓϫ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲧⲱⲟⲩⲛⲉ.
55 Og hendes Aand vendte tilbage, og hun stod straks op; og han befalede, at de skulde give hende noget at spise.
ⲛ̅ⲉ̅ⲁⲡⲉⲥⲡⲛ̅ⲁ ⲇⲉ ⲕⲟⲧϥ̅ ⲉⲣⲟⲥ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ. ⲁϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩϯ ⲛⲁⲥ ⲉⲩⲱⲙ.
56 Og hendes Forældre bleve forfærdede; men han bød dem, at de ikke maatte sige nogen det, som var sket.
ⲛ̅ⲋ̅ⲁⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉⲥⲓ̈ⲟⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲡⲁⲣⲁⲅⲅⲉⲓⲗⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲧⲙ̅ϫⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲗ̅ⲗⲁⲁⲩ·
