Plaè 5

1 Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?