Jób 28
1 Máť zajisté stříbro prameny své, a zlato místo k přehánění.
Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.
2 Železo z země vzato bývá, a kámen rozpuštěný dává měď.
Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
3 Cíl ukládá temnostem, a všelikou dokonalost člověk vystihá, kámen mrákoty a stínu smrti.
Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.
4 Protrhuje se řeka na obyvatele, tak že ji nemůže žádný přebřesti, a svozována bývá uměním smrtelného člověka, i odchází.
Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
5 Z země vychází chléb, ačkoli pod ní jest něco rozdílného, podobného k ohni.
Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
6 V některé zemi jest kamení zafirové a prach zlatý,
Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
7 K čemuž stezky nezná žádný pták, aniž ji spatřilo oko luňáka,
Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
8 Kteréž nešlapala mladá zvěř, aniž šel po ní lev.
Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
9 K škřemeni vztahuje ruku svou, a z kořene převrací hory.
Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
10 Z skálí vyvodí potůčky, a všecko, což jest drahého, spatřuje oko jeho.
Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
11 Vylévati se řekám zbraňuje, a tak cožkoli skrytého jest, na světlo vynáší.
Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.
12 Ale moudrost kde nalezena bývá? A kde jest místo rozumnosti?
Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
13 Neví smrtelný člověk ceny její, aniž bývá nalezena v zemi živých.
Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
14 Propast praví: Není ve mně, moře také dí: Není u mne.
Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].
15 Nedává se zlata čistého za ni, aniž odváženo bývá stříbro za směnu její.
Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.
16 Nemůže býti ceněna za zlato z Ofir, ani za onychin drahý a zafir.
Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
17 Nevrovná se jí zlato ani drahý kámen, aniž směněna býti může za nádobu z ryzího zlata.
Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
18 Korálů pak a perel se nepřipomíná; nebo nabytí moudrosti dražší jest nad klénoty.
Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
19 Není jí rovný v ceně smaragd z Mouřenínské země, aniž za čisté zlato může ceněna býti.
Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.
20 Odkudž tedy moudrost přichází? A kde jest místo rozumnosti?
Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
21 Poněvadž skryta jest před očima všelikého živého, i před nebeským ptactvem ukryta jest.
Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
22 Zahynutí i smrt praví: Ušima svýma slyšely jsme pověst o ní.
Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
23 Sám Bůh rozumí cestě její, a on ví místo její.
Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
24 Nebo on končiny země spatřuje, a všecko, což jest pod nebem, vidí,
On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
25 Tak že větru váhu dává, a vody v míru odvažuje.
Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
26 On též vyměřuje dešti právo, i cestu blýskání hromů.
Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
27 Hned tehdáž viděl ji, a rozhlásil ji, připravil ji, a vystihl ji.
Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
28 Èlověku pak řekl: Aj, bázeň Páně jest moudrost, a odstoupiti od zlého rozumnost.
A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.
