Žalmy 78
1 Vyučující, Azafovi. Pozoruj, lide můj, zákona mého, nakloňte uší svých k slovům úst mých.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Otevru v podobenství ústa svá, vypravovati budu přípovídky starobylé.
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Co jsme slýchali i poznali, a co nám otcové naši vypravovali,
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Nezatajíme toho před syny jejich, kteříž budoucím potomkům svým vypravovati budou chvály Hospodinovy, ano i moc jeho a divné skutky jeho, kteréž činil.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Neboť jest vyzdvihl svědectví v Jákobovi, a zákon vydal v Izraeli, což přikázal otcům našim, aby v známost uvodili synům svým,
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 Aby to poznal věk potomní, synové, kteříž se zroditi měli, a ti povstanouce, aby vypravovali dítkám svým,
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 Aby pokládali v Bohu naději svou, a nezapomínali se na skutky Boha silného, ale ostříhali přikázaní jeho,
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 Aby nebývali jako otcové jejich, pokolení zpurné a protivné, národ, kterýž nenapravil srdce svého, a nebyl věrný Bohu silnému duch jeho.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Jako synové Efraim zbrojní, ač uměle z lučiště stříleli, však v čas boje zpět se obrátili,
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Nebo neostříhali smlouvy Boží, a v zákoně jeho zpěčovali se choditi.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 Zapomenuli se na činy jeho, a na divné skutky jeho, kteréž jim ukázal.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Před otci jejich činil divy v zemi Egyptské, na poli Soan.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Rozdělil moře, a převedl je; učinil, aby stály vody jako hromada.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 Vedl je ve dne v oblace, a každé noci v jasném ohni.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Protrhl skály na poušti, a napájel je jako z propastí velikých.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Vyvedl potoky z skály, a učinil, aby vody tekly jako řeky.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 A však vždy přičíněli hříchů proti němu, a popouzeli Nejvyššího na poušti.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 A pokoušeli Boha silného v srdci svém, žádajíce pokrmu podlé líbosti své.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 A mluvili proti Bohu, řkouce: Zdaliž bude moci Bůh silný připraviti stůl na této poušti?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Aj, udeřilť jest v skálu, a tekly vody, a řeky se rozvodnily. Zdali také bude moci dáti chleba? Zdali nastrojí masa lidu svému?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 A protož uslyšav Hospodin, rozhněval se, a oheň zažžen jest proti Jákobovi, a prchlivost vstoupila na Izraele,
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Proto že se nedověřili Bohu, a neměli naděje v spasení jeho,
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Ačkoli rozkázal oblakům shůry, a průduchy nebeské otevřel,
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 A dštil na ně mannou ku pokrmu, a obilé nebeské dával jim.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Chléb mocných jedl člověk, seslal jim pokrmů do sytosti.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Obrátil vítr východní u povětří, a přivedl mocí svou vítr polední.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 I dštil na ně masem jako prachem, a ptactvem pernatým jako pískem mořským.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 Spustil je do prostřed vojska jejich, a všudy vůkol stanů jejich.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 I jedli, a nasyceni jsou hojně, a dal jim to, čehož žádali.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 Ještě nevyplnili žádosti své, ještě pokrm byl v ústech jejich,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 A v tom prchlivost Boží připadla na ně, a zbil tučné jejich, a přední Izraelské porazil.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 S tím se vším vždy ještě hřešili, a nevěřili předivným skutkům jeho.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 A protož dopustil na ně, že marně skonali dny své, a léta svá s chvátáním.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Když je hubil, jestliže ho hledali, a zase k Bohu silnému hned na úsvitě se navraceli,
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 Rozpomínajíce se na to, že Bůh byl skála jejich, a Bůh silný nejvyšší vykupitel jejich:
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 (Ačkoli mu s pochlebenstvím mluvili ústy svými, a jazykem svým lhali jemu.
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 A srdce jejich nebylo upřímé před ním, aniž se věrně měli v smlouvě jeho),
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 On jsa milosrdný, odpouštěl nepravosti jejich, a nezahladil jich; častokrát odvracel hněv svůj, a nevzbuzoval vší zůřivosti své.
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Nebo pamatoval, že jsou tělo, vítr, kterýž odchází, a nenavracuje se zase.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Kolikrát jsou ho dráždili na poušti, a k bolesti přivodili na pustinách.
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Týž i týž navracujíce se, pokoušeli Boha silného, a svatému Izraelskému cíle vyměřovali.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Nepamatovali na moc jeho, a na ten den, v kterémž je vysvobodil z ssoužení,
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Když činil v Egyptě znamení svá, a zázraky své na poli Soan,
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 Když obrátil v krev řeky a potoky jejich, tak že jich píti nemohli.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Dopustil na ně směsici žížal, aby je žraly, a žáby, aby je hubily.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 A dal chroustům úrody jejich, a úsilí jejich kobylkám.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Stloukl krupami réví jejich, a stromy fíkové jejich ledem.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 Vydal krupobití na hovada jejich, a na dobytek jejich uhlí řeřavé.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 Poslal na ně prchlivost hněvu svého, rozpálení, zůřivost i ssoužení, dopustiv na ně anděly zlé.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 Uprostrannil stezku prchlivosti své, neuchoval od smrti duše jejich, ano i na hovada jejich mor dopustil.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 A pobil všecko prvorozené v Egyptě, prvotiny síly v staních Chamových.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 Ale lid svůj vyvedl jako ovce, a vodil se s nimi jako s stádem po poušti.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 Vodil je v bezpečnosti, tak že nestrašili, nepřátely pak jejich přikrylo moře,
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 Až je přivedl ku pomezí svatosti své, na horu tu, kteréž dobyla pravice jeho.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 Vyhnav před tváří jejich národy, způsobil to, aby jim na provazec dědictví jejich přišli, a aby přebývala v staních jejich pokolení Izraelská.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Však vždy předce pokoušeli a dráždili Boha nejvyššího, a svědectví jeho neostříhali.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 Ale zpět odšedše, převráceně činili, jako i předkové jejich; uchýlili se jako mylné lučiště.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 Nebo popouzeli ho výsostmi svými, a rytinami svými k horlení přivedli jej.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Slyšel Bůh, a rozhněval se, a u velikou ošklivost vzal Izraele,
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Tak že opustiv příbytek v Sílo, stánek, kterýž postavil mezi lidmi,
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 Vydal v zajetí sílu svou, a slávu svou v ruce nepřítele.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 Dal pod meč lid svůj, a na dědictví své se rozhněval.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Mládence jeho sežral oheň, a panny jeho nebyly chváleny.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 Kněží jejich od meče padli, a vdovy jejich neplakaly.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Potom pak procítil Pán jako ze sna, jako silný rek, kterýž po víně sobě vykřikuje.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 A ranil nepřátely své po zadu, a u věčné pohanění je vydal.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Ačkoli pak pohrdl stánkem Jozefovým, a pokolení Efraimova nevyvolil,
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Však vyvolil pokolení Judovo, horu Sion, kterouž zamiloval.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 A vystavěl sobě, jako hrad vysoký, svatyni svou, jako zemi, kterouž utvrdil na věky.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 A vyvolil Davida služebníka svého, vzav jej od chlévů stáda.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 Když chodil za ovcemi březími, zavedl jej, aby pásl Jákoba, lid jeho, a Izraele, dědictví jeho.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Kterýž pásl je v upřímnosti srdce svého, a zvláštní opatrností rukou svých vodil je.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
