Galatským 2

1 Potom po čtrnácti letech opět vstoupil jsem do Jeruzaléma s Barnabášem, pojav s sebou i Tita.

അനന്തരം ചതുർദശസു വത്സരേഷു ഗതേഷ്വഹം ബർണബ്ബാ സഹ യിരൂശാലമനഗരം പുനരഗച്ഛം, തദാനോം തീതമപി സ്വസങ്ഗിനമ് അകരവം|

2 Vstoupil jsem pak podlé zjevení, a vypravoval jsem jim evangelium, kteréž káži mezi pohany, a zvláště pak znamenitějším, abych snad nadarmo neběžel nyní i prvé.

തത്കാലേഽഹമ് ഈശ്വരദർശനാദ് യാത്രാമ് അകരവം മയാ യഃ പരിശ്രമോഽകാരി കാരിഷ്യതേ വാ സ യന്നിഷ്ഫലോ ന ഭവേത് തദർഥം ഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ മയാ ഘോഷ്യമാണഃ സുസംവാദസ്തത്രത്യേഭ്യോ ലോകേഭ്യോ വിശേഷതോ മാന്യേഭ്യോ നരേഭ്യോ മയാ ന്യവേദ്യത|

3 Ale ani Titus, kterýž se mnou byl, pohan byv, nebyl přinucen obřezati se,

തതോ മമ സഹചരസ്തീതോ യദ്യപി യൂനാനീയ ആസീത് തഥാപി തസ്യ ത്വക്ഛേദോഽപ്യാവശ്യകോ ന ബഭൂവ|

4 Totiž pro podešlé falešné bratří, kteříž se byli vloudili k vyšpehování svobody naší, kterouž máme v Kristu Ježíši, aby nás v službu podrobili.

യതശ്ഛലേനാഗതാ അസ്മാൻ ദാസാൻ കർത്തുമ് ഇച്ഛവഃ കതിപയാ ഭാക്തഭ്രാതരഃ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മഭ്യം ദത്തം സ്വാതന്ത്ര്യമ് അനുസന്ധാതും ചാരാ ഇവ സമാജം പ്രാവിശൻ|

5 Kterýmž ani na chvilku neustoupili jsme, a nepoddali se, aby pravda evangelium zůstala u vás.

അതഃ പ്രകൃതേ സുസംവാദേ യുഷ്മാകമ് അധികാരോ യത് തിഷ്ഠേത് തദർഥം വയം ദണ്ഡൈകമപി യാവദ് ആജ്ഞാഗ്രഹണേന തേഷാം വശ്യാ നാഭവാമ|

6 Od těch pak, kteříž se zdadí něco býti, ač jací někdy byli, mně potom nic není, Bůhť osoby člověka nepřijímá, ti, pravím, kteříž se něco zdadí býti, nic mi nepřidali.

പരന്തു യേ ലോകാ മാന്യാസ്തേ യേ കേചിദ് ഭവേയുസ്താനഹം ന ഗണയാമി യത ഈശ്വരഃ കസ്യാപി മാനവസ്യ പക്ഷപാതം ന കരോതി, യേ ച മാന്യാസ്തേ മാം കിമപി നവീനം നാജ്ഞാപയൻ|

7 Nýbrž naodpor, když uzřeli, že jest mi svěřeno evangelium, abych je kázal neobřezaným, jako i Petrovi mezi Židy,

കിന്തു ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ സുസംവാദപ്രചാരണസ്യ ഭാരഃ പിതരി യഥാ സമർപിതസ്തഥൈവാച്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ സുസംവാദപ്രചാരണസ്യ ഭാരോ മയി സമർപിത ഇതി തൈ ർബുബുധേ|

8 (Nebo ten, kterýž mocný byl skrze Petra z strany apoštolství mezi Židy, byl mocný i skrze mne mezi pohany, )

യതശ്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ പ്രേരിതത്വകർമ്മണേ യസ്യ യാ ശക്തിഃ പിതരമാശ്രിതവതീ തസ്യൈവ സാ ശക്തി ർഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ തസ്മൈ കർമ്മണേ മാമപ്യാശ്രിതവതീ|

9 A poznavše milost mně danou, Jakub a Petr a Jan, kteříž se zdadí sloupové býti, podali pravic mně a Barnabášovi na tovaryšství, abychom my mezi pohany, a oni mezi Židy kázali.

അതോ മഹ്യം ദത്തമ് അനുഗ്രഹം പ്രതിജ്ഞായ സ്തമ്ഭാ ഇവ ഗണിതാ യേ യാകൂബ് കൈഫാ യോഹൻ ചൈതേ സഹായതാസൂചകം ദക്ഷിണഹസ്തഗ്രഹംണ വിധായ മാം ബർണബ്ബാഞ്ച ജഗദുഃ, യുവാം ഭിന്നജാതീയാനാം സന്നിധിം ഗച്ഛതം വയം ഛിന്നത്വചാ സന്നിധിം ഗച്ഛാമഃ,

10 Toliko abychom na chudé pamatovali, což jsem se i činiti snažoval.

കേവലം ദരിദ്രാ യുവാഭ്യാം സ്മരണീയാ ഇതി| അതസ്തദേവ കർത്തുമ് അഹം യതേ സ്മ|

11 A když byl přišel Petr do Antiochie, zjevně jsem jemu odepřel; hoden zajisté byl trestání.

അപരമ് ആന്തിയഖിയാനഗരം പിതര ആഗതേഽഹം തസ്യ ദോഷിത്വാത് സമക്ഷം തമ് അഭർത്സയം|

12 Nebo prvé než přišli někteří od Jakuba, jídal s pohany, a když přišli, ucházel a odděloval se, boje se těch, kteříž byli z Židovstva.

യതഃ സ പൂർവ്വമ് അന്യജാതീയൈഃ സാർദ്ധമ് ആഹാരമകരോത് തതഃ പരം യാകൂബഃ സമീപാത് കതിപയജനേഷ്വാഗതേഷു സ ഛിന്നത്വങ്മനുഷ്യേഭ്യോ ഭയേന നിവൃത്യ പൃഥഗ് അഭവത്|

13 A spolu s ním v tom pokrytství byli i jiní Židé, tak že i Barnabáš uveden byl v to jejich pokrytství.

തതോഽപരേ സർവ്വേ യിഹൂദിനോഽപി തേന സാർദ്ധം കപടാചാരമ് അകുർവ്വൻ ബർണബ്ബാ അപി തേഷാം കാപട്യേന വിപഥഗാമ്യഭവത്|

14 Ale já uzřev, že nesprostně chodí v pravdě evangelium, řekl jsem Petrovi přede všemi: Poněvadž ty jsa Žid, pohansky živ jsi, a ne Židovsky, proč pohany k Židovskému způsobu nutíš?

തതസ്തേ പ്രകൃതസുസംവാദരൂപേ സരലപഥേ ന ചരന്തീതി ദൃഷ്ട്വാഹം സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് പിതരമ് ഉക്തവാൻ ത്വം യിഹൂദീ സൻ യദി യിഹൂദിമതം വിഹായ ഭിന്നജാതീയ ഇവാചരസി തർഹി യിഹൂദിമതാചരണായ ഭിന്നജാതീയാൻ കുതഃ പ്രവർത്തയസി?

15 My přirození Židé, a ne pohané hříšní,

ആവാം ജന്മനാ യിഹൂദിനൗ ഭവാവോ ഭിന്നജാതീയൗ പാപിനൗ ന ഭവാവഃ

16 Vědouce, že nebývá člověk ospravedlněn z skutků zákona, ale skrze víru v Jezukrista, i my v Krista uvěřili jsme, abychom ospravedlněni byli z víry Kristovy, a ne z skutků zákona, proto že nebude ospravedlněn z skutků zákona žádný člověk.

കിന്തു വ്യവസ്ഥാപാലനേന മനുഷ്യഃ സപുണ്യോ ന ഭവതി കേവലം യീശൗ ഖ്രീഷ്ടേ യോ വിശ്വാസസ്തേനൈവ സപുണ്യോ ഭവതീതി ബുദ്ധ്വാവാമപി വ്യവസ്ഥാപാലനം വിനാ കേവലം ഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസേന പുണ്യപ്രാപ്തയേ ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ വ്യശ്വസിവ യതോ വ്യവസ്ഥാപാലനേന കോഽപി മാനവഃ പുണ്യം പ്രാപ്തും ന ശക്നോതി|

17 Jestliže pak hledajíce ospravedlněni býti v Kristu, nalézáme se i my hříšníci, tedy jest Kristus služebník hřícha? Nikoli.

പരന്തു യീശുനാ പുണ്യപ്രാപ്തയേ യതമാനാവപ്യാവാം യദി പാപിനൗ ഭവാവസ്തർഹി കിം വക്തവ്യം? ഖ്രീഷ്ടഃ പാപസ്യ പരിചാരക ഇതി? തന്ന ഭവതു|

18 Nebo budu-li to, což jsem zbořil, opět zase vzdělávati, přestupníkem sebe činím.

മയാ യദ് ഭഗ്നം തദ് യദി മയാ പുനർനിർമ്മീയതേ തർഹി മയൈവാത്മദോഷഃ പ്രകാശ്യതേ|

19 Já zajisté skrze zákon zákonu umřel jsem, abych živ byl Bohu.

അഹം യദ് ഈശ്വരായ ജീവാമി തദർഥം വ്യവസ്ഥയാ വ്യവസ്ഥായൈ അമ്രിയേ|

20 S Kristem ukřižován jsem. Živť jsem pak již ne já, ale živ jest ve mně Kristus. Že pak nyní živ jsem v těle, u víře Syna Božího živ jsem, kterýž zamiloval mne, a vydal sebe samého za mne.

ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധം ക്രുശേ ഹതോഽസ്മി തഥാപി ജീവാമി കിന്ത്വഹം ജീവാമീതി നഹി ഖ്രീഷ്ട ഏവ മദന്ത ർജീവതി| സാമ്പ്രതം സശരീരേണ മയാ യജ്ജീവിതം ധാര്യ്യതേ തത് മമ ദയാകാരിണി മദർഥം സ്വീയപ്രാണത്യാഗിനി ചേശ്വരപുത്രേ വിശ്വസതാ മയാ ധാര്യ്യതേ|

21 Nepohrdámť tou milostí Boží. Nebo jestližeť jest z zákona spravedlnost, tedyť Kristus nadarmo umřel.

അഹമീശ്വരസ്യാനുഗ്രഹം നാവജാനാമി യസ്മാദ് വ്യവസ്ഥയാ യദി പുണ്യം ഭവതി തർഹി ഖ്രീഷ്ടോ നിരർഥകമമ്രിയത|