Psalmi 71

1 Tebi si, Jahve, utječem, ne daj da se ikada postidim!

En ti, Jehová, he esperado; no sea yo confundido para siempre.

2 U pravdi me svojoj spasi i izbavi, prikloni uho k meni i spasi me!

Escápame, y líbrame en tu justicia: inclina a mí tu oído, y sálvame.

3 Budi mi hrid utočišta i čvrsta utvrda spasenja: jer ti si stijena i utvrda moja.

Séme por peña de fortaleza donde venga continuamente: mandado has que yo sea salvo, porque tú eres mi roca y mi castillo.

4 Bože moj, istrgni me iz ruke zlotvora, iz šake silnika i tlačitelja:

Dios mío, escápame de la mano del impío, de la mano del perverso y falsario.

5 jer ti si, o Gospode, ufanje moje, Jahve, uzdanje od moje mladosti!

Porque tú eres mi esperanza, Señor Jehová: seguridad mía desde mi mocedad.

6 Na te se oslanjam od utrobe; ti si mi zaštitnik od majčina krila: u te se svagda uzdam.

Por ti he sido sustentado desde el vientre: de las entrañas de mi madre tú fuiste el que me sacaste: de ti ha sido siempre mi alabanza.

7 Mnogima postadoh čudo, jer ti si mi bio silna pomoć.

Como prodigio he sido a muchos; y tú mi refugio fuerte.

8 Usta mi bijahu puna tvoje hvale, slaviše te svaki dan!

Sea llena mi boca de tu alabanza, todo el día de tu gloria.

9 Ne zabaci me u starosti: kad mi malakšu sile, ne zapusti me!

No me deseches en el tiempo de la vejez: cuando mi fuerza se acabare, no me desampares.

10 Jer govore o meni moji dušmani, i koji me vrebaju složno se svjetuju:

Porque mis enemigos han dicho de mí; y los que asechan mi vida, consultaron juntamente,

11 “Bog ga je napustio; progonite ga i uhvatite jer nema tko da ga spasi!”

Diciendo: Dios le ha dejado: perseguíd, y tomádle, porque no hay quien le libre.

12 O Bože, ne stoj daleko od mene, Bože moj, pohitaj mi u pomoć!

O! Dios, no te alejes de mí: Dios mío, apresúrate para ayudarme.

13 Neka se postide i propadnu koji traže moj život; nek' se sramotom i stidom pokriju koji mi žele nesreću!

Sean avergonzados, perezcan, los adversarios de mi alma: sean cubiertos de vergüenza y de confusión, los que buscan mi mal.

14 A ja ću se uvijek uzdati, iz dana u dan hvaleć' te sve više.

Y yo siempre esperaré: y añadiré sobre toda tu alabanza.

15 Ustima ću naviještati pravednost tvoju, povazdan pomoć tvoju: jer im ne znam broja.

Mi boca recontará tu justicia: todo el día tu salud, aunque no sé el número.

16 Kazivat ću silu Jahvinu, Gospode, slavit ću samo tvoju pravednost.

Vendré a las valentías del Señor Jehová: haré memoria de la justicia de ti solo.

17 Bože, ti mi bijaše učitelj od mladosti moje, i sve do sada naviještam čudesa tvoja.

O! Dios, enseñásteme desde mi mocedad, y hasta ahora: manifestaré tus maravillas.

18 Ni u starosti, kad posijedim, Bože, ne zapusti me, da kazujem mišicu tvoju naraštaju novom i svima budućima silu tvoju,

Y aun hasta la vejez y las canas: o! Dios, no me desampares: hasta que denuncie tu brazo a la posteridad: tus valentías a todos los que vendrán.

19 i pravednost tvoju, Bože, koja seže do neba, kojom učini velika djela. Bože, tko je kao ti!

Y tu justicia, o! Dios, hasta lo alto: porque has hecho grandes cosas: o! Dios, ¿quién como tú?

20 Trpljenja mnoga i velika bacio si na me: ali ti ćeš me opet oživiti i opet me podići iz dubine zemlje.

Que me has hecho ver muchas angustias y males: volverás, y darme has vida: y de los abismos de la tierra volverás a levantarme.

21 Povećaj dostojanstvo moje i opet me utješi:

Aumentarás mí magnificencia: y volverás a consolarme.

22 A ja ću uz harfu slaviti tvoju vjernost, o Bože, svirat ću ti u citaru, Sveče Izraelov!

Asimismo yo te alabaré con instrumento de salterio: tu verdad, o! Dios mío, cantaré a ti en la arpa, o! Santo de Israel.

23 Moje će usne klicati pjevajuć' tebi i moja duša koju si spasio.

Mis labios cantarán cuando salmeare a ti: y mi alma, a la cual redimiste.

24 I moj će jezik svagda slaviti pravdu tvoju, jer su postiđeni i posramljeni oni što traže moju nesreću.

Asimismo mi lengua todo el día hablará de tu justicia: por cuanto fueron avergonzados, por cuanto fueron confusos, los que procuraban mi mal.