Psalmi 50
1 Psalam. Asafov. Bog nad bogovima, Jahve, govori i zove zemlju od izlaza sunčeva do zalaza.
2 Sa Siona predivnog Bog zablista:
Hirik’e Tsiône ao, ty hafoniran-kamotsotsoreñe, ty fireandreañan’ Añahare.
3 Bog naš dolazi i ne šuti. Pred njim ide oganj što proždire, oko njega silna bjesni oluja.
Mb’ etoy i Andrianañaharen-tikañey, ie tsy hianjiñe; mamorototo aolo’e ty afo, iarisehoa’ ty tangololahy.
4 On zove nebesa odozgo i zemlju da sudi narodu svojemu:
Kanjie’e mb’andikerañe añ’abo eñe, naho mb’an-tane atoy hizaka’e ondati’eo:
5 “Saberite mi sve pobožnike koji žrtvom Savez sa mnom sklopiše!”
Atontono amako o norokoo, o nifañina amako an-tsoroñeo.
6 Nebesa objavljuju pravednost njegovu: on je Bog sudac!
Mitsey ty havantaña’e o likerañeo; amy te Ie ro Andrianañahare, Ie ty Mpizaka. Selà
7 “Slušaj, narode moj, ja ću govoriti, o Izraele, svjedočit ću protiv tebe: ja, Bog - Bog tvoj!
Mijanjiña ry ondatiko, le hivolan-dRaho; Ry Israeleo, hisesehako, Zaho ro Andrianañahare, Andrianañahare’o.
8 Ne korim te zbog žrtava tvojih - paljenice su tvoje svagda preda mnom.
Tsy o fisoroña’oo ro añendahako azo, ie añatrefako eo nainai’e o enga fañoroa’oo.
9 Neću od doma tvog' uzet junca, ni jaraca iz tvojih torova:
Tsy ho rambeseko boak’añ’akiba’o ao ty añombelahy, ndra hirik’an-golobo’o ao ty oselahy.
10 tÓa moje su sve životinje šumske, tisuće zvjeradi u gorama mojim.
Amy te hene ahiko ze biby añ’ala ao, naho ty añombe am-bohits’ arivo.
11 Znam sve ptice nebeske, moje je sve što se miče u poljima.
Haiko iaby o voroñe am-bohitseo, Fonga ahiko ze misitsitse an-kivok’ ao.
12 Kad bih ogladnio, ne bih ti rekao, jer moja je zemlja i sve što je ispunja.
Naho nikerè Raho, tsy ho nivolañe, amy te Ahiko ty voatse toy, naho ty halifora’e.
13 Zar da ja jedem meso bikova ili da pijem krv jaraca?
Hihinañako hao ty nofo’ o añombeo? hinomako hao ty lio’ o oselahio?
14 Prinesi Bogu žrtvu zahvalnu, ispuni Višnjemu zavjete svoje!
Engao aman’ Añahare ty sorom-pañandriañañe, naho avaho amy Andindimoneñey o nifantà’oo.
15 I zazovi me u dan tjeskobe: oslobodit ću te, a ti ćeš me slaviti.”
Le koiho Raho añ’andro maha-an-koheke; ho hahako rehe, vaho hiasia’o.
16 A grešniku Bog progovara: “Što tumačiš naredbe moje, što mećeš u usta Savez moj?
Fa hoe t’i Andrianañahare amo tsivokatseo Ino ty anoñona’o o fandiliakoo? vaho endese’o am-bava’o ao i fañinakoy?
17 Ti, komu stega ne prija, te riječi moje iza leđa bacaš?
Inao t’ie malain-dilo, naho afetsa’o amboho’o ao o entakoo.
18 Kad tata vidiš, s njime se bratimiš i družiš se s preljubnicima.
Ie manjo-mpikizo rehe, le no’o, vaho ireketa’o o karapiloo.
19 Svoja si usta predao pakosti, a jezik ti plete prijevare.
Avotso’o an-kaloloañe ty falie’o, vaho mikilily fitake ty famele’o.
20 U društvu na brata govoriš i kaljaš sina matere svoje.
Mitoboke rehe vaho mifosa rahalahy; dramote’o ty anan-drene’o.
21 Sve si to činio, a ja da šutim? Zar misliš da sam ja tebi sličan? Pokarat ću te i stavit ću ti sve to pred oči.”
Ie anoe’o zay, hijomohoñe hao Raho? natao’o ho hambañe ama’o hao, toe endahako, vaho alahako añatrefam-pihaino’o eo o entako ty ama’oo.
22 Shvatite ovo svi vi koji Boga zaboraviste, da vas ne pograbim i nitko vas spasiti neće.
Aa le ereñereo zao, ry mpandikok’ an’Andrianañahareo kera ho rangodrangoteko, ihe tsy amam-pañaha.
23 Pravo me štuje onaj koji prinosi žrtvu zahvalnu: i onomu koji hodi stazama pravim - njemu ću pokazati spasenje svoje.
Mañonjoñ’ Ahy ty mañenga sorom-pañandriañañe; vaho hampalangeseko amy mamantañe i fañaveloa’eiy ty fandrombahan’ Añahare.
