Psalmi 22

1 Zborovođi. Po napjevu “Košuta u zoru”. Psalam. Davidov. Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.

Al la ĥorestro. Por ario: Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

2 Bože moj, vičem danju, al'ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.

Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

3 A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!

Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

4 U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;

Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

5 k tebi su vikali i spasavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.

Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

6 A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.

Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

7 Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:

Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

8 “U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!”

Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

9 Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.

Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

10 Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.

Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

11 Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.

Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

12 Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.

Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

13 Ždrijela svoja razvaljuju na me k'o lav koji plijen kida i riče.

Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

14 Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.

Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

15 Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.

Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

16 Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,

Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

17 sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure na me.

Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

18 Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.

Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

19 Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!

Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

20 Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.

Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

21 Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!

Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

22 A sada, braći ću svojoj naviještat' ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.

Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

23 “Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!

Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

24 Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo.”

Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

25 Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit' zavjete.

Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

26 Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek' živi srce vaše dovijeka!

La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

27 Spomenut će se i Jahvi se vratit' svi krajevi zemlje; pred njim će n§icÄe pasti sve obitelji pogana.

Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

28 Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.

Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

29 Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,

Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

30 njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat'

Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

31 slijedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: “Ovo učini Jahve!”

Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.