Psalmi 105

1 Hvalite Jahvu, prizivajte mu ime, navješćujte među narodima djela njegova!

Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.

2 Pjevajte mu, svirajte mu, pripovijedajte sva njegova čudesa!

Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

3 Dičite se svetim imenom njegovim, neka se raduje srce onih što traže Jahvu!

Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.

4 Tražite Jahvu i njegovu snagu, tražite svagda njegovo lice!

Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

5 Sjetite se čudesa koja učini, njegovih čuda i sudova usta njegovih!

Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.

6 Abrahamov rod sluga je njegov, sinovi Jakovljevi njegovi izabranici!

[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!

7 On je Jahve, Bog naš; po svoj su zemlji njegovi sudovi!

On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.

8 On se uvijek sjeća svojega Saveza, riječi koju dade tisući naraštaja:

Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

9 Saveza koji sklopi s Abrahamom i zakletve svoje Izaku.

[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

10 Ustanovi je kao zakon Jakovu, Izraelu vječni Savez,

Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;

11 govoreći: “Tebi ću dati kanaansku zemlju kao dio u baštinu vašu.”

Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

12 Kad ih još bješe malo na broju, vrlo malo, i kad bjehu pridošlice u njoj,

Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.

13 išli su od naroda do naroda, iz jednoga kraljevstva k drugom narodu,

I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;

14 ali ne dopusti nikom da ih tlači, kažnjavaše zbog njih kraljeve:

Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:

15 “Ne dirajte u moje pomazanike, ne nanosite zla mojim prorocima!”

Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.

16 I on pozva glad na zemlju, sve zalihe uništi krušne.

Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.

17 Pred njima čovjeka posla: Josip u ropstvo bijaše prodan.

Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;

18 Sputaše uzama noge njegove, u gvožđe mu vrat staviše,

Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;

19 dok se ne ispuni proroštvo njegovo, Jahvina ga riječ potvrdi.

Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.

20 Kralj naredi da ga driješe, narÄodÄa poglavar oslobodi njega.

Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.

21 Za domaćina ga stavi kući svojoj, za nadstojnika sveg imanja svoga,

Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;

22 da velikaše njegove po volji uči i starce njegove mudrosti da vodi.

Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.

23 Tad Izrael u Egipat uđe, Jakov došljak bješe u Kamovoj zemlji.

Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;

24 Narod svoj umnoži veoma, učini ga jačim od dušmana.

Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.

25 Okrenu im srce da zamrze narod njegov, da slugama njegovim opaki budu.

Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.

26 Mojsija posla, slugu svoga, Arona, kog odabra.

Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;

27 Činjahu među njima znake njegove i čudesa u Kamovoj zemlji.

Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.

28 Posla tmine, i smrknu se, al' prkosiše oni riječima njegovim.

Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.

29 U krv im vode prometnu i pobi ribe njihove.

Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.

30 Zemljom im žabe provrvješe, prodriješe i u dvore kraljevske.

Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.

31 Reče, i muha roj doletje i komarci u sve kraje njine.

Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.

32 Mjesto kiše grÓad im dade, ognjene munje po njihovoj zemlji.

Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.

33 Udari im lozu i smokve, polomi stabla u krajima njinim.

Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.

34 Reče, i skakavci dođoše i bezbrojne gusjenice s njima.

Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;

35 U zemlji im proždriješe svu bilinu, proždriješe rod njihovih njiva.

I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.

36 Pobi sve prvorođene u njihovoj zemlji, sve prvine snage njihove.

Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.

37 Izvede ih sa srebrom i zlatom; u plemenima njinim bolesnih ne bješe.

Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.

38 Odlasku njihovu Egipat se obradova, jer ga od njih strah spopade.

Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.

39 Rasprostro je oblak kao pokrov i oganj da se obnoć sja.

Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.

40 Zamoliše, i dovede prepelice, nebeskim ih kruhom tad nahrani.

Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.

41 Hrid rascijepi, i provri voda, pustinjom poteče kao rijeka.

Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;

42 Tad se sjeti svete riječi svoje što je zada sluzi svome Abrahamu.

Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.

43 Puk svoj s klicanjem izvede i s veseljem izabrane svoje.

Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.

44 I dade im zemlje poganske, trud naroda baštiniše,

I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;

45 da čuvaju naredbe njegove i zakone da mu paze. Aleluja!

Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.