Mudre Izreke 1
1 Mudre izreke Salomona, sina Davidova, kralja izraelskog:
Los proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel,
2 da se spozna mudrost i pouka, da se shvate razumne riječi;
Para conocer sabiduría y disciplina, Para comprender las palabras de inteligencia,
3 da se primi umna pouka, pravda i pravica i nepristranost;
Para recibir disciplina y enseñanza, Justicia, derecho y equidad,
4 da se dade pamet neiskusnima, mladiću znanje i umijeće;
Para dar sagacidad al incauto, Y a los jóvenes conocimiento y discreción.
5 kad mudar čuje, da umnoži znanje, a razuman steče mudrije misli;
Oirá el sabio y aumentará el saber, Y el entendido obtendrá habilidades.
6 da razumije izreke i prispodobe, riječi mudraca i njihove zagonetke.
Entenderá el proverbio y el dicho profundo, Las palabras de los sabios y sus enigmas.
7 Strah je Gospodnji početak spoznaje, ali ludi preziru mudrost i pouku.
El principio de la sabiduría es el temor a Yavé. Los insensatos desprecian la sabiduría y la disciplina.
8 Poslušaj, sine moj, pouku oca svoga i ne odbacuj naputka svoje majke!
Escucha, hijo mío, la enseñanza de tu padre, Y no abandones la instrucción de tu madre,
9 Jer će ti biti ljupki vijenac na glavi i ogrlica oko tvoga vrata.
Porque hermosa diadema será en tu cabeza Y collar en tu cuello.
10 Sine moj, ako te grešnici mame, ne pristaj;
Hijo mío, si los pervertidos te quieren seducir, No consientas.
11 ako bi rekli: “Hodi s nama, da vrebamo krv, čekamo u zasjedi nevina ni za što;
Si dicen: Ven con nosotros a tender trampas mortales, Acechemos sin motivo al inocente.
¡Los devoraremos vivos, como el Seol, Enteros, como los que bajan a la fosa! (Sheol h7585)
13 naplijenit ćemo svakojaka blaga, napuniti svoje kuće plijenom;
Hallaremos objetos valiosos. Llenaremos nuestras casas del botín.
14 bacat ćeš s nama svoj ždrijeb, svi ćemo zajedno imati jednu kesu.”
Comparte tu suerte con nosotros, Y tengamos todos una sola bolsa.
15 Sine moj, ne idi s njima na put, makni nogu od njihove staze.
Hijo mío, no andes en el camino de ellos. Aparta tu pie de sus senderos,
16 Jer na zlo trče svojim nogama i hite prolijevati krv.
Porque sus pies corren hacia el mal Y se apresuran a derramar sangre.
17 Jer uzalud je razapinjati mrežu pred očima svima pticama.
En vano se tiende la red Ante los ojos de las aves.
18 A oni vrebaju vlastitu krv, postavljaju zasjedu svojemu životu.
Pero ellos colocan trampas a su propia sangre, Y ante sus propias vidas tienden acechanza.
19 Takva je sudba svih lakomih na ružan dobitak: on ih života stane.
Tales son los senderos del que es dado a codicia, La cual quita la vida a los que la tienen.
20 Mudrost glasno uzvikuje na ulici, na trgovima diže svoj glas;
La Sabiduría clama en las calles Y da su voz en las plazas.
21 propovijeda po bučnim uglovima, na otvorenim gradskim vratima govori svoje riječi:
Proclama sobre los muros, Y en las entradas de las puertas pregona sus palabras:
22 “Dokle ćete, vi glupi, ljubiti glupost i dokle će podsmjevačima biti milo podsmijevanje, i dokle će bezumnici mrziti znanje?
Oh simples ¿hasta cuándo amarán la ingenuidad? ¿Hasta cuando los burladores amarán la burla, Los insensatos aborrecerán el saber?
23 Poslušajte moju opomenu! Gle, svoj duh pred vas izlijevam, hoću vas poučiti svojim riječima.
¡Regresen ante mi reprensión, Y les manifestaré mi espíritu, Y les haré conocer mis palabras!
24 Koliko sam vas zvala, a vi ste odbijali; pružala sam ruku, ali je nitko ne opazi.
Pero por cuanto llamé y rehusaron. Extendí mi mano, y no hubo quién escuchara.
25 Nego ste odbacili svaki moj savjet i niste poslušali moje opomene;
Desecharon todo mi consejo, Y no quisieron mi reprensión.
26 zato ću se i ja smijati vašoj propasti, rugat ću se kad vas obuzme tjeskoba:
Yo también me reiré cuando llegue su calamidad Y me burlaré cuando los alcance lo que temen.
27 kad navali na vas strah kao nevrijeme i zgrabi vas propast kao vihor, kad navali na vas nevolja i muka.
Cuando lo que temen venga como destrucción, Su calamidad llegue como un remolino de viento Y vengan sobre ustedes tribulación y angustia.
28 Tada će me zvati, ali se ja neću odazvati; tražit će me, ali me neće naći.
Entonces me llamarán, y no responderé, Me buscarán, pero no me hallarán,
29 Jer su mrzili spoznaju i nisu izabrali Gospodnjeg straha
Por cuanto aborrecieron el conocimiento Y no escogieron el temor a Yavé.
30 niti su poslušali moj savjet, nego su prezreli svaku moju opomenu.
No quisieron mi consejo Y menospreciaron toda reprensión mía.
31 Zato će jesti plod svojeg vladanja i nasititi se vlastitih savjeta.
Entonces comerán el fruto de su camino Y se saciarán de sus propios consejos.
32 Jer glupe će ubiti njihovo odbijanje, a nemar će upropastiti bezumne.
El descarrío de los simples los matará, Y la dejadez de los necios los destruirá.
33 A tko sluša mene, bezbrižan ostaje i spokojno živi bez straha od zla.”
Pero el que me escuche vivirá confiadamente Y estará tranquilo, sin temor al mal.
