< Tužaljke 5 >

1 Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!
Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
2 Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.
Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
3 Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.
Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
4 Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.
Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
5 Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.
Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
6 Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.
Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
7 Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.
Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
8 Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.
Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
9 Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.
Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
10 Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.
Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
11 Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.
Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
12 Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.
Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
13 Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.
Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
14 Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.
Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
15 Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.
Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
16 Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!
Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
17 Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:
Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
18 zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.
— Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
19 Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.
Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
20 Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?
Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
21 Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.
Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
22 Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?
— Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!

< Tužaljke 5 >