Suci 17

1 Bijaše u Efrajimovoj gori čovjek po imenu Mikajehu.

Pea naʻe ai ʻae tangata ʻoe moʻunga ʻo ʻIfalemi, naʻe hingoa ko Maika.

2 On reče majci: “Tisuću i sto srebrnih šekela što su ti ukradeni i zbog kojih si izustila kletvu - uši su je moje čule - taj je novac kod mene, ja sam ga uzeo.” Mati mu odgovori: “Jahve te blagoslovio, sine moj!”

Pea naʻe pehē ʻe ia ki heʻene faʻē, “Ko e konga siliva ʻe taha afe mo e teau ʻe taha, ʻaia naʻe kaihaʻasi ʻiate koe, ʻaia naʻa ke kape ai, mo ke lea ki ai ʻi hoku ʻao foki, vakai, ʻoku ʻiate au ʻae siliva; ko au naʻaku ʻave ia.” Pea naʻe pehē ʻe heʻene faʻē, “Ko ʻeku tama, ke ke monūʻia koe ʻia Sihova.”

3 I Mikajehu vrati joj tisuću i sto srebrnih šekela. A mati mu njegova reče: “Te sam novce posvetila Jahvi iz svoje ruke za tebe, sine moj, da se izdjela za to rezan ili ljeven idol. I evo, za to ih dajem.”

Pea ʻi heʻene toe ʻatu ʻae konga siliva ʻe taha afe mo e teau ki heʻene faʻē, naʻe pehē ʻe heʻene faʻē, “Naʻe ʻosi ʻeku fakatapu hono kotoa ʻoe siliva kia Sihova mei hoku nima, pea mei heʻeku tama, ke ngaohi ʻaki ia ʻae meʻa fakatātā kuo tā mo e meʻa fakatātā kuo haka: pea ko eni, te u toe tuku ia kiate koe.”

4 Majka uze dvije stotine srebrnih šekela i dade ih zlataru. On načini od njih rezani i ljeveni idol koji postaviše u Mikajehuovoj novoj kući.

Ka naʻa ne toe ʻatu ʻae ngaahi paʻanga ki heʻene faʻē; pea toʻo ʻe heʻene faʻē ʻo tuku ki he tufunga haka meʻa, ʻae konga siliva ʻe uangeau, ʻaia naʻa ne ngaohi ʻaki ʻae meʻa fakatātā kuo tā mo e fakatātā kuo haka: pea ne na tuʻu ʻi he fale ʻo Maika.

5 On mu sagradi svetište, zatim načini efod i terafe te posveti jednoga od svojih sinova da mu bude svećenik.

Pea naʻe ʻi he tangata ko Maika ha fale ʻo hono ʻotua, pea naʻa ne ngaohi ha ʻefoti mo e tamapua, pea naʻa ne fakatapui hono foha ʻe tokotaha, ʻaia naʻe hoko ko ʻene taulaʻeiki.

6 U to vrijeme u Izraelu nije bilo kralja i svatko je radio po miloj volji.

Pea ʻi he ngaahi ʻaho ko ia naʻe ʻikai ha tuʻi ʻi ʻIsileli, ka naʻe fai ʻe he tangata kotoa pē ʻaia naʻe lelei ʻi hono mata ʻoʻona.

7 Bijaše neki mladić iz Betlehema u Judi, iz Judina plemena; bio je levit i boravio je ondje kao došljak.

Pea naʻe ai ʻae tangata talavou ʻe taha mei Petelihema Siuta ʻi he faʻahinga ʻo Siuta, ko e Livai ia, pea naʻe nofo ia ʻi ai.

8 Taj čovjek ode iz grada Betlehema u Judi da se nastani na kakvu prikladnu mjestu kao došljak. Putujući, dođe u Efrajimovu goru do Mikine kuće.

Pea naʻe hiki ʻae tangata ko ia mei he kolo ko Petelihema Siuta ke ʻalu ʻo ʻāunofo ʻi ha potu te ne hoko ki ai: pea naʻe hoko atu ia ki he moʻunga ko ʻIfalemi ki he fale ʻo Maika, ʻi heʻene fononga.

9 Mika ga upita: “Odakle dolaziš?” “Ja sam levit iz Judina Betlehema”, odgovori mu on, “i putujem da se negdje nastanim.”

Pea naʻe pehē ʻe Maika kiate ia, “ʻOku ke haʻu mei fē? Pea pehē ʻe ia kiate ia, Ko e Livai au mei Petelihema Siuta, pea ʻoku ou ʻalu ke nofo ʻi ha potu pe.”

10 “Ostani kod mene”, reče mu Mika, “i budi mi ocem i svećenikom, a ja ću ti davati deset srebrnih šekela na godinu, haljine i hranu.” I levit uđe.

Pea naʻe pehē ʻe Maika kiate ia, “Ke ta nonofo, mo au, pea ke ʻiate au ko e tamai mo e taulaʻeiki, pea te u ʻatu kiate koe ʻae konga siliva ʻe hongofulu ʻi he taʻu ʻe taha, mo e ngaahi kofu kotoa, pea mo e meʻakai.” Pea naʻe afe ki lotoʻā ʻae tangata Livai.

11 Levit je pristao da ostane u njega, i mladić mu bijaše kao jedan od sinova.

Pea naʻe fiemālie ai ʻae Livai ke na nonofo mo e tangata; pea naʻe tatau ʻae talavou kiate ia mo hono foha ʻe taha.

12 Mika posveti levita za svećenika; mladić je postao njegovim svećenikom i živio je u Mikinoj kući.

Pea naʻe fakanofo ʻe Maika ʻae tangata Livai; pea naʻe hoko ʻae talavou ko hono taulaʻeiki, pea naʻe nofo ia ʻi he fale ʻo Maika.

13 “Sad znam”, reče Mika, “da će mi Jahve učiniti dobro kad imam levita za svećenika.”

Pea naʻe pehē ai ʻe Maika, “ʻOku ou ʻilo eni ʻe fai lelei ʻe Sihova kiate au, he kuo u maʻu ha [tangata ]Livai ke taulaʻeiki.”