Job 8

1 Bildan iz Šuaha progovori tad i reče:

Então respondeu Bildad o suhita, e disse:

2 “Dokad ćeš jošte govoriti tako, dokle će ti riječ kao vihor biti?

Até quando falarás tais coisas, e as razões da tua boca serão como um vento impetuoso?

3 TÓa zar može Bog pravo pogaziti, može li pravdu izvrnut' Svesilni?

Porventura perverteria Deus o direito? e perverteria o Todo-poderoso a justiça?

4 Ako mu djeca tvoja sagriješiše, preda ih zato bezakonju njinu.

Se teus filhos pecaram contra ele, também ele os lançou na mão da sua transgressão.

5 Al' ako Boga potražiš iskreno i od Svesilnog milost ti izmoliš;

Mas, se tu de madrugada buscares a Deus, e ao Todo-poderoso pedires misericórdia,

6 ako li budeš čist i neporočan, odsad će svagda on nad tobom bdjeti i obnovit će kuću pravedniku.

Se fores puro e reto, certamente logo despertará por ti, e restaurará a morada da tua justiça.

7 Bit će malena tvoja sreća prošla prema budućoj što te očekuje.

O teu princípio, na verdade, terá sido pequeno, porém o teu último estado crescerá em extremo.

8 No pitaj samo prošle naraštaje, na mudrost pređa njihovih pripazi.

Porque, pergunta agora às gerações passadas: e prepara-te para a inquirição de seus pais

9 Od jučer mi smo i ništa ne znamo, poput sjene su na zemlji nam dani.

Porque nós somos de ontem, e nada sabemos; porquanto nossos dias sobre a terra são como a sombra.

10 Oni će te poučit' i reći ti, iz srca će svog izvući besjede:

Porventura não te ensinarão eles, e não te falarão, e do seu coração não tirarão razões?

11 'Izvan močvare zar će rogoz nići? Zar će bez vode trstika narasti?

Porventura sobe o junco sem lodo? ou cresce a espadana sem água?

12 Zeleni se sva, al' i nekošena usahne prije svake druge trave.

Estando ainda na sua verdura, ainda que a não cortem, todavia antes de qualquer outra erva se seca.

13 To je kob svakog tko Boga zaboravi; tako propada nada bezbožnika:

Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus: e a esperança do hipócrita perecerá.

14 Nit je tanana njegovo uzdanje, a ufanje mu kuća paukova.

Cuja esperança fica frustrada: e a sua confiança será como a teia de aranha.

15 Nasloni li se, ona mu se ljulja, prihvati li se, ona mu se ruši.

Encostar-se-á à sua casa, mas não se terá firme: apegar-se-á a ela, mas não ficará em pé.

16 Zeleni se i sav na suncu buja, vrt su mu cio mladice prerasle.

Está sumarento antes que venha o sol, e os seus renovos saem sobre o seu jardim;

17 Svojim korijenjem krš je isprepleo te život crpe iz živa kamena.

As suas raízes se entrelaçam junto à fonte, para o pedregal atenta.

18 A kad ga s mjesta njegova istrgnu, ono ga niječe: 'Nikada te ne vidjeh!'

Absorvendo-o ele do seu lugar, nega-lo-á este, dizendo: Nunca te vi?

19 I evo gdje na putu sada trune dok drugo bilje već niče iz zemlje.

Eis que este é alegria do seu caminho, e outros brotarão do pó.

20 Ne, Bog neće odbacit' neporočne, niti će rukom poduprijet' opake.

Eis que Deus não rejeitará ao reto; nem toma pela mão aos malfeitores:

21 Smijeh će ti opet ispuniti usta, s usana će odjeknuti klicanje.

Até que de riso te encha a boca, e os teus lábios de jubilação.

22 Dušmane će ti odjenut' sramota i šatora će nestat' zlikovačkog.'”

Teus aborrecedores se vestirão de confusão, e a tenda dos ímpios não existirá mais.