Job 28

1 “Da, srebro ima svoja nalazišta, a zlato mjesta gdje se pročišćava.

ἔστιν γὰρ ἀργυρίῳ τόπος ὅθεν γίνεται τόπος δὲ χρυσίῳ ὅθεν διηθεῖται

2 Ruda željezna iz zemlje se vadi, a iz rudače rastaljene bakar.

σίδηρος μὲν γὰρ ἐκ γῆς γίνεται χαλκὸς δὲ ἴσα λίθῳ λατομεῖται

3 Ljudi tami postavljaju granice i kopaju do najvećih dubina za kamenom u mraku zakopanim.

τάξιν ἔθετο σκότει καὶ πᾶν πέρας αὐτὸς ἐξακριβάζεται λίθος σκοτία καὶ σκιὰ θανάτου

4 Čeljad iz tuđine rovove dube do kojih ljudska ne dopire noga, visi njišuć' se, daleko od ljudi.

διακοπὴ χειμάρρου ἀπὸ κονίας οἱ δὲ ἐπιλανθανόμενοι ὁδὸν δικαίαν ἠσθένησαν ἐκ βροτῶν

5 Krilo zemlje iz kojeg kruh nam niče kao od vatre sve je razrovano.

γῆ ἐξ αὐτῆς ἐξελεύσεται ἄρτος ὑποκάτω αὐτῆς ἐστράφη ὡσεὶ πῦρ

6 Stijene njene safira su skrovišta, prašina zlatna krije se u njima.

τόπος σαπφείρου οἱ λίθοι αὐτῆς καὶ χῶμα χρυσίον αὐτῷ

7 Tih putova ne znaju grabljivice, jastrebovo ih oko ne opaža.

τρίβος οὐκ ἔγνω αὐτὴν πετεινόν καὶ οὐ παρέβλεψεν αὐτὴν ὀφθαλμὸς γυπός

8 Zvijeri divlje njima nisu kročile niti je kada lav njima prošao.

οὐκ ἐπάτησαν αὐτὴν υἱοὶ ἀλαζόνων οὐ παρῆλθεν ἐπ’ αὐτῆς λέων

9 Ali na kamen diže čovjek ruku te iz korijena prevraća planine.

ἐν ἀκροτόμῳ ἐξέτεινεν χεῖρα αὐτοῦ κατέστρεψεν δὲ ἐκ ῥιζῶν ὄρη

10 U kamenu prokopava prolaze, oko mu sve dragocjeno opaža.

δίνας δὲ ποταμῶν ἔρρηξεν πᾶν δὲ ἔντιμον εἶδέν μου ὁ ὀφθαλμός

11 Žilama vode on tok zaustavlja; stvari skrivene nosi na vidjelo.

βάθη δὲ ποταμῶν ἀνεκάλυψεν ἔδειξεν δὲ ἑαυτοῦ δύναμιν εἰς φῶς

12 Ali otkuda nam Mudrost dolazi? Na kojemu mjestu Razum prebiva?

ἡ δὲ σοφία πόθεν εὑρέθη ποῖος δὲ τόπος ἐστὶν τῆς ἐπιστήμης

13 Čovjek njezina ne poznaje puta, u zemlji živih nisu je otkrili.

οὐκ οἶδεν βροτὸς ὁδὸν αὐτῆς οὐδὲ μὴ εὑρεθῇ ἐν ἀνθρώποις

14 Bezdan govori: 'U meni je nema!' a more: 'Ne nalazi se kod mene!'

ἄβυσσος εἶπεν οὐκ ἔστιν ἐν ἐμοί καὶ θάλασσα εἶπεν οὐκ ἔστιν μετ’ ἐμοῦ

15 Zlatom se čistim kupiti ne može, ni cijenu njenu srebrom odmjeriti;

οὐ δώσει συγκλεισμὸν ἀντ’ αὐτῆς καὶ οὐ σταθήσεται ἀργύριον ἀντάλλαγμα αὐτῆς

16 ne mjeri se ona zlatom ofirskim, ni oniksom skupim pa ni safirom.

καὶ οὐ συμβασταχθήσεται χρυσίῳ Ωφιρ ἐν ὄνυχι τιμίῳ καὶ σαπφείρῳ

17 Sa zlatom, staklom ne poređuje se, nit' se daje za sud od suha zlata.

οὐκ ἰσωθήσεται αὐτῇ χρυσίον καὶ ὕαλος καὶ τὸ ἄλλαγμα αὐτῆς σκεύη χρυσᾶ

18 Čemu spominjat' prozirac, koralje, bolje je steći Mudrost no biserje.

μετέωρα καὶ γαβις οὐ μνησθήσεται καὶ ἕλκυσον σοφίαν ὑπὲρ τὰ ἐσώτατα

19 Što je prema njoj topaz etiopski? Ni čistim zlatom ne procjenjuje se.

οὐκ ἰσωθήσεται αὐτῇ τοπάζιον Αἰθιοπίας χρυσίῳ καθαρῷ οὐ συμβασταχθήσεται

20 Ali otkuda nam Mudrost dolazi? Na kojemu mjestu Razum prebiva?

ἡ δὲ σοφία πόθεν εὑρέθη ποῖος δὲ τόπος ἐστὶν τῆς συνέσεως

21 Sakrivena je očima svih živih; ona izmiče pticama nebeskim.

λέληθεν πάντα ἄνθρωπον καὶ ἀπὸ πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ ἐκρύβη

22 Propast paklena i Smrt izjavljuju: 'Za slavu njenu mi smo samo čuli.' (questioned)

ἡ ἀπώλεια καὶ ὁ θάνατος εἶπαν ἀκηκόαμεν δὲ αὐτῆς τὸ κλέος

23 Jedino je Bog put njen proniknuo, on jedini znade gdje se nalazi.

ὁ θεὸς εὖ συνέστησεν αὐτῆς τὴν ὁδόν αὐτὸς δὲ οἶδεν τὸν τόπον αὐτῆς

24 Jer pogledom granice zemlje hvata i opaža sve pod svodom nebeskim.

αὐτὸς γὰρ τὴν ὑπ’ οὐρανὸν πᾶσαν ἐφορᾷ εἰδὼς τὰ ἐν τῇ γῇ πάντα ἃ ἐποίησεν

25 Kad htjede vjetru odredit težinu i mjerilom svu vodu izmjeriti,

ἀνέμων σταθμὸν ὕδατός τε μέτρα

26 kad je zakone daždu nametnuo i oblacima gromovnim putove,

ὅτε ἐποίησεν οὕτως ὑετὸν ἠρίθμησεν καὶ ὁδὸν ἐν τινάγματι φωνάς

27 tad ju je vidio te izmjerio, učvrstio i do dna ispitao.

τότε εἶδεν αὐτὴν καὶ ἐξηγήσατο αὐτήν ἑτοιμάσας ἐξιχνίασεν

28 A potom je rekao čovjeku: Strah Gospodnji - eto što je mudrost; 'Zla se kloni' - to ti je razumnost.”

εἶπεν δὲ ἀνθρώπῳ ἰδοὺ ἡ θεοσέβειά ἐστιν σοφία τὸ δὲ ἀπέχεσθαι ἀπὸ κακῶν ἐστιν ἐπιστήμη