Job 21
1 Job progovori i reče:
Tetapi Ayub menjawab:
2 “Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
"Dengarkanlah baik-baik perkataanku dan biarlah itu menjadi penghiburanmu.
3 Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
Bersabarlah dengan aku, aku akan berbicara; sehabis bicaraku bolehlah kamu mengejek.
4 Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
Kepada manusiakah keluhanku tertuju? Mengapa aku tidak boleh kesal hati?
5 Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
Berpalinglah kepadaku, maka kamu akan tercengang, dan menutup mulutmu dengan tangan!
6 pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
Kalau aku memikirkannya, aku menjadi takut, dan gemetarlah tubuhku.
7 Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
Mengapa orang fasik tetap hidup, menjadi tua, bahkan menjadi bertambah-tambah kuat?
8 Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
Keturunan mereka tetap bersama mereka, dan anak cucu diperhatikan mereka.
9 Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
Rumah-rumah mereka aman, tak ada ketakutan, pentung Allah tidak menimpa mereka.
10 Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
Lembu jantan mereka memacek dan tidak gagal, lembu betina mereka beranak dan tidak keguguran.
11 K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
Kanak-kanak mereka dibiarkan keluar seperti kambing domba, anak-anak mereka melompat-lompat.
12 Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
Mereka bernyanyi-nyanyi dengan iringan rebana dan kecapi, dan bersukaria menurut lagu seruling.
Mereka menghabiskan hari-hari mereka dalam kemujuran, dan dengan tenang mereka turun ke dalam dunia orang mati. (Sheol h7585)
14 A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
Tetapi kata mereka kepada Allah: Pergilah dari kami! Kami tidak suka mengetahui jalan-jalan-Mu.
15 TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
Yang Mahakuasa itu apa, sehingga kami harus beribadah kepada-Nya, dan apa manfaatnya bagi kami, kalau kami memohon kepada-Nya?
16 Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
Memang, kemujuran mereka tidak terletak dalam kuasa mereka sendiri! Rancangan orang fasik adalah jauh dari padaku.
17 Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
Betapa sering pelita orang fasik dipadamkan, kebinasaan menimpa mereka, dan kesakitan dibagikan Allah kepada mereka dalam murka-Nya!
18 Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
Mereka menjadi seperti jerami di depan angin, seperti sekam yang diterbangkan badai.
19 Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
Bencana untuk dia disimpan Allah bagi anak-anaknya. Sebaiknya, orang itu sendiri diganjar Allah, supaya sadar;
20 Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
sebaiknya matanya sendiri melihat kebinasaannya, dan ia sendiri minum dari murka Yang Mahakuasa!
21 TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
Karena peduli apa ia dengan keluarganya sesudah ia mati, bila telah habis jumlah bulannya?
22 Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
Masakan kepada Allah diajarkan orang pengetahuan, kepada Dia yang mengadili mereka yang di tempat tinggi?
23 Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
Yang seorang mati dengan masih penuh tenaga, dengan sangat tenang dan sentosa;
24 bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
pinggangnya gemuk oleh lemak, dan sumsum tulang-tulangnya masih segar.
25 A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
Yang lain mati dengan sakit hati, dengan tidak pernah merasakan kenikmatan.
26 Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
Tetapi sama-sama mereka terbaring di dalam debu, dan berenga-berenga berkeriapan di atas mereka.
27 O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
Sesungguhnya, aku mengetahui pikiranmu, dan muslihat yang kamu rancangkan terhadap aku.
28 Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
Katamu: Di mana rumah penguasa? Di mana kemah tempat kediaman orang-orang fasik?
29 Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
Belum pernahkah kamu bertanya-tanya kepada orang-orang yang lewat di jalan? Dapatkah kamu menyangkal petunjuk-petunjuk mereka,
30 'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
bahwa orang jahat terlindung pada hari kebinasaan, dan diselamatkan pada hari murka Allah?
31 Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
Siapa yang akan langsung menggugat kelakuannya, dan mengganjar perbuatannya?
32 A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
Dialah yang dibawa ke kuburan, dan jiratnya dirawat orang.
33 Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
Dengan nyaman ia ditutupi oleh gumpalan-gumpalan tanah di lembah; setiap orang mengikuti dia, dan yang mendahului dia tidak terbilang banyaknya.
34 O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
Alangkah hampanya penghiburanmu bagiku! Semua jawabanmu hanyalah tipu daya belaka!"
