Job 10

1 Kad mi je duši život omrznuo, nek' mi tužaljka poteče slobodno, zborit ću u gorčini duše svoje.

“Nĩthũire gũtũũra muoyo ũyũ; nĩ ũndũ ũcio ndikũhingĩrĩria mateta makwa, o na nĩ ngwaria nĩ ũndũ wa ũrĩa ngoro yakwa ĩrĩ na marũrũ.

2 Reću ću Bogu: Nemoj me osudit! Kaži mi zašto se na me obaraš.

Ngwĩra Ngai atĩrĩ: Tiga kũndua mwĩhia, no nyonia kĩrĩa ũrandũithĩria.

3 TÓa što od toga imaš da me tlačiš, da djelo ruku svojih zabacuješ, da pomažeš namjerama opakih?

Kaĩ ũkenagio nĩ kũũhinyĩrĩria, ũgathũũra wĩra wa moko maku, o rĩrĩa ũrakenera mathugunda ma andũ arĩa aaganu?

4 Jesu li u tebe oči tjelesne? Zar ti vidiš kao što čovjek vidi?

Kaĩ maitho maku marĩ o ta maitho ma andũ? Kaĩ muonere waku ũhaana o ta wa mũndũ?

5 Zar su ti dani k'o dani smrtnika a kao ljudski vijek tvoje godine?

Kaĩ matukũ maku maigana ta ma andũ, kana mĩaka yaku ĩkaigana o ta ya mũndũ,

6 Zbog čega krivnju moju istražuješ i grijehe moje hoćeš razotkriti,

nĩguo ũcarĩrĩrie mahĩtia makwa, o na ũtuĩragie mehia makwa,

7 kad znadeš dobro da sam nedužan, da ruci tvojoj izmaknut ne mogu?

o na gũtuĩka wee nĩũũĩ atĩ ndiĩhĩtie, na ũkamenya atĩ gũtirĩ mũndũ ũngĩhota kũũhonokia moko-inĩ maku?

8 Tvoje me ruke sazdaše, stvoriše, zašto da me sada opet raščiniš!

“Moko maku nĩmo maathondekire na makĩnyũmba. Rĩu nĩũgũkĩgarũrũka ũnyanange?

9 Sjeti se, k'o glinu si me sazdao i u prah ćeš me ponovo vratiti.

Ririkana atĩ wanyũũmbire ta rĩũmba. Rĩu ũgũcooka ũndue rũkũngũ rĩngĩ?

10 Nisi li mene k'o mlijeko ulio i učinio da se k'o sir zgrušam?

Githĩ ndwanjitire ta iria, na ũgĩcooka ũkĩĩmatia ta maguta marĩo,

11 Kožom si me i mesom odjenuo, kostima si me spleo i žilama.

ũkĩĩhumbĩra na nyama na gĩkonde, na ũkĩohania mahĩndĩ na mĩkiha yakwa hamwe.

12 S milošću si mi život darovao, brižljivo si nad mojim bdio dahom.

Nĩwaaheire muoyo o na ũkĩnyonia ũtugi waku; naguo ũmenyereri waku nĩguo ũtũirie roho wakwa.

13 Al' u svom srcu ovo si sakrio, znam da je tvoja to bila namjera:

“No nĩwahithire maũndũ maya ngoro-inĩ yaku, na nĩnjũũĩ no warĩ na ũndũ ũyũ meciiria-inĩ maku:

14 da paziš budno hoću li zgriješiti i da mi grijeh ne prođe nekažnjeno.

Ingĩehirie wee nĩwanyonaga, na ndũngĩagire kũũherithia nĩ ũndũ wa wĩhia wakwa.

15 Ako sam grešan, onda teško meni, ako li sam prav, glavu ne smijem dići - shrvan sramotom, nesrećom napojen!

Kaĩ akorwo nĩnjĩhĩtie ndĩ na haaro-ĩ! O na ingĩiguĩka ndiĩkĩte ũũru, ndingĩhota gũtiira mũtwe wakwa, nĩgũkorwo njiyũrĩtwo nĩ thoni, na ngarikĩra mathĩĩna-inĩ makwa.

16 Ispravim li se, k'o lav me nagoniš, snagu svoju okušavaš na meni,

Ingĩtiira mũtwe wakwa-rĩ, wee ũnjeemaga o ta mũrũũthi, na ningĩ ũkonania ũhoti waku mũnene wa kũnjũkĩrĩra.

17 optužbe nove na mene podižeš, jarošću većom na mene usplamtiš i sa svježim se četama obaraš.

Nĩũndeheire aira angĩ manjũkĩrĩre, na nĩwongereire marakara maku igũrũ rĩakwa; mbũtũ ciaku ikanjũkĩrĩra o ta makũmbĩ ma maaĩ marũmanĩrĩire.

18 Iz utrobe što si me izvukao? O, što ne umrijeh: vidjeli me ne bi,

“Nĩ kĩĩ gĩatũmire ũndute nda ya maitũ? Naarĩ korwo ndakuire itoneetwo nĩ maitho ma mũndũ o na ũmwe.

19 bio bih k'o da me ni bilo nije, iz utrobe u grob bi me stavili.

Naarĩ korwo ndiaciarirwo, kana korwo ndaciarirwo njerekeirio mbĩrĩra!

20 Mog su života dani tako kratki! Pusti me da se još malo veselim

Githĩ matukũ makwa o na marĩ manini matikirie gũthira? Tigana na niĩ nĩguo ngĩe na gĩkeno gwa kahinda kanini,

21 prije nego ću na put bez povratka, u zemlju tame, zemlju sjene smrtne,

kamũira thiĩte kũrĩa mũndũ athiiaga na ndacooke, bũrũri wa nduma, o nduma nene ya gĩkuũ,

22 u zemlju tmine guste i meteža, gdje je svjetlost slična noći najcrnjoj.”

o bũrũri ũrĩa ũtukũ wakuo ũrĩ mũtumanu mũno, bũrũri wa nduma ya gĩkuũ, na ũtarĩ kĩhaarĩro, kũrĩa o na ũtheri ũhaana o ta nduma.”