< Izaija 2 >

1 Viđenje Izaije, sina Amosova, o Judeji i Jeruzalemu:
Ko e folofola naʻe hā mai kia ʻIsaia ko e foha ʻo ʻAmosi ʻoku kau ki Siuta mo Selūsalema.
2 Dogodit će se na kraju dana: Gora Doma Jahvina bit će postavljena vrh svih gora, uzvišena iznad svih bregova. K njoj će se stjecati svi narodi,
Pea ʻe hoko ʻi he ngaahi ʻaho ʻamui, ʻe fokotuʻumaʻu ʻae moʻunga ʻoe fale ʻo Sihova ʻi he tumutumu ʻoe ngaahi moʻunga, ʻe hiki hake ia ke māʻolunga ʻi he ngaahi moʻunga; pea ʻe tafe ki ai ʻae ngaahi puleʻanga kotoa pē.
3 nagrnut će mnoga plemena i reći: “Hajde, uziđimo na Goru Jahvinu, pođimo u Dom Boga Jakovljeva! On će nas naučiti svojim putovima, hodit ćemo stazama njegovim. Jer će iz Siona Zakon doći, iz Jeruzalema riječ Jahvina.”
Pea ʻe ʻalu ʻae kakai tokolahi mo nau pehē, “Mou haʻu, ke tau ʻalu hake ki he moʻunga ʻo Sihova, ki he fale ʻoe ʻOtua ʻo Sēkope; pea te ne akonakiʻi ʻakitautolu ʻi hono ngaahi hala, pea te tau ʻaʻeva ʻi hono ngaahi hala: koeʻuhi ʻe ʻalu atu ʻi Saione ʻae fono, pea mo e folofola ʻa Sihova mei Selūsalema.
4 On će biti sudac narodima, mnogim će sudit' plemenima, koji će mačeve prekovati u plugove, a koplja u srpove. Neće više narod dizat' mača protiv naroda nit' se više učit' ratovanju.
Pea te ne fakamaau ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi puleʻanga, mo ne valokiʻi ʻae kakai tokolahi: pea te nau tuki ʻa ʻenau ngaahi heletā ko e ngaahi huo, pea mo honau ngaahi tao ko e ngaahi hele ʻauhani: ʻe ʻikai hiki ʻe ha puleʻanga ʻae heletā ki ha puleʻanga, pea ʻe ʻikai te nau toe ako ki he tau.
5 Hajde, dome Jakovljev, u Jahvinoj hodimo svjetlosti!
‌ʻAe fale ʻo Sēkope, mou haʻu, ke tau ʻaʻeva ʻi he maama ʻo Sihova.
6 Da, ti si svoj odbacio narod, dom Jakovljev, jer je pun vračeva s istoka i gatara kao Filistejci, bratime se s tuđincima.
Ko e moʻoni kuo ke liʻaki hoʻo kakai ko e fale ʻo Sēkope, koeʻuhi kuo fakatokolahi ʻakinautolu mei he potu hahake, pea ʻoku ai honau kikite ʻo hangē ko e kakai Filisitia, pea ʻoku nau fakafiemālieʻi ʻakinautolu ʻi he fānau ʻae kakai muli.
7 Zemlja mu je puna srebra i zlata i blagu mu kraja nema; zemlja mu je puna konja, kolima mu broja nema.
‌ʻOku fonu foki ʻa honau fonua ʻi he siliva mo e koula, pea ʻoku ʻikai hano ngataʻanga ʻo ʻenau koloa; pea ʻoku fonu foki ʻa honau fonua ʻi he fanga hoosi, pea ʻoku ʻikai hano ngataʻanga ʻo ʻenau saliote;
8 Zemlja mu je prepuna kumira i oni se klanjaju pred djelom ruku svojih, pred onim što njihovi načiniše prsti.
‌ʻOku pito foki ʻa honau fonua ʻi he ngaahi tamapua; ʻoku nau lotu ki he ngāue ʻa honau nima, ʻaia kuo ngaohi ʻe honau louhiʻi nima:
9 Smrtnik će se poviti, čovjek sniziti; ne praštaj im.
Pea ʻoku punou ʻae tangata lāuvale, pea mo e ʻeiki ʻoku ne fakavaivai ia: pea ʻe ʻikai te ke fakamolemole ʻakinautolu.
10 Uđi među pećine, skrij se u prašinu, pred užasom Jahvinim, pred sjajem veličanstva njegova, kad ustane da potrese zemlju.
Ke ke hū ki he ʻanaʻi maka, mo fakafufū koe ʻi he efu, ʻi he manavahē kia Sihova, mo e nāunau ʻo ʻene māfimafi.
11 Ohol pogled bit će skršen i bahatost ljudska ponižena. Jahve će se uzvisiti, on jedini - u dan onaj.
‌ʻE fakavaivai ʻae mata laukau ʻoe tangata, pea ʻe fakahifo ki lalo mo e fielahi ʻae kakai, ka ko Sihova pe ʻe hiki hake ʻi he ʻaho ko ia.
12 Da, bit će to dan Jahve nad Vojskama, protiv svih oholih i bahatih, protiv sviju što se uzvisiše, da ih obori;
He ko e ʻaho ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau ʻe hoko kiate kinautolu kotoa pē ʻoku laukau mo fielahi, pea kiate kinautolu kotoa pē kuo hiki hake; pea ʻe fakavaivaiʻi hifo ia:
13 protiv svih cedrova libanonskih i svih hrastova bašanskih;
Pea ki he ngaahi sita kotoa pē ʻo Lepanoni, ʻoku hako mo māʻolunga, pea ki he ngaahi oke kotoa pē ʻo Pesani,
14 protiv svih gora uznositih i svih bregova uzdignutih;
Pea ki he ngaahi moʻunga māʻolunga kotoa pē, pea ki he ngaahi tafungofunga kotoa pē kuo hiki hake,
15 protiv svake visoke tvrđe i svih tvrdih zidina;
Pea ki he ngaahi fale māʻolunga kotoa pē, pea ki he ngaahi puke kotoa pē kuo ʻāaʻi,
16 protiv sveg brodovlja taršiškog i svih brodova raskošnih.
Pea ki he ngaahi vaka kotoa pē ʻo Tasisi, pea ki he ngaahi meʻa fakatātā kotoa pē ʻoku matamatalelei.
17 Oholost ljudska skršit će se i bahatost ljudska poniziti. Jahve će se uzvisiti, on jedini - u dan onaj,
Pea ʻe tuku hifo ai ʻae fieʻeiki ʻae tangata, pea ʻe fakavaivaiʻi mo e fielahi ʻae kakai: ka ko Sihova pe ʻe hiki hake ʻi he ʻaho ko ia.
18 i kumiri će netragom nestati.
Pea ʻe fakaʻauha ʻe ia ʻae ngaahi tamapua kotoa pē,
19 Uđite u rupe među pećinama i u spilje zemaljske pred užasom Jahvinim, pred sjajem veličanstva njegova, kad ustane da potrese zemlju.
Pea te nau hū ki he ngaahi ʻana maka, mo e ngaahi luo ʻi he kelekele, ʻi he manavahē kia Sihova, mo e nāunau ʻo ʻene māfimafi, ʻoka tuʻu hake ia ke lulu fakamanavahēʻi ʻa māmani.
20 U dan onaj: bacit će svaki svoje srebro i zlatne kumire koje sebi načini da im se klanja,
‌ʻI he ʻaho ko ia ʻe lī ʻe he tangata ki he ngaahi mole mo e fanga peka, ʻa ʻene ngaahi tamapua siliva, mo ʻene ngaahi tamapua koula, ʻaia naʻe taki taha ngaohi maʻana ke lotu ki ai;
21 kad uteče u šupljine pećina i u raspukline stijena pred užasom Jahvinim, pred sjajem veličanstva njegova, kad ustane da potrese zemlju.
Ke nau ʻalu ki he ngaahi ʻana maka, pea mo e tumutumu ʻoe ngaahi maka hangatāmaki, ʻi he manavahē kia Sihova, pea mo e nāunau ʻo ʻene māfimafi, ʻoka tuʻu hake ia ke lulu fakamanavahēʻi ʻa māmani.
22 Čuvajte se, dakle, čovjeka koji ima samo jedan dah u nosnicama: jer što vrijedi?
Tuku hoʻomou falala ki he tangata, ʻaia ʻoku ʻi hono avaʻi ihu ʻa ʻene mānava: he ko e hā ha meʻa ʻoku faʻa fai ʻe ia?

< Izaija 2 >