< 2 Ljetopisa 21 >

1 Jošafat počinu kraj svojih otaca i bi sahranjen uz njih u Davidovu gradu. Na njegovo se mjesto zakraljio sin mu Joram.
Pea naʻe mohe ʻa Sihosafate mo ʻene ngaahi tamai, pea naʻe tanu ia mo ʻene ngaahi tamai ʻi he kolo ʻa Tevita. Pea naʻe fetongi ia ʻi he pule ʻe Siholami ko hono foha.
2 Joram je imao šestoricu braće, Jošafatovih sinova: Azarju, Jehiela, Zahariju, Azarju, Mihaela i Šefatju. Svi su oni bili sinovi izraelskog kralja Jošafata.
Pea naʻe ʻiate ia hono ngaahi kāinga ko e ngaahi foha ʻo Sihosafate, ko ʻAsalia, mo Sehieli, mo Sakalia, mo ʻAsalia, mo Mikaeli, mo Sifatia: ko kinautolu ni ko e ngaahi foha ʻo Sihosafate ko e tuʻi ʻo ʻIsileli.
3 Otac im je dao mnoge darove u srebru, zlatu i dragocjenostima, s utvrđenim gradovima u Judi; kraljevstvo je dao Joramu jer je bio prvenac.
Pea naʻe foaki kiate kinautolu ʻe heʻenau tamai ʻae ngaahi foaki lahi ʻoe siliva mo e koula, pea mo e ngaahi meʻa mahuʻinga lahi, mo e ngaahi kolotau ʻi Siuta: ka naʻa ne foaki ʻae puleʻanga kia Siholami: he ko e ʻuluaki tupu ia.
4 Stupivši na očevo prijestolje i utvrdiv se, Joram pobi svu braću mačem, pa i neke izraelske knezove.
Pea ʻi he hoko ʻa Siholami ki he puleʻanga ʻo ʻene tamai, naʻa ne fakamālohi ia: pea ne tāmateʻi hono ngaahi kāinga ʻaki ʻae heletā, mo e houʻeiki niʻihi ʻo ʻIsileli foki.
5 Joramu su bile trideset i dvije godine kad se zakraljio, a kraljevao je osam godina u Jeruzalemu.
Naʻe tolungofulu taʻu mo e taʻu ʻe ua ʻae motuʻa ʻo Siholami ʻi heʻene kamata pule, pea naʻe pule ʻe ia ʻi he taʻu ʻe valu ʻi Selūsalema.
6 Živio je poput izraelskih kraljeva, kao i dom Ahabov, jer mu je kći Ahabova bila žena; radio je što je zlo u Jahvinim očima.
Pea naʻe ʻalu ia ʻi he hala ʻoe ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli, ʻo hangē ko ia naʻe fai ʻe he fale ʻo ʻEhapi: he naʻa ne fakamaʻu mali mo e ʻofefine ʻo ʻEhapi: pea naʻe fai ʻe ia ʻaia naʻe kovi ʻi he ʻao ʻo Sihova.
7 Ipak Jahve ne htjede razoriti kuće Davidu zbog Saveza što ga sklopi s njim i zato što mu obeća da će dati svjetiljku njemu i njegovim sinovima zauvijek.
Ka ko e moʻoni naʻe ʻikai fie fakaʻauha ʻe Sihova ʻae fale ʻo Tevita, ko e meʻa ʻi he fuakava naʻa ne fai mo Tevita, pea mo ʻene talaʻofa ke foaki ʻae maama kiate ia pea ki hono ngaahi foha ʻo taʻengata.
8 U njegovo se vrijeme Edomci odmetnuše ispod judejske vlasti i postaviše sebi kralja.
naʻe angatuʻu ʻi hono ngaahi ʻaho ʻae kakai ʻItomi ki he puleʻanga ʻo Siuta, pea naʻa nau fakanofo honau tuʻi ʻonautolu.
9 Zato Joram pođe sa svojim vojskovođama i sa svim bojnim kolima. Diže se noću i pobi Edomce koji bijahu opkolili njega i zapovjednike bojnih kola.
Pea naʻe ʻalu atu ʻa Siholami mo ʻene ngaahi houʻeiki, mo ʻene ngaahi saliote kotoa pē: pea tuʻu hake ia ʻi he poʻuli, ʻo ne taaʻi ʻae kakai ʻItomi naʻe nofo takatakai ʻiate ia, mo e ngaahi ʻeiki pule ʻoe ngaahi saliote.
10 Ipak su se Edomci oslobodili ispod judejske vlasti sve do danas. U isto se doba odmetnu i Libna da ne bude pod njegovom vlašću, jer je on ostavio Jahvu, Boga svojih otaca.
Ko ia naʻe angatuʻu ʻae kakai ʻItomi mei he pule ʻo Siuta ʻo aʻu ki he ʻaho ni. Pea naʻe angatuʻu ʻa Lipina foki ʻi he kuonga ko ia ki heʻene pule: ko e meʻa ʻi heʻene liʻaki ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻene ngaahi tamai.
11 Još je i uzvišice napravio po judejskim gorama, naveo na blud Jeruzalemce i zaveo Judejce.
Pea naʻa ne ngaohi ʻae ngaahi potu māʻolunga ʻi he ngaahi moʻunga ʻo Siuta, mo ne pule ke fai feʻauaki ʻae kakai ʻo Selūsalema, ʻo ne fakamālohi ʻa Siuta ke fai ia.
12 Tada mu od proroka Ilije stiže pismo: “Ovako veli Jahve, Bog tvoga oca Davida: 'Kako nisi išao putovima oca Jošafata, ni putovima judejskoga kralja Ase,
Pea naʻe haʻu ʻae tohi kiate ia meia ʻIlaisa ko e palōfita, ʻo pehē, “ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua ʻo Tevita ko hoʻo tamai, Ko e meʻa ʻi he ʻikai te ke ʻalu ʻi he ngaahi hala ʻo Sihosafate ko hoʻo tamai, pe ʻi he ngaahi hala ʻo ʻAsa ko e tuʻi ʻo Siuta,
13 nego si išao putovima izraelskih kraljeva i naveo na blud Judejce i Jeruzalemce, kao što je učinio dom Ahabov, a uz to si poubijao vlastitu braću, svoju obitelj, koji bjehu bolji od tebe:
Ka kuo ke ʻalu ʻi he hala ʻoe ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli, pea kuo ke fakaangahalaʻi ʻa Siuta mo e kakai ʻo Selūsalema ke feʻauaki, ʻo hangē ko e ngaahi feʻauaki ʻoe fale ʻo ʻEhapi, pea kuo ke tāmateʻi foki ʻa ho ngaahi kāinga ʻi he fale ʻo hoʻo tamai, ʻaia naʻe angalelei lahi hake ʻiate koe:
14 evo, Jahve će svaliti veliku nesreću na tvoj narod, na tvoje sinove, tvoje žene, na sve tvoje imanje.
Vakai, te u taaʻi ho kakai, ʻaki ʻae mamahi lahi, mo hoʻo ngaahi fānau, mo ho ngaahi uaifi, pea mo hoʻo ngaahi meʻa kotoa pē:
15 Oboljet ćeš od mnogih bolesti: od bolesti u crijevima, tako da će ti crijeva izaći od bolesti koja će trajati dane i dane.'”
Pea ʻe ʻiate koe ʻae mahaki lahi ʻi he mahaki ʻi ho kete, pea ʻe mokulu kituʻa ʻa ho kete ko e meʻa ʻi he mahaki ʻi he ʻaho taki taha kotoa pē.
16 Jahve podiže na Jorama srdžbu Filistejaca i Arapa koji žive kraj Etiopljana.
Pea naʻe langaʻi hake foki ʻe Sihova ʻae loto ʻoe kakai Filisitia, mo e kakai ʻAlepea, ʻakinautolu naʻe vāofi mo e kakai ʻItiopea, ke nau tau kia Siholami:
17 Oni napadoše Judeju i osvojiše je, porobiše sve blago što se našlo u kraljevu dvoru, pa i njegove sinove i njegove žene, tako da nije ostao nitko, osim najmlađega sina, Joahaza.
Pea naʻa” nau ʻalu hake ki Siuta, pea naʻa nau ʻoho ki loto fonua ʻonau fetuku ʻo ʻave ʻae ngaahi koloa kotoa pē naʻe ʻilo ʻi he fale ʻoe tuʻi, pea mo hono ngaahi foha foki, mo hono ngaahi uaifi: ko ia naʻe ʻikai hano foha ʻe taha ʻe tuku kiate ia, ka ko Sihoaasi, ko e kimui ʻi hono ngaahi foha.
18 Poslije svega toga udari ga Jahve neizlječivom crijevnom bolešću.
Pea hili ʻae meʻa ni kotoa pē naʻe taaʻi ia ʻe Sihova ʻi hono kete ʻaki ʻae mahaki taʻefaʻafakamoʻui.
19 Ona je trajala dane i dane, a kad su se navršile dvije godine, izašla su mu crijeva s bolešću te je umro u strašnim mukama. Narod mu nije priredio mirisna paljenja, kao što je palio njegovim ocima.
Pea fai ai pe ʻo fuoloa pea hoko ʻo pehē, hili ʻae taʻu ʻe ua, naʻe mokulu hono ngākau kituʻa ko e meʻa ʻi heʻene mahaki: ko ia naʻe pekia ia ʻi he ngaahi mahaki lahi. Pea naʻe ʻikai ha tutu maʻana, ʻo hangē ko e tutu ki heʻene ngaahi tamai.
20 Bile su mu trideset i dvije godine kad se zakraljio, a osam je godina kraljevao u Jeruzalemu. Preminuo je, a nitko nije požalio za njim; i sahraniše ga u Davidovu gradu, ali ne u kraljevskoj grobnici.
Ko e taʻu ʻe tolungofulu ia mo e taʻu ʻe ua hono motuʻa, ʻi heʻene kamata pule, pea naʻe pule ia ʻi Selūsalema ʻi he taʻu ʻe valu, pea naʻe ʻalu ia, pea naʻe ʻikai ha tokanga ki ai. Ka naʻa nau tanu ia ʻi he Kolo ʻo Tevita, ka naʻe ʻikai ʻi he ngaahi tanuʻanga ʻoe ngaahi tuʻi.

< 2 Ljetopisa 21 >