ⳘⲀⲢⲔⲞⲚ 5
Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
2 ⲃ̅ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲫⲱϭⲉ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲧⲱⲙⲛⲧ̅ ⲉⲣⲟϥ ⲛ̅ϭⲓⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲉⲣⲉⲟⲩⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲛ̅ⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛⲙ̅ⲙⲁϥ
A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
4 ⲇ̅ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲁⲩⲙⲟⲣϥ̅ ⲛ̅ϩⲁϩ ⲛ̅ⲥⲟⲡ ⲛ̅ϩⲉⲛⲡⲁⲓⲇⲉⲥ ⲛⲙ̅ϩⲉⲛϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲁⲩⲱ ϣⲁϥⲥⲗⲡ̅ⲛ̅ϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲛϥ̅ⲟⲩⲉϭⲡⲙ̅ⲡⲁⲓⲇⲉⲥ ⲉⲙⲡⲉϣⲗⲁⲁⲩ ϭⲙ̅ϭⲟⲙ ⲉⲣⲟϥ
Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
5 ⲉ̅ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲓⲙ ⲛ̅ⲧⲉⲩϣⲏ ⲛⲙ̅ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲉϥϩⲛ̅ⲛⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲁⲩⲱ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲧⲟⲩⲓ̈ⲏ ⲉϥϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲱⲛⲉ.
A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
7 ⲍ̅ ⲁϥⲱϣ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ϩⲣⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁϩⲣⲟⲕ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲓ̈ ⲓ̅ⲥ̅ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧϫⲟⲥⲉ ϯⲱⲣⲕ̅ ⲉⲣⲟⲕ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ϫⲉ ⲛ̅ⲛⲉⲕⲃⲁⲥⲁⲛⲓⲍⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈.
A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
(Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
13 ⲓ̅ⲅ̅ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲕⲁⲁⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩⲃⲱⲕ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲛⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲇⲉ ⲛ̅ⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲃⲱⲕʾ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉϣⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲣⲱϩⲧ ⲛ̅ϭⲓⲧⲁⲅⲉⲗⲏ ⲣ̅ⲣⲓⲣ ϩⲓϫⲛ̅ⲧϣⲱⲙⲉ ⲉⲩⲛⲁⲣ̅ϫⲟⲩⲱⲧ ⲛ̅ϣⲉ ⲁⲩⲙⲟⲩ ϩⲛ̅ⲧⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ
I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
15 ⲓ̅ⲉ̅ ⲁⲩⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉⲣⲁⲧϥ̅ ⲛ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲧⲟ ⲛⲣⲉϥϣⲟⲟⲣ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϩⲣⲁⲉ͡ⲓ ⲉⲣⲉⲛⲉϥϩⲟⲉⲓⲧⲉ ϩⲓⲱⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲣⲉⲡⲉϥϩⲏⲧ ⲥⲙⲟⲛⲧ. ⲡⲉⲛⲧⲁⲗⲉⲅⲉⲱⲛ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣ̅ϩⲟⲧⲉ.
I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
19 ⲓ̅ⲑ̅ ⲁⲩⲱ ⲙⲡϥ̅ⲕⲁⲁϥ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲉⲓ ⲉⲡⲉⲕⲏⲉⲓ ϣⲁⲛⲉⲕⲣⲱⲙⲉ ⲛⲅ̅ⲧⲁⲟⲩⲟ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲁⲩ ⲛⲁⲕ ⲉⲁϥⲛⲁ ⲛⲁⲕ
Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
21 ⲕ̅ⲁ̅ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥϫⲓⲟⲟⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓ ⲛ̅ϭⲓⲓ̅ⲥ̅ ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ. ⲁⲩⲛⲟϭ ⲙ̅ⲙⲏⲏϣⲉ ⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲣⲟϥ. ⲛⲉϥϩⲁⲧⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲇⲉ
A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
23 ⲕ̅ⲅ̅ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲁϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲟⲕϩ̅ ⲛ̅ϣⲱⲛⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ϭⲉ ⲉⲕⲉⲉⲓ ⲛⲅ̅ⲕⲁⲧⲟⲟⲧⲕ̅ ϩⲓϫⲱⲥ ϫⲉ ⲉⲥⲉⲗⲟ ⲛⲥ̅ⲱⲛϩ
I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
26 ⲕ̅ⲋ̅ ⲁⲩⲱ ⲁⲥϣⲉⲡϩⲁϩ ⲛ̅ϩⲓⲥⲉ ⲛ̅ⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛ̅ϩⲁϩ ⲛ̅ⲥⲁⲉⲓⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲥϫⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲉⲩⲛ̅ⲧⲁⲥⲥⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲙⲡⲥ̅ⲙ̅ⲧⲟⲛ ⲗⲁⲁⲩ. ⲁⲗⲗⲁ ⲛ̅ⲧⲁⲥⲉ͡ⲓ ⲛ̅ⲑⲟ.
I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
29 ⲕ̅ⲑ̅ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲥϭⲱ ⲛ̅ϭⲓⲧⲡⲏⲅⲏ ⲙ̅ⲡⲉⲥⲥⲛⲟϥ. ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲉⲓⲙⲉ ϩⲙ̅ⲡⲉⲥⲥⲱⲙⲁ ϫⲉ ⲁⲥⲗⲟ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲝ ⲉⲧⲛⲙ̅ⲙⲁⲥ
A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
30 ⲗ̅ ⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲉ͡ⲓⲙⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ϩⲣⲁⲓ̈ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ⲉⲧϭⲟⲙ ⲉⲛⲧⲁⲥⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲁϥⲕⲧⲟϥ ϩⲙⲡ̅ⲙⲏⲏϣⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲛⲧⲁϥϫⲱϩ ⲉⲛⲁϩⲟⲓ̈ⲧⲉ
A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
31 ⲗ̅ⲁ̅ ⲡⲉϫⲉⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲕⲛⲁⲩ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲧⲑⲗⲓⲃⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲕ ⲉⲧⲃⲉⲡⲁⲓ̈ ⲕϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲁϥϫⲱϩ ⲉⲣⲟⲉⲓ.
I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
33 ⲗ̅ⲅ̅ ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲁⲥⲣ̅ϩⲟⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲥⲧⲱⲧ ⲉⲥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙ̅ⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲁⲥⲉⲓ ⲁⲥⲡⲁϩⲧⲥ̅ ϩⲁⲣⲁⲧϥ̅ ⲁⲥⲧⲁⲟⲩⲟ ⲉⲣⲟϥ ⲛ̅ⲧⲙⲉ ⲧⲏⲣⲥ̅
Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
34 ⲗ̅ⲇ̅ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲧⲁϣⲉⲉⲣⲉ ⲧⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲥⲛⲁϩⲙⲉ ⲃⲱⲕ ϩⲛ̅ⲟⲩⲉⲓⲣⲏⲛⲏ. ⲛ̅ⲧⲉⲗⲟ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲟⲩⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲝ.
Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
35 ⲗ̅ⲉ̅ ⲉⲧⲓ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲉϥϣⲁϫⲉ. ⲁⲩⲉⲓ ⲛ̅ϭⲓⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲙ̅ⲡⲁⲣⲭⲓⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲧⲉⲕϣⲉⲉⲣⲉ ⲁⲥⲙⲟⲩ ⲉⲕⲛⲁϯϩⲟⲓ̈ ϭⲉ ⲙ̅ⲡⲥⲁϩ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ
A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
39 ⲗ̅ⲑ̅ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ̅ ⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲧⲣ̅ⲧⲱⲣ. ⲁⲩⲱ ⲧⲉⲧⲛ̅ⲣⲓⲙⲉ ⲉⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲙ̅ⲡⲥ̅ⲙⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲥⲛ̅ⲕⲟⲧⲕ̅
Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
40 ⲙ̅ ⲁⲩⲥⲱⲃⲉ ⲛ̅ⲥⲱϥ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁϥϫⲓⲡⲓⲱⲧ ⲛ̅ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲛⲙ̅ⲧⲉⲥⲙⲁⲁⲩ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲧⲛⲙ̅ⲙⲁϥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲉⲣⲉⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅.
I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
41 ⲙ̅ⲁ̅ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧ̅ϭⲓϫ ⲛ̅ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲧⲁⲗⲉⲓⲑⲁ ⲕⲟⲩⲙ. ⲉⲧⲉⲡⲁⲓ̈ ⲡⲉ ϣⲁⲩⲟⲩⲁϩⲙⲉϥ ϫⲉ ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉⲉⲓϫⲉⲣⲟ ⲧⲱⲟⲩⲛⲉ
A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
42 ⲙ̅ⲃ̅ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛⲥ̅ ⲛ̅ϭⲓⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲁⲥⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲉⲥϩⲙ̅ⲙⲛⲧ̅ⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲅⲁⲣ ⲣ̅ⲣⲟⲙⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ϣⲡⲏⲣⲉ
A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
