ⲒⲰⲀⲚⲚⲎⲚ 11
A był chory pewien [człowiek], Łazarz z Betanii, z miasteczka Marii i jej siostry Marty.
2 ⲃ̅ ⲧⲁⲓ ⲇⲉ ⲧⲉ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲉⲛⲧⲁⲥⲧⲉϩⲥ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲥⲟϭⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲥϥⲉⲧ ⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲥϥⲱ ⲧⲁⲓ ⲉⲛⲉⲣⲉⲡⲉⲥⲥⲟⲛ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ϣⲱⲛⲉ
A to była ta Maria, która namaściła Pana maścią i wycierała jego nogi swoimi włosami. Jej to brat, Łazarz, chorował.
Siostry więc posłały do niego [wiadomość]: Panie, oto ten, którego miłujesz, choruje.
4 ⲇ̅ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲡⲉⲓϣⲱⲛⲉ ⲛⲛⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲁⲛ ⲉⲡⲙⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣⲉⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ ϫⲓ ⲉⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ
A gdy Jezus to usłyszał, powiedział: Ta choroba nie jest na śmierć, ale na chwałę Bożą, aby przez nią był uwielbiony Syn Boży.
Jezus zaś miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza.
A gdy usłyszał, że choruje, został jeszcze dwa dni w miejscu, w którym przebywał.
Lecz potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znowu do Judei.
Uczniowie mu powiedzieli: Mistrzu, Żydzi dopiero co usiłowali cię ukamienować, a znowu tam idziesz?
9 ⲑ̅ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛϭⲓ ⲓⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲙⲏ ⲙⲛ ⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛⲟⲩⲛⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲣϣⲁ ⲟⲩⲁ ⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲙ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲉϥϫⲓϫⲣⲟⲡ ϫⲉ ϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲟⲩⲟⲓⲛ ⲙⲡⲉⲓⲕⲟⲥⲙⲟⲥ
Jezus odpowiedział: Czyż dzień nie ma dwunastu godzin? Jeśli ktoś chodzi we dnie, nie potknie się, bo widzi światłość tego świata.
A jeśli ktoś chodzi w nocy, potknie się, bo nie ma w nim światłości.
To powiedział, a potem dodał: Łazarz, nasz przyjaciel, śpi, ale idę, aby obudzić go ze snu.
Wtedy jego uczniowie powiedzieli: Panie, jeśli śpi, będzie zdrowy.
Ale Jezus mówił o jego śmierci, lecz oni myśleli, że mówił o zaśnięciu [zwykłym] snem.
Wówczas Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł.
I ze względu na was raduję się, że mnie tam nie było, abyście uwierzyli. Ale chodźmy do niego.
Wtedy Tomasz, zwany Didymos, powiedział do współuczniów: Chodźmy i my, aby z nim umrzeć.
Kiedy Jezus przyszedł, zastał go już cztery dni leżącego w grobie.
A Betania była niedaleko Jerozolimy, [w odległości] około piętnastu stadiów.
A wielu Żydów przyszło do Marty i Marii, aby je pocieszyć po [stracie] brata.
Gdy Marta usłyszała, że Jezus nadchodzi, wybiegła mu naprzeciw. Ale Maria siedziała w domu.
I powiedziała Marta do Jezusa: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.
Ale i teraz wiem, że Bóg da tobie, o cokolwiek go poprosisz.
Jezus jej odpowiedział: Twój brat zmartwychwstanie.
Marta mu powiedziała: Wiem, że zmartwychwstanie przy zmartwychwstaniu w dniu ostatecznym.
I powiedział do niej Jezus: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, będzie żył.
A każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nigdy nie umrze. Czy wierzysz w to? (aiōn g165)
Odpowiedziała mu: Tak, Panie. Ja uwierzyłam, że ty jesteś Chrystusem, Synem Bożym, który miał przyjść na świat.
28 ⲕ̅ⲏ̅ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲁⲥⲃⲱⲕ ⲁⲥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲉⲥⲥⲱⲛⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲥ ⲛϫⲓⲟⲩⲉ ϫⲉ ⲁⲡⲥⲁϩ ⲉⲓ ⲁⲩⲱ ϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟ
A to powiedziawszy, poszła i potajemnie zawołała swoją siostrę Marię, i powiedziała: Jest tu Nauczyciel i woła cię.
Gdy tylko ona to usłyszała, zaraz wstała i poszła do niego.
A Jezus jeszcze nie wszedł do miasteczka, lecz był na tym miejscu, gdzie Marta wyszła mu naprzeciw.
31 ⲗ̅ⲁ̅ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ϭⲉ ⲉⲧϩⲙ ⲡⲏⲓ ⲛⲙⲙⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲥⲟⲗⲥⲗ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲙⲁⲣⲓⲁ ϫⲉ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛⲥ ϩⲛ ⲟⲩϭⲉⲡⲏ ⲁⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲧⲁⲫⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲥⲉⲣⲓⲙⲉ ⲙⲙⲁⲩ
Wtedy Żydzi, którzy byli z nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, poszli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakać.
32 ⲗ̅ⲃ̅ ⲙⲁⲣⲓⲁ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲛⲉⲣⲉⲓⲥ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲥⲛⲟϫⲥ ϩⲁ ⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲛⲉⲕⲙⲡⲉⲉⲓⲙⲁ ⲛⲉⲣⲉⲡⲁⲥⲟⲛ ⲛⲁⲙⲟⲩ ⲁⲛ ⲡⲉ
A gdy Maria przyszła tam, gdzie był Jezus, ujrzała go, przypadła mu do nóg i powiedziała: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.
Kiedy Jezus zobaczył ją płaczącą i płaczących Żydów, którzy z nią przyszli, rozrzewnił się w duchu i zasmucił się.
I zapytał: Gdzie go położyliście? Odpowiedzieli mu: Panie, chodź i zobacz.
I Jezus zapłakał.
Wtedy Żydzi powiedzieli: Patrzcie, jak go miłował.
A niektórzy z nich mówili: Czyż ten, który otworzył oczy ślepego, nie mógł sprawić, aby on nie umarł?
Jezus zaś [ponownie] się rozrzewnił i przyszedł do grobu. Była to jaskinia, a u jej [wejścia] był położony kamień.
39 ⲗ̅ⲑ̅ ⲡⲉϫⲉ ⲓⲥ ϫⲉ ϥⲓ ⲡⲱⲛⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉϫⲉ ⲙⲁⲣⲑⲁ ⲛⲁϥ ⲧⲥⲱⲛⲉ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥⲙⲟⲩ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲏⲇⲏ ⲁϥⲣ ⲥⲧⲟⲓ ⲡⲉϥϥⲧⲟⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲡⲉ
I powiedział Jezus: Usuńcie ten kamień. Powiedziała do niego Marta, siostra zmarłego: Panie, już cuchnie, bo od czterech dni [leży] w grobie.
Jezus jej rzekł: Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?
41 ⲙ̅ⲁ̅ ⲁⲩϥⲓ ⲡⲱⲛⲉ ϭⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲓⲥ ⲇⲉ ⲁϥϥⲓ ⲛⲉϥⲃⲁⲗ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲁⲓⲱⲧ ϯϣⲡϩⲙⲟⲧ ⲛⲧⲟⲟⲧⲕ ϫⲉ ⲁⲕⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲉⲓ
Wtedy usunęli kamień [z miejsca], gdzie był położony zmarły. Jezus zaś podniósł oczy w górę i powiedział: Ojcze, dziękuję ci, że mnie wysłuchałeś.
42 ⲙ̅ⲃ̅ ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲛⲉⲓⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲕⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲛⲟⲩⲟⲓϣ ⲛⲓⲙ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲧⲁⲓϫⲟⲟⲥ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲧⲁⲕⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ
A ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na stojących wokoło ludzi, aby uwierzyli, że ty mnie posłałeś.
Gdy to powiedział, zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!
44 ⲙ̅ⲇ̅ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲙⲟⲩ ⲉϥⲙⲏⲣ ⲛⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϥϭⲓϫ ϩⲛ ϩⲉⲛⲕⲉⲣⲉⲁ ⲁⲩⲱ ⲉⲣⲉⲡⲉϥϩⲟ ⲙⲏⲣ ϩⲛ ⲟⲩⲥⲟⲩⲇⲁⲣⲓⲟⲛ ⲡⲉϫⲉ ⲓⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲃⲟⲗϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲉⲧⲛⲕⲁⲁϥ ⲛϥⲃⲱⲕ
I wyszedł ten, który umarł, mając ręce i nogi powiązane opaskami, a twarz obwiązaną chustką. Powiedział do nich Jezus: Rozwiążcie go i pozwólcie mu odejść.
Wielu więc z Żydów, którzy przyszli do Marii i widzieli to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w niego.
Lecz niektórzy z nich odeszli do faryzeuszy i powiedzieli im, co Jezus uczynił.
47 ⲙ̅ⲍ̅ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ϭⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲙⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲛⲛⲁⲁⲁϥ ϫⲉ ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲣ ϩⲁϩ ⲙⲙⲁⲓⲛ
Wtedy naczelni kapłani i faryzeusze zebrali się na naradę i mówili: Co zrobimy? Bo ten człowiek czyni wiele cudów.
48 ⲙ̅ⲏ̅ ⲉⲛϣⲁⲕⲁⲁϥ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲛⲁⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲛⲉϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲛⲥⲉϥⲓ ⲛⲧⲟⲟⲧⲛ ⲙⲡⲉⲛⲙⲁ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ
Jeśli go tak zostawimy, wszyscy uwierzą w niego i przyjdą Rzymianie, i zabiorą [nam] to nasze miejsce i naród.
49 ⲙ̅ⲑ̅ ⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ϫⲉ ⲕⲁⲓⲫⲁⲥ ⲉⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲡⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲙⲡⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲛⲗⲁⲁⲩ
A jeden z nich, Kajfasz, który był tego roku najwyższym kapłanem, powiedział do nich: Wy nic nie wiecie;
50 ⲛ̅ ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲗⲟⲅⲓⲍⲉ ⲁⲛ ϫⲉ ⲥⲣⲛⲟϥⲣⲉ ⲛⲁⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣⲉⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲙⲟⲩ ϩⲁ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲙⲡϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ϩⲉ ⲉⲃⲟⲗ
I nie bierzecie pod uwagę, że pożyteczniej jest dla nas, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby cały ten naród nie zginął.
51 ⲛ̅ⲁ̅ ⲛⲧⲁϥϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲇⲉ ⲁⲛ ϩⲁⲣⲟϥ ⲙⲙⲁⲩⲁⲁϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲡⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲙⲡⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲓⲥ ⲛⲁⲙⲟⲩ ϩⲁ ⲡϩⲉⲑⲛⲟⲥ
A nie mówił tego sam od siebie, ale będąc tego roku najwyższym kapłanem, prorokował, że Jezus miał umrzeć za ten naród;
A nie tylko za ten naród, ale też [po to], aby zgromadzić w jedno rozproszone dzieci Boże.
Od tego więc dnia naradzali się wspólnie [nad tym], aby go zabić.
54 ⲛ̅ⲇ̅ ⲓⲥ ⲇⲉ ⲛⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϭⲉ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁ ϩⲛ ⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲗⲗⲁ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲉⲧϩⲏⲛ ⲉⲧⲉⲣⲏⲙⲟⲥ ⲉⲩⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲫⲣⲁⲓⲙ ⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
A Jezus już nie chodził jawnie wśród Żydów, ale odszedł stamtąd do krainy, która leży w pobliżu pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam mieszkał ze swoimi uczniami.
55 ⲛ̅ⲉ̅ ⲛⲉϥϩⲏⲛ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲡⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲡⲁⲥⲭⲁ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ϩⲁ ⲑⲏ ⲙⲡⲡⲁⲥⲭⲁ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲧⲃⲃⲟⲟⲩ
A zbliżała się Pascha żydowska. I wielu z tej okolicy szło do Jerozolimy przed Paschą, aby się oczyścić.
56 ⲛ̅ⲋ̅ ⲛⲉⲩϣⲓⲛⲉ ϭⲉ ⲡⲉ ⲛⲥⲁ ⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ⲉⲩⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲡⲉ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲥⲛⲇⲟϭⲓ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲛϥⲛⲏⲩ ⲁⲛ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡϣⲁ
Szukali Jezusa i stojąc w świątyni, mówili jedni do drugich: Czy myślicie, że nie przyjdzie na święto?
57 ⲛ̅ⲍ̅ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲛⲉⲁⲩϯ ⲛⲟⲩⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲡⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣϣⲁ ⲟⲩⲁ ⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲉϥⲧⲱⲛ ⲉϥⲉⲧⲁⲙⲟⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉϭⲟⲡϥ
A naczelni kapłani i faryzeusze wydali nakaz, [aby], jeśli ktoś się dowie, gdzie jest, oznajmił [to], żeby go [mogli] schwytać.
