< 箴言 29 >
1 人屢次受責罰,仍然硬着頸項; 他必頃刻敗壞,無法可治。
Człowiek, który czyni twardym [swój] kark mimo częstych nagan, zostanie nagle zniszczony i pozbawiony ratunku.
Gdy sprawiedliwi są u władzy, lud się weseli, a gdy panują niegodziwi, lud wzdycha.
3 愛慕智慧的,使父親喜樂; 與妓女結交的,卻浪費錢財。
Kto miłuje mądrość, raduje swego ojca, a kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.
Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.
Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.
Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 義人知道查明窮人的案; 惡人沒有聰明,就不得而知。
Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, [a] niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.
Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.
9 智慧人與愚妄人相爭, 或怒或笑,總不能使他止息。
Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie [ma] pokoju.
10 好流人血的,恨惡完全人, 索取正直人的性命。
Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.
Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.
Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.
13 貧窮人、強暴人在世相遇; 他們的眼目都蒙耶和華光照。
Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.
Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.
15 杖打和責備能加增智慧; 放縱的兒子使母親羞愧。
Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.
16 惡人加多,過犯也加多, 義人必看見他們跌倒。
Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.
17 管教你的兒子,他就使你得安息, 也必使你心裏喜樂。
Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.
18 沒有異象,民就放肆; 惟遵守律法的,便為有福。
Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.
19 只用言語,僕人不肯受管教; 他雖然明白,也不留意。
Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
21 人將僕人從小嬌養, 這僕人終久必成了他的兒子。
Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.
Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.
23 人的高傲必使他卑下; 心裏謙遜的,必得尊榮。
Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.
24 人與盜賊分贓,是恨惡自己的性命; 他聽見叫人發誓的聲音,卻不言語。
Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje [go].
25 懼怕人的,陷入網羅; 惟有倚靠耶和華的,必得安穩。
Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.
Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.
27 為非作歹的,被義人憎嫌; 行事正直的,被惡人憎惡。
Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.