約伯記 7
1 人在世上豈無爭戰嗎？ 他的日子不像雇工人的日子嗎？
Czy człowiekowi nie jest wyznaczony czas na ziemi? Czy jego dni [nie są] jak dni najemnika?
2 像奴僕切慕黑影， 像雇工人盼望工價；
Jak sługa pragnie cienia, jak najemnik oczekuje [zapłaty] za swoją pracę;
3 我也照樣經過困苦的日月， 夜間的疲乏為我而定。
Tak moim udziałem są miesiące próżne, a przeznaczono mi noce bolesne.
4 我躺臥的時候便說： 我何時起來，黑夜就過去呢？ 我盡是反來覆去，直到天亮。
Gdy się kładę, mówię: Kiedy minie noc, abym mógł wstać? I jestem pełny niepokoju aż do świtu.
5 我的肉體以蟲子和塵土為衣； 我的皮膚才收了口又重新破裂。
Moje ciało pokryte jest robactwem i strupami w prochu, moja skóra pęka i ropieje.
6 我的日子比梭更快， 都消耗在無指望之中。
Moje dni biegną szybciej niż czółenko tkackie i przemijają bez nadziei.
7 求你想念，我的生命不過是一口氣； 我的眼睛必不再見福樂。
Pamiętaj, że moje życie [jest] wiatrem, moje oko już nie zobaczy dobra.
8 觀看我的人，他的眼必不再見我； 你的眼目要看我，我卻不在了。
Oko, które mnie widziało, już mnie nie zobaczy. Twoje oczy [są zwrócone] na mnie, a mnie [już] nie ma.
[Jak] obłok się rozchodzi i przemija, tak ten, kto zstępuje do grobu, nie wraca. (Sheol h7585)
10 他不再回自己的家； 故土也不再認識他。
Nie wróci już do swego domu ani nie pozna go już jego miejsce.
11 我不禁止我口； 我靈愁苦，要發出言語； 我心苦惱，要吐露哀情。
Dlatego nie mogę powstrzymać swoich ust, będę mówił w utrapieniu swego ducha, będę narzekał w goryczy swojej duszy.
12 我對上帝說：我豈是洋海， 豈是大魚，你竟防守我呢？
Czy jestem morzem albo wielorybem, że postawiłeś przy mnie straż?
13 若說：我的床必安慰我， 我的榻必解釋我的苦情，
Gdy mówię: Pocieszy mnie moje łóżko i moje posłanie ulży mojemu narzekaniu;
14 你就用夢驚駭我， 用異象恐嚇我，
Wtedy straszysz mnie snami i przerażasz mnie widzeniami;
15 甚至我寧肯噎死，寧肯死亡， 勝似留我這一身的骨頭。
Tak że moja dusza wybrałaby sobie uduszenie, raczej śmierć niż życie.
16 我厭棄性命，不願永活。 你任憑我吧，因我的日子都是虛空。
Uprzykrzyło mi się [życie], nie chcę żyć wiecznie. Zostaw mnie, bo moje dni są marnością.
17 人算甚麼，你竟看他為大， 將他放在心上？
Czym [jest] człowiek, że go tak wywyższasz i że zwracasz ku niemu swoje serce?
18 每早鑒察他， 時刻試驗他？
Że nawiedzasz go każdego ranka i w każdej chwili doświadczasz?
19 你到何時才轉眼不看我， 才任憑我咽下唾沫呢？
Kiedy odwrócisz się ode mnie i zostawisz mnie, abym mógł przełknąć swoją ślinę?
20 鑒察人的主啊，我若有罪，於你何妨？ 為何以我當你的箭靶子， 使我厭棄自己的性命？
Zgrzeszyłem, cóż mam czynić, stróżu człowieka? Czemu mnie wziąłeś za cel, abym był sam dla siebie ciężarem?
21 為何不赦免我的過犯， 除掉我的罪孽？ 我現今要躺臥在塵土中； 你要殷勤地尋找我，我卻不在了。
Czemu nie przebaczysz mojego przestępstwa i nie zmażesz mojej nieprawości? Teraz bowiem położę się w prochu i [gdy] rano będziesz mnie szukał, nie będzie mnie.
