< 傳道書 3 >
Jest pora na wszystko i czas na każdą sprawę pod niebem.
2 生有時,死有時; 栽種有時,拔出所栽種的也有時;
[Jest] czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono;
Czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania;
Czas płaczu i czas śmiechu, czas smutku i czas pląsów;
5 拋擲石頭有時,堆聚石頭有時; 懷抱有時,不懷抱有時;
Czas rzucania kamieni i czas zbierania kamieni, czas uścisków i czas powstrzymywania się od uścisków;
Czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania;
Czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia;
Czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.
Jaki pożytek ma ten, kto pracuje, z całego swego trudu?
Widziałem pracę, którą Bóg dał synom ludzkim, aby się nią trudzili.
11 上帝造萬物,各按其時成為美好,又將永生安置在世人心裏。然而上帝從始至終的作為,人不能參透。
Wszystko dobrze uczynił w swoim czasie. Włożył także świat w ich serca, mimo że człowiek nie zdoła pojąć dzieła, którego Bóg dokonuje od początku do końca.
Dlatego wiem, że dla nich nie ma nic lepszego nad to, by się radowali i czynili dobrze za swego życia.
13 並且人人吃喝,在他一切勞碌中享福,這也是上帝的恩賜。
Również i to, gdy każdy człowiek je i pije, i cieszy się dobrem całego swego trudu, jest darem Boga.
14 我知道上帝一切所做的都必永存;無所增添,無所減少。上帝這樣行,是要人在他面前存敬畏的心。
Wiem i to, że cokolwiek czyni Bóg, będzie trwać na wieki. Nie można do tego nic dodać ani z tego odjąć, a Bóg czyni to, aby ludzie się go bali.
15 現今的事早先就有了,將來的事早已也有了,並且上帝使已過的事重新再來。
To, co było, jest teraz, a to, co będzie, już było. Bóg bowiem żąda tego, co przeminęło.
16 我又見日光之下,在審判之處有奸惡,在公義之處也有奸惡。
Widziałem jeszcze pod słońcem niegodziwość w miejscu sądu, a w miejscu sprawiedliwości – nieprawość.
17 我心裏說,上帝必審判義人和惡人;因為在那裏,各樣事務,一切工作,都有定時。
I powiedziałem w sercu: Bóg osądzi zarówno sprawiedliwego, jak i niegodziwego, gdyż tam będzie czas na [osądzenie] każdego zamiaru i uczynku.
18 我心裏說,這乃為世人的緣故,是上帝要試驗他們,使他們覺得自己不過像獸一樣。
Powiedziałem w sercu o sprawie synów ludzkich: Oby Bóg im pokazał, aby wiedzieli, że są tylko zwierzętami.
19 因為世人遭遇的,獸也遭遇,所遭遇的都是一樣:這個怎樣死,那個也怎樣死,氣息都是一樣。人不能強於獸,都是虛空。
Bo jednakowy jest los synów ludzkich i los zwierząt. Jak umiera ten, tak umiera i tamto. Wszyscy mają jednakowe tchnienie, a nie ma człowiek przewagi nad zwierzęciem, gdyż wszystko jest marnością.
Wszystko to idzie do jednego miejsca; wszystko jest z prochu i wszystko w proch się obraca.
A któż wie, że duch synów ludzkich idzie w górę, a duch zwierzęcia zstępuje do ziemi?
22 故此,我見人莫強如在他經營的事上喜樂,因為這是他的分。他身後的事誰能使他回來得見呢?
Dlatego zobaczyłem, że nie ma nic lepszego nad to, żeby człowiek się radował ze swoich dzieł, gdyż to jest jego dział. Któż bowiem doprowadzi go [do tego], aby poznał to, co ma być po nim?