诗篇 92
1 安息日的诗歌。 称谢耶和华！ 歌颂你至高者的名！
Maayo ang magpasalamat ngadto kang Yahweh ug mag-awit sa mga alawiton alang sa imong ngalan, o Labing Halangdon,
2 用十弦的乐器和瑟， 用琴弹幽雅的声音， 早晨传扬你的慈爱； 每夜传扬你的信实。 这本为美事。
aron imantala ang imong matinud-anong kasabotan sa kabuntagon ug ang imong pagkamatinud-anon sa matag kagabhion,
inubanan sa alpa nga may napulo ka mga kuwerdas ug inubanan sa tono sa mga lira.
4 因你—耶和华借着你的作为叫我高兴， 我要因你手的工作欢呼。
Kay ikaw, Yahweh, ang naglipay kanako pinaagi sa imong mga buhat. Magaawit ako sa kalipay tungod sa mga buhat sa imong mga kamot.
5 耶和华啊，你的工作何其大！ 你的心思极其深！
Pagkabantogan gayod sa imong mga buhat, Yahweh! Pagkalalom gayod sa imong hunahuna.
6 畜类人不晓得； 愚顽人也不明白。
Ang tawong hayopnon ang kinaiya wala masayod, ni ang buangbuang nga tawo makasabot niini:
7 恶人茂盛如草， 一切作孽之人发旺的时候， 正是他们要灭亡， 直到永远。
Sa dihang manalinsing ang daotan sama sa sagbot, ug bisan pa ug molambo ang tanang nagabuhat sa daotan, magpabilin gihapon (sila) sa walay kataposang kalaglagan.
8 惟你—耶和华是至高， 直到永远。
Apan ikaw, Yahweh, maghari sa walay kataposan.
9 耶和华啊，你的仇敌都要灭亡； 一切作孽的也要离散。
Sa pagkatinuod, tan-awa ang imong mga kaaway, Yahweh! Sa pagkatinuod, tan-awa ang imong mga kaaway. Mangamatay (sila) Ang tanan nga nagbuhat ug daotan magkatibulaag.
10 你却高举了我的角，如野牛的角； 我是被新油膏了的。
Gibayaw mo ang akong sungay sama sa sungay sa ihalas nga baka; gidihogan ako sa bag-ong lana.
11 我眼睛看见仇敌遭报； 我耳朵听见那些起来攻击我的恶人受罚。
Nakita sa akong mga mata ang kalaglagan sa akong mga kaaway, nadungog sa akong mga dalunggan ang kataposan sa mga daotan kong kaaway.
12 义人要发旺如棕树， 生长如黎巴嫩的香柏树。
Ang mga matarong molambo sama sa kahoy nga palmera; motubo (sila) sama sa sedro sa Lebanon.
13 他们栽于耶和华的殿中， 发旺在我们 神的院里。
Gitanom (sila) sa balay ni Yahweh; molambo (sila) sa templo sa atong Dios.
14 他们年老的时候仍要结果子， 要满了汁浆而常发青，
Mamunga gihapon (sila) bisan mga tigulang na (sila) magpabilin gihapon (sila) nga bag-o ug lunhaw,
15 好显明耶和华是正直的。 他是我的磐石，在他毫无不义。
aron sa pagmantala nga si Yahweh makataronganon. Siya ang akong bato, ug walay dili pagkamatarong kaniya.
