诗篇 67

1 一篇诗歌，交与伶长。用丝弦的乐器。 愿 神怜悯我们，赐福与我们， 用脸光照我们， (细拉)

Dios maawa ka sa amin, at pagpalain mo kami, at pasilangin nawa niya ang kaniyang mukha sa amin; (Selah)

2 好叫世界得知你的道路， 万国得知你的救恩。

Upang ang iyong daan ay maalaman sa lupa, ang iyong pangligtas na kagalingan sa lahat ng mga bansa.

3 神啊，愿列邦称赞你！ 愿万民都称赞你！

Purihin ka ng mga bayan, Oh Dios; purihin ka ng lahat ng mga bayan.

4 愿万国都快乐欢呼； 因为你必按公正审判万民， 引导世上的万国。 (细拉)

Oh mangatuwa at magsiawit sa kasayahan ang mga bansa: sapagka't iyong hahatulan ang mga bayan ng karampatan, at iyong pamamahalaan ang mga bansa sa lupa. (Selah)

5 神啊，愿列邦称赞你！ 愿万民都称赞你！

Purihin ka ng mga bayan, Oh Dios; purihin ka ng lahat ng mga bayan.

6 地已经出了土产； 神—就是我们的 神要赐福与我们。

Isinibol ng lupa ang kaniyang bunga: ang Dios ang sarili naming Dios ay pagpapalain kami.

7 神要赐福与我们； 地的四极都要敬畏他！

Pagpapalain kami ng Dios: at lahat ng mga wakas ng lupa ay mangatatakot sa kaniya.