诗篇 63

1 大卫在犹大旷野的时候，作了这诗。 神啊，你是我的 神， 我要切切地寻求你， 在干旱疲乏无水之地，我渴想你； 我的心切慕你。

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

2 我在圣所中曾如此瞻仰你， 为要见你的能力和你的荣耀。

تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

3 因你的慈爱比生命更好， 我的嘴唇要颂赞你。

محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

4 我还活的时候要这样称颂你； 我要奉你的名举手。

و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

5 我在床上记念你， 在夜更的时候思想你； 我的心就像饱足了骨髓肥油， 我也要以欢乐的嘴唇赞美你。

جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

6

شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

7 因为你曾帮助我， 我就在你翅膀的荫下欢呼。

تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

8 我心紧紧地跟随你； 你的右手扶持我。

همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

9 但那些寻索要灭我命的人 必往地底下去；

اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

10 他们必被刀剑所杀， 被野狗所吃。

در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

11 但是王必因 神欢喜。 凡指着他发誓的必要夸口， 因为说谎之人的口必被塞住。

اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.