< 诗篇 17 >

1 大卫的祈祷。 耶和华啊,求你听闻公义, 侧耳听我的呼吁! 求你留心听我这不出于诡诈嘴唇的祈祷!
Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.
2 愿我的判语从你面前发出; 愿你的眼睛观看公正。
Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość.
3 你已经试验我的心; 你在夜间鉴察我; 你熬炼我,却找不着什么; 我立志叫我口中没有过失。
Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich.
4 论到人的行为,我借着你嘴唇的言语自己谨守, 不行强暴人的道路。
Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika.
5 我的脚踏定了你的路径; 我的两脚未曾滑跌。
Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.
6 神啊,我曾求告你,因为你必应允我; 求你向我侧耳,听我的言语。
Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje.
7 求你显出你奇妙的慈爱来; 你是那用右手拯救投靠你的脱离起来攻击他们的人。
Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej.
8 求你保护我,如同保护眼中的瞳人; 将我隐藏在你翅膀的荫下,
Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię.
9 使我脱离那欺压我的恶人, 就是围困我要害我命的仇敌。
Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli.
10 他们的心被脂油包裹; 他们用口说骄傲的话。
Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.
11 他们围困了我们的脚步; 他们瞪着眼,要把我们推倒在地。
Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi.
12 他像狮子急要抓食, 又像少壮狮子蹲伏在暗处。
Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie.
13 耶和华啊,求你起来,前去迎敌,将他打倒! 用你的刀救护我命脱离恶人。
Powstańże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim.
14 耶和华啊,求你用手救我脱离世人, 脱离那只在今生有福分的世人! 你把你的财宝充满他们的肚腹; 他们因有儿女就心满意足, 将其余的财物留给他们的婴孩。
Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.
15 至于我,我必在义中见你的面; 我醒了的时候,得见你的形象就心满意足了。
Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.

< 诗篇 17 >