诗篇 123

1 上行之诗。 坐在天上的主啊， 我向你举目。

Iyahat ko kanimo ang akong mga mata, ikaw nga naghari sa kalangitan.

2 看哪，仆人的眼睛怎样望主人的手， 使女的眼睛怎样望主母的手， 我们的眼睛也照样望耶和华—我们的 神， 直到他怜悯我们。

Tan-awa, sama sa mga mata sa mga sulugoon nga nagtan-aw sa kamot sa ilang agalon, sama sa mga mata sa sulugoong babaye nga nagtan-aw sa kamot sa iyang agalong babaye, busa itutok ta ang atong mga mata kang Yahweh nga atong Dios hangtod nga kaluy-an kita niya.

3 耶和华啊，求你怜悯我们，怜悯我们！ 因为我们被藐视，已到极处。

Kaluy-i kami, Yahweh, kaluy-i kami, kay napuno na kami sa pagpakaulaw.

4 我们被那些安逸人的讥诮 和骄傲人的藐视，已到极处。

Napuno na kami sa pagbugalbugal sa mga matinamayon ug uban ang pagtamay sa mapahitas-on.