箴言 11

1 诡诈的天平为耶和华所憎恶； 公平的法码为他所喜悦。

Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.

2 骄傲来，羞耻也来； 谦逊人却有智慧。

Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.

3 正直人的纯正必引导自己； 奸诈人的乖僻必毁灭自己。

Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.

4 发怒的日子资财无益； 惟有公义能救人脱离死亡。

Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.

5 完全人的义必指引他的路； 但恶人必因自己的恶跌倒。

Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.

6 正直人的义必拯救自己； 奸诈人必陷在自己的罪孽中。

Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.

7 恶人一死，他的指望必灭绝； 罪人的盼望也必灭没。

Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.

8 义人得脱离患难， 有恶人来代替他。

Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.

9 不虔敬的人用口败坏邻舍； 义人却因知识得救。

Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.

10 义人享福，合城喜乐； 恶人灭亡，人都欢呼。

Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.

11 城因正直人祝福便高举， 却因邪恶人的口就倾覆。

Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.

12 藐视邻舍的，毫无智慧； 明哲人却静默不言。

Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.

13 往来传舌的，泄漏密事； 心中诚实的，遮隐事情。

Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.

14 无智谋，民就败落； 谋士多，人便安居。

Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.

15 为外人作保的，必受亏损； 恨恶击掌的，却得安稳。

Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.

16 恩德的妇女得尊荣； 强暴的男子得资财。

Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.

17 仁慈的人善待自己； 残忍的人扰害己身。

Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.

18 恶人经营，得虚浮的工价； 撒义种的，得实在的果效。

Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.

19 恒心为义的，必得生命； 追求邪恶的，必致死亡。

Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.

20 心中乖僻的，为耶和华所憎恶； 行事完全的，为他所喜悦。

Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.

21 恶人虽然连手，必不免受罚； 义人的后裔必得拯救。

Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.

22 妇女美貌而无见识， 如同金环带在猪鼻上。

Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.

23 义人的心愿尽得好处； 恶人的指望致干忿怒。

Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.

24 有施散的，却更增添； 有吝惜过度的，反致穷乏。

Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.

25 好施舍的，必得丰裕； 滋润人的，必得滋润。

Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.

26 屯粮不卖的，民必咒诅他； 情愿出卖的，人必为他祝福。

Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.

27 恳切求善的，就求得恩惠； 惟独求恶的，恶必临到他身。

Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.

28 倚仗自己财物的，必跌倒； 义人必发旺，如青叶。

Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.

29 扰害己家的，必承受清风； 愚昧人必作慧心人的仆人。

Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.

30 义人所结的果子就是生命树； 有智慧的，必能得人。

’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.

31 看哪，义人在世尚且受报， 何况恶人和罪人呢？

In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!