约伯记 7
1 人在世上岂无争战吗？ 他的日子不像雇工人的日子吗？
Czy człowiekowi nie jest wyznaczony czas na ziemi? Czy jego dni [nie są] jak dni najemnika?
2 像奴仆切慕黑影， 像雇工人盼望工价；
Jak sługa pragnie cienia, jak najemnik oczekuje [zapłaty] za swoją pracę;
3 我也照样经过困苦的日月， 夜间的疲乏为我而定。
Tak moim udziałem są miesiące próżne, a przeznaczono mi noce bolesne.
4 我躺卧的时候便说： 我何时起来，黑夜就过去呢？ 我尽是反来复去，直到天亮。
Gdy się kładę, mówię: Kiedy minie noc, abym mógł wstać? I jestem pełny niepokoju aż do świtu.
5 我的肉体以虫子和尘土为衣； 我的皮肤才收了口又重新破裂。
Moje ciało pokryte jest robactwem i strupami w prochu, moja skóra pęka i ropieje.
6 我的日子比梭更快， 都消耗在无指望之中。
Moje dni biegną szybciej niż czółenko tkackie i przemijają bez nadziei.
7 求你想念，我的生命不过是一口气； 我的眼睛必不再见福乐。
Pamiętaj, że moje życie [jest] wiatrem, moje oko już nie zobaczy dobra.
8 观看我的人，他的眼必不再见我； 你的眼目要看我，我却不在了。
Oko, które mnie widziało, już mnie nie zobaczy. Twoje oczy [są zwrócone] na mnie, a mnie [już] nie ma.
[Jak] obłok się rozchodzi i przemija, tak ten, kto zstępuje do grobu, nie wraca. (Sheol h7585)
10 他不再回自己的家； 故土也不再认识他。
Nie wróci już do swego domu ani nie pozna go już jego miejsce.
11 我不禁止我口； 我灵愁苦，要发出言语； 我心苦恼，要吐露哀情。
Dlatego nie mogę powstrzymać swoich ust, będę mówił w utrapieniu swego ducha, będę narzekał w goryczy swojej duszy.
12 我对 神说：我岂是洋海， 岂是大鱼，你竟防守我呢？
Czy jestem morzem albo wielorybem, że postawiłeś przy mnie straż?
13 若说：我的床必安慰我， 我的榻必解释我的苦情，
Gdy mówię: Pocieszy mnie moje łóżko i moje posłanie ulży mojemu narzekaniu;
14 你就用梦惊骇我， 用异象恐吓我，
Wtedy straszysz mnie snami i przerażasz mnie widzeniami;
15 甚至我宁肯噎死，宁肯死亡， 胜似留我这一身的骨头。
Tak że moja dusza wybrałaby sobie uduszenie, raczej śmierć niż życie.
16 我厌弃性命，不愿永活。 你任凭我吧，因我的日子都是虚空。
Uprzykrzyło mi się [życie], nie chcę żyć wiecznie. Zostaw mnie, bo moje dni są marnością.
17 人算什么，你竟看他为大， 将他放在心上？
Czym [jest] człowiek, że go tak wywyższasz i że zwracasz ku niemu swoje serce?
18 每早鉴察他， 时刻试验他？
Że nawiedzasz go każdego ranka i w każdej chwili doświadczasz?
19 你到何时才转眼不看我， 才任凭我咽下唾沫呢？
Kiedy odwrócisz się ode mnie i zostawisz mnie, abym mógł przełknąć swoją ślinę?
20 鉴察人的主啊，我若有罪，于你何妨？ 为何以我当你的箭靶子， 使我厌弃自己的性命？
Zgrzeszyłem, cóż mam czynić, stróżu człowieka? Czemu mnie wziąłeś za cel, abym był sam dla siebie ciężarem?
21 为何不赦免我的过犯， 除掉我的罪孽？ 我现今要躺卧在尘土中； 你要殷勤地寻找我，我却不在了。
Czemu nie przebaczysz mojego przestępstwa i nie zmażesz mojej nieprawości? Teraz bowiem położę się w prochu i [gdy] rano będziesz mnie szukał, nie będzie mnie.
