约伯记 3

1 此后，约伯开口咒诅自己的生日，

μετὰ τοῦτο ἤνοιξεν Ιωβ τὸ στόμα αὐτοῦ

2 说：

καὶ κατηράσατο τὴν ἡμέραν αὐτοῦ λέγων

3 愿我生的那日 和说怀了男胎的那夜都灭没。

ἀπόλοιτο ἡ ἡμέρα ἐν ᾗ ἐγεννήθην καὶ ἡ νύξ ἐν ᾗ εἶπαν ἰδοὺ ἄρσεν

4 愿那日变为黑暗； 愿 神不从上面寻找它； 愿亮光不照于其上。

ἡ ἡμέρα ἐκείνη εἴη σκότος καὶ μὴ ἀναζητήσαι αὐτὴν ὁ κύριος ἄνωθεν μηδὲ ἔλθοι εἰς αὐτὴν φέγγος

5 愿黑暗和死荫索取那日； 愿密云停在其上； 愿日蚀恐吓它。

ἐκλάβοι δὲ αὐτὴν σκότος καὶ σκιὰ θανάτου ἐπέλθοι ἐπ’ αὐτὴν γνόφος

6 愿那夜被幽暗夺取， 不在年中的日子同乐， 也不入月中的数目。

καταραθείη ἡ ἡμέρα καὶ ἡ νὺξ ἐκείνη ἀπενέγκαιτο αὐτὴν σκότος μὴ εἴη εἰς ἡμέρας ἐνιαυτοῦ μηδὲ ἀριθμηθείη εἰς ἡμέρας μηνῶν

7 愿那夜没有生育， 其间也没有欢乐的声音。

ἀλλὰ ἡ νὺξ ἐκείνη εἴη ὀδύνη καὶ μὴ ἔλθοι ἐπ’ αὐτὴν εὐφροσύνη μηδὲ χαρμονή

8 愿那咒诅日子且能惹动鳄鱼的 咒诅那夜。

ἀλλὰ καταράσαιτο αὐτὴν ὁ καταρώμενος τὴν ἡμέραν ἐκείνην ὁ μέλλων τὸ μέγα κῆτος χειρώσασθαι

9 愿那夜黎明的星宿变为黑暗， 盼亮却不亮， 也不见早晨的光线；

σκοτωθείη τὰ ἄστρα τῆς νυκτὸς ἐκείνης ὑπομείναι καὶ εἰς φωτισμὸν μὴ ἔλθοι καὶ μὴ ἴδοι ἑωσφόρον ἀνατέλλοντα

10 因没有把怀我胎的门关闭， 也没有将患难对我的眼隐藏。

ὅτι οὐ συνέκλεισεν πύλας γαστρὸς μητρός μου ἀπήλλαξεν γὰρ ἂν πόνον ἀπὸ ὀφθαλμῶν μου

11 我为何不出母胎而死？ 为何不出母腹绝气？

διὰ τί γὰρ ἐν κοιλίᾳ οὐκ ἐτελεύτησα ἐκ γαστρὸς δὲ ἐξῆλθον καὶ οὐκ εὐθὺς ἀπωλόμην

12 为何有膝接收我？ 为何有奶哺养我？

ἵνα τί δὲ συνήντησάν μοι γόνατα ἵνα τί δὲ μαστοὺς ἐθήλασα

13 不然，我就早已躺卧安睡，

νῦν ἂν κοιμηθεὶς ἡσύχασα ὑπνώσας δὲ ἀνεπαυσάμην

14 和地上为自己重造荒邱的君王、谋士，

μετὰ βασιλέων βουλευτῶν γῆς οἳ ἠγαυριῶντο ἐπὶ ξίφεσιν

15 或与有金子、将银子装满了房屋的王子 一同安息；

ἢ μετὰ ἀρχόντων ὧν πολὺς ὁ χρυσός οἳ ἔπλησαν τοὺς οἴκους αὐτῶν ἀργυρίου

16 或像隐而未现、不到期而落的胎， 归于无有，如同未见光的婴孩。

ἢ ὥσπερ ἔκτρωμα ἐκπορευόμενον ἐκ μήτρας μητρὸς ἢ ὥσπερ νήπιοι οἳ οὐκ εἶδον φῶς

17 在那里恶人止息搅扰， 困乏人得享安息，

ἐκεῖ ἀσεβεῖς ἐξέκαυσαν θυμὸν ὀργῆς ἐκεῖ ἀνεπαύσαντο κατάκοποι τῷ σώματι

18 被囚的人同得安逸， 不听见督工的声音。

ὁμοθυμαδὸν δὲ οἱ αἰώνιοι οὐκ ἤκουσαν φωνὴν φορολόγου

19 大小都在那里； 奴仆脱离主人的辖制。

μικρὸς καὶ μέγας ἐκεῖ ἐστιν καὶ θεράπων οὐ δεδοικὼς τὸν κύριον αὐτοῦ

20 受患难的人为何有光赐给他呢？ 心中愁苦的人为何有生命赐给他呢？

ἵνα τί γὰρ δέδοται τοῖς ἐν πικρίᾳ φῶς ζωὴ δὲ ταῖς ἐν ὀδύναις ψυχαῖς

21 他们切望死，却不得死； 求死，胜于求隐藏的珍宝。

οἳ ὁμείρονται τοῦ θανάτου καὶ οὐ τυγχάνουσιν ἀνορύσσοντες ὥσπερ θησαυρούς

22 他们寻见坟墓就快乐， 极其欢喜。

περιχαρεῖς δὲ ἐγένοντο ἐὰν κατατύχωσιν

23 人的道路既然遮隐， 神又把他四面围困， 为何有光赐给他呢？

θάνατος ἀνδρὶ ἀνάπαυμα συνέκλεισεν γὰρ ὁ θεὸς κατ’ αὐτοῦ

24 我未曾吃饭就发出叹息； 我唉哼的声音涌出如水。

πρὸ γὰρ τῶν σίτων μου στεναγμός μοι ἥκει δακρύω δὲ ἐγὼ συνεχόμενος φόβῳ

25 因我所恐惧的临到我身， 我所惧怕的迎我而来。

φόβος γάρ ὃν ἐφρόντισα ἦλθέν μοι καὶ ὃν ἐδεδοίκειν συνήντησέν μοι

26 我不得安逸，不得平静， 也不得安息，却有患难来到。

οὔτε εἰρήνευσα οὔτε ἡσύχασα οὔτε ἀνεπαυσάμην ἦλθεν δέ μοι ὀργή