约伯记 19

1 约伯回答说：

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 你们搅扰我的心， 用言语压碎我要到几时呢？

Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?

3 你们这十次羞辱我； 你们苦待我也不以为耻。

Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?

4 果真我有错， 这错乃是在我。

A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.

5 你们果然要向我夸大， 以我的羞辱为证指责我，

A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;

6 就该知道是 神倾覆我， 用网罗围绕我。

Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.

7 我因委曲呼叫，却不蒙应允； 我呼求，却不得公断。

Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.

8 神用篱笆拦住我的道路，使我不得经过； 又使我的路径黑暗。

Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.

9 他剥去我的荣光， 摘去我头上的冠冕。

Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.

10 他在四围攻击我，我便归于死亡， 将我的指望如树拔出来。

Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.

11 他的忿怒向我发作， 以我为敌人。

Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.

12 他的军旅一齐上来， 修筑战路攻击我， 在我帐棚的四围安营。

Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.

13 他把我的弟兄隔在远处， 使我所认识的全然与我生疏。

Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.

14 我的亲戚与我断绝； 我的密友都忘记我。

Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.

15 在我家寄居的， 和我的使女都以我为外人； 我在他们眼中看为外邦人。

Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.

16 我呼唤仆人， 虽用口求他，他还是不回答。

Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.

17 我口的气味，我妻子厌恶； 我的恳求，我同胞也憎嫌。

Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.

18 连小孩子也藐视我； 我若起来，他们都嘲笑我。

Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.

19 我的密友都憎恶我； 我平日所爱的人向我翻脸。

Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.

20 我的皮肉紧贴骨头； 我只剩牙皮逃脱了。

Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.

21 我朋友啊，可怜我！可怜我！ 因为 神的手攻击我。

Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.

22 你们为什么仿佛 神逼迫我， 吃我的肉还以为不足呢？

Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?

23 惟愿我的言语现在写上， 都记录在书上；

Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!

24 用铁笔镌刻， 用铅灌在磐石上，直存到永远。

Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!

25 我知道我的救赎主活着， 末了必站立在地上。

Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.

26 我这皮肉灭绝之后， 我必在肉体之外得见 神。

A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.

27 我自己要见他， 亲眼要看他，并不像外人。 我的心肠在我里面消灭了！

Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.

28 你们若说：我们逼迫他要何等地重呢？ 惹事的根乃在乎他；

Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.

29 你们就当惧怕刀剑； 因为忿怒惹动刀剑的刑罚， 使你们知道有报应。

Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.