约伯记 10
1 我厌烦我的性命， 必由着自己述说我的哀情； 因心里苦恼，我要说话，
Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.
2 对 神说：不要定我有罪， 要指示我，你为何与我争辩？
Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?
3 你手所造的， 你又欺压，又藐视， 却光照恶人的计谋。 这事你以为美吗？
Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?
4 你的眼岂是肉眼？ 你查看岂像人查看吗？
Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?
5 你的日子岂像人的日子， 你的年岁岂像人的年岁，
Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;
6 就追问我的罪孽， 寻察我的罪过吗？
Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?
7 其实，你知道我没有罪恶， 并没有能救我脱离你手的。
Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.
8 你的手创造我，造就我的四肢百体， 你还要毁灭我。
Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.
9 求你记念—制造我如抟泥一般， 你还要使我归于尘土吗？
Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?
10 你不是倒出我来好像奶， 使我凝结如同奶饼吗？
Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?
11 你以皮和肉为衣给我穿上， 用骨与筋把我全体联络。
Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.
12 你将生命和慈爱赐给我； 你也眷顾保全我的心灵。
Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.
13 然而，你待我的这些事早已藏在你心里； 我知道你久有此意。
I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.
14 我若犯罪，你就察看我， 并不赦免我的罪孽。
Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.
15 我若行恶，便有了祸； 我若为义，也不敢抬头， 正是满心羞愧， 眼见我的苦情。
Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;
16 我若昂首自得，你就追捕我如狮子， 又在我身上显出奇能。
Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.
17 你重立见证攻击我， 向我加增恼怒， 如军兵更换着攻击我。
Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.
18 你为何使我出母胎呢？ 不如我当时气绝，无人得见我；
Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!
19 这样，就如没有我一般， 一出母胎就被送入坟墓。
Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!
20 我的日子不是甚少吗？ 求你停手宽容我， 叫我在往而不返之先— 就是往黑暗和死荫之地以先— 可以稍得畅快。
Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;
Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;
22 那地甚是幽暗，是死荫混沌之地； 那里的光好像幽暗。
Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.
