雅歌 1
1 [第一幕：互相傾幕]雅歌，撒羅滿作。◆新娘：
| غزل غزلها که از آن سلیمان است. | ۱ |
2 願君以熱吻與我接吻! 因為你的愛撫甜於美酒。
| او مرا به بوسه های دهان خود ببوسد زیرا که محبت تو از شراب نیکوتر است. | ۲ |
3 你的香氣芳怡人，你的令名香液四射，為此少女都愛慕你。
| عطرهای توبوی خوش دارد و اسم تو مثل عطر ریخته شده می‌باشد. بنابراین دوشیزگان، تو را دوست می‌دارند. | ۳ |
4 願你拉著我隨你奔跑! 君王，願你引我進你的內室；我們都要因你歡樂踴躍，讚歎你那詌於酒的愛撫；怪不得眾少女都愛慕你!
| مرا بکش تا در عقب تو بدویم. پادشاه مرا به حجله های خود آورد. از تو وجد و شادی خواهیم کرد. محبت تو را از شراب زیاده ذکرخواهیم نمود. تو را از روی خلوص دوست می‌دارند. | ۴ |
5 耶路撒冷女郎! 我雖黑，郤秀麗，有如刻達爾的帳棚，又似撒耳瑪的營幕。
| ای دختران اورشلیم، من سیه فام اماجمیل هستم، مثل خیمه های قیدار و مانندپرده های سلیمان. | ۵ |
6 你們不要怪我黑，是太陽曬黑了我。我母親的兒子向我發怒，派我去看守葡萄園，我郤沒有去看守。
| بر من نگاه نکنید چونکه سیه فام هستم، زیرا که آفتاب مرا سوخته است. پسران مادرم بر من خشم نموده، مرا ناطورتاکستانها ساختند، اما تاکستان خود را دیده بانی ننمودم. | ۶ |
7 我心愛的! 請告訴我：你在那兒放羊﹖中午又在那兒臥羊﹖別令我在你伴侶的羊群間，獨自徘徊!◆耶京女郎：
| ای حبیب جان من، مرا خبر ده که کجامی چرانی و در وقت ظهر گله را کجا می‌خوابانی؟ زیرا چرا نزد گله های رفیقانت مثل آواره گردم. | ۷ |
8 女中的佳麗! 妳若不知道，出去跟蹤羊群的足跡，靠近牧人的帳棚，牧放妳的小羊。◆新郎：
| ای جمیل تر از زنان، اگر نمی دانی، در اثرگله‌ها بیرون رو و بزغاله هایت را نزد مسکن های شبانان بچران. | ۸ |
9 我的愛卿! 我看妳好似牝馬，套在法郎的御車上。
| ای محبوبه من، تو را به اسبی که در ارابه فرعون باشد تشبیه داده‌ام. | ۹ |
10 妳的雙頰配以耳環，妳的頸項繞以珠鏈，何其美麗!
| رخسارهایت به جواهرها و گردنت به گردن بندها چه بسیار جمیل است. | ۱۰ |
11 我們要為妳製造金鏈，嵌上銀珠。◆新娘：
| زنجیرهای طلا با حبه های نقره برای توخواهیم ساخت. | ۱۱ |
12 君王正在坐席的時候，我的香膏已放出清香。
| چون پادشاه بر سفره خودمی نشیند، سنبل من بوی خود را می‌دهد. | ۱۲ |
13 我的的愛人有如沒藥囊，常繫在我的胸前；
| محبوب من، مرا مثل طبله مر است که در میان پستانهای من می‌خوابد. | ۱۳ |
14 我的愛人有如鳳仙花，生在恩革狄葡萄園中。◆新郎：
| محبوب من، برایم مثل خوشه بان درباغهای عین جدی می‌باشد. | ۱۴ |
15 我的愛卿，妳多麼美麗! 妳的雙眼有如鴿眼。◆新娘：
| اینک تو زیباهستی‌ای محبوبه من، اینک تو زیبا هستی وچشمانت مثل چشمان کبوتر است. | ۱۵ |
16 我的愛人，你多麼英俊，多麼可愛! 我們的未床榻，是青綠的草地。◆新郎：
| اینک تو زیبا و شیرین هستی‌ای محبوب من و تخت ما هم سبز است. | ۱۶ |
17 香松作我們的屋樑，扁柏作我們的屋椽。
| تیرهای خانه ما از سرو آزاد است و سقف ما از چوب صنوبر. | ۱۷ |
