傳道書 1
1 達味之子耶路撒冷的君王「訓道者」的語錄：
Słowa Kaznodziei, syna Dawida, króla w Jerozolimie.
2 虛而又虛，訓道者說：虛而又虛，萬事皆虛。
Marność nad marnościami – mówi Kaznodzieja – marność nad marnościami. Wszystko jest marnością.
3 人在太陽下辛勤勞作，為人究有何益﹖
Jaki pożytek ma człowiek z całego swego trudu, który podejmuje pod słońcem?
4 一代過去，一代又來，大地仍然常在。
Jedno pokolenie przemija, [drugie] pokolenie przychodzi, lecz ziemia trwa na wieki.
5 太陽升起，太陽落下，匆匆趕回原處，從新再升。
Słońce wschodzi i słońce zachodzi, i spieszy do swego miejsca, z którego znów wschodzi.
6 風吹向南，又轉向北，旋轉不息，循環周行。
Wiatr idzie na południe i zawraca na północ, krąży nieustannie i znowu wraca na drogę swego krążenia.
7 江河流入大海，大海總不滿溢；江河仍向所往之處，川流不息。
Wszystkie rzeki płyną do morza, lecz morze się nie przepełnia; do miejsca, z którego rzeki płyną, [znowu] wracają.
8 萬事皆辛勞，無人能盡言：眼看，看不夠；耳聽，聽不飽。
Wszystkie rzeczy [są] pełne trudu, a człowiek nie zdoła tego wyrazić. Oko nie nasyci się patrzeniem ani ucho nie napełni się słuchaniem.
9 往昔所有的，將來會再有；昔日所行的，將來會再行；太陽之下決無新事。
To, co było, jest tym, co będzie; a to, co się stało, jest tym, co się stanie. I nie ma nic nowego pod słońcem.
10 若有人指著某事說：「看，這是新事。」豈不知在我們以前早就有過。
Czy jest coś, o czym można by powiedzieć: Patrz, to jest coś nowego? I to już było w dawnych czasach, które były przed nami.
11 只是對往者，沒有人去追憶；同樣，對來者，也不會為後輩所記念。
Nie ma pamięci o dawnych rzeczach; także o tych, które będą, nie będzie pamięci u tych, którzy potem nastaną.
12 我訓道者，曾在耶路撒冷作過以色列的君王。
Ja, Kaznodzieja, byłem królem nad Izraelem w Jerozolimie.
13 我曾專心用智慧考查研究過天下所發生的一切；－－這實在是天主賜與人類的一項艱辛的工作。
I przyłożyłem się w swoim sercu [do tego], aby mądrością szukać wszystkiego i wybadać wszystko, co się dzieje pod niebem. To uciążliwe zadanie Bóg dał synom ludzkim, aby się nim trudzili.
14 我觀察了在太陽下所發生的一切：看，都是空虛，都是追風。
Widziałem wszystkie sprawy, jakie się dzieją pod słońcem, a oto wszystko jest marnością i utrapieniem ducha.
15 彎曲的，不能使之正直，虧缺的，實在不可勝數。
Tego, co krzywe, nie da się wyprostować, a tego, czego brak, nie da się policzyć.
16 我心裏自語說：「看，我獲得了又大又多的智慧，勝過了所有在我以前住在耶路撒冷的人，我的心獲得了許多智慧和學問。」
Tak więc pomyślałem w swoim sercu: Oto wzbogaciłem się i dano mi więcej mądrości niż wszystkim, którzy byli przede mną w Jerozolimie. I moje serce doświadczyło wielkiej mądrości i wiedzy.
17 我再專心研究智慧和學問，愚昧和狂妄，我纔發覺：連這項工作也是追風。
I przyłożyłem się w swoim sercu [do tego], aby poznać mądrość, a także by poznać szaleństwo i głupotę. [Ale] poznałem, że i to jest utrapieniem ducha.
18 因為，智慧愈多，煩惱愈多；學問越廣，憂慮越深。
Gdzie bowiem jest wiele mądrości, [tam] jest wiele smutku. A kto przysparza wiedzy, przysparza i cierpienia.
