Sam 78
1 Kathutkung: Asaph Oe, ka taminaw ka kâlawk hah tarawi awh nateh, ka dei e lawk hah na hnâpakeng awh.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Bangnuenae lahoi ka pahni ka ang vaiteh, ayan e lawkkaru hah ka pâpho han.
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Hothateh, ka thai teh, ka panue tangcoung e mintoenaw ni a dei awh e doeh.
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 A canaw koehoi kâhrawk mahoeh. Ka tho hane senaw koevah, BAWIPA pholennae, a thaonae, hoi hno kângairu a sak e hah ka dei han.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Bangtelah tetpawiteh, mintoenaw hah kâ a poe teh, a ca catounnaw koe a panue sak awh nahanlah, Jakop koe lawkpanuesaknae hah acak sak teh, Isarel koe kâlawk hah a poe.
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 Kaawm han rae se hoi ka tâcawt han rae camonaw ni, a catounnaw koe a dei awh vaiteh, a panue awh nahanlah,
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 Cathut dawk a ngaihawi awh nahan hoi Cathut hnosak hah pahnim laipalah kâpoelawknaw a pahnim awh hoeh nahanlah,
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 Mintoenaw patetlah lungpatanae, taranthawnae, kalan e hno dawk a lung kaawm hoeh e, Cathut hanelah yuemkamcu hoeh e muitha lah ao awh hoeh nahane doeh.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Ephraim catoun teh tarantuknae a khohna teh licung a patuep ei, tarantuk hnin navah a yawng.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Cathut lawkkam tarawi awh hoeh. Kâlawk tarawi e ngai awh hoeh.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 A sak e hoi hno kângairu a sak e hah, a pahnim awh.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 A na mintoenaw e mithmu vah, kângairu hno hah Izip ram Zoan tanghling dawk a sak.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Talîpui hah a kapek teh ahnimanaw hah a cei sak. Tui hah hnopai patetlah a pâhlawp.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 Kanîthun hai tâmai hoi a hrawi teh, tangmin karoitawi hmaiang hoi a hrawi.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Kahrawngum vah, lungsong a bawng teh, talîpui tui patetlah moikapap e tui a pânei.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Lungsong thung hoi tui a tâco sak teh, palangpui patetlah a lawng sak.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 Hatei, ama taranlahoi hoehoe a yon awh teh, kahrawngum vah Lathueng Poung taranlahoi taran a thaw awh.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 Ca han a ngai poung awh e hah a hei awh teh, a lungthin hoi Cathut hah a tanouk awh.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 Bokheiyah, Cathut taranlahoi a dei awh e teh, kahrawngum vah Cathut ni rawca na poe thai awh han na maw, telah ati awh.
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Khenhaw! tui a tâco teh, tuiko muen ka kawi lah a lawng nahan lah lungsongpui hah a hem. Rawca hai a poe thai namaw. A taminaw hah moi a poe thai han na ou, telah ati awh.
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Hatdawkvah, BAWIPA ni hote lawk hah a thai teh a lungkhuek. Hat toteh, Jakop taranlahoi hmaito a tâco teh, Isarel taranlahoi a lungkhuek.
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Bangkongtetpawiteh, Cathut hah yuem awh hoeh. A rungngangnae hai kâuep awh hoeh.
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Hottelah nahlangva, lathueng lae tâmai hah kâ a poe teh, kalvan longkha hah a paawng pouh.
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 Ca hane mana hah ahnimouh lathueng a rak sak teh, kalvanlae rawca hah a poe.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Taminaw ni thaonae rawca hah a ca awh teh, kaboumlah ca hane a patawn.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Kanîtholae kahlî hah kalvan a tho sak teh, a hnotithainae lahoi a cum lae kahlî hah a tho sak.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 Vaiphu patetlah moi hah a rak sak teh, rathei ka tawn e tavanaw hah tuirai e sadi yit touh apap awh.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 A roenae tengpam petkâkalup lah a bo pouh.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Hateh, a ca awh teh king a boum awh. Bangkongtetpawiteh, a ngai awh e patetlah a poe.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 Hatei, a ngai awh e rawca a hmawt awh hoehnahlan, a ca awh lahun navah,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 Cathut lungkhueknae teh ahnimouh koe a pha. A tami tha kaawmnaw hah a thei teh, Isarel thoundounnaw hah koung a rawp sak.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 Hottelah nahlangva, hoehoe a yon awh teh, hno kalen a sak awh e hai bout yuem awh hoeh.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Hatdawkvah, hringyung hnin hah ayawmyin lah a coung sak awh teh, lungpuennae hoi a kum teh a baw sak awh.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Ahnimanaw hah a thei awh teh, a ma tawng hanelah a ban awh teh, atangcalah Cathut heh a tawng awh.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 Cathut teh amamae lungsongpui doeh tie a panue awh teh, Lathueng Poung Cathut teh na karatangkung doeh tie a panue awh.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Hateiteh, ama teh a pahni hoi a pholen teh, lai hoi laithoe a dei awh.
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 Bangkongtetpawiteh, ahnimae lungthin teh a hmalah lan hoeh, a lawkkam dawk yuemkamcu awh hoeh.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Hatei, ama teh lungmanae hoi akawi teh, a payonnae heh a ngaithoum teh, koung raphoe hoeh. Bokheiyah, avai moikapap lungkhueknae a roum sak teh, a lungphuennae kaman sak ngai hoeh.
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Bangkongtetpawiteh, takthai lah ao awh teh, bout ban hoeh hanelah, kâha a poe e tie hah pahnim awh hoeh.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Thingyeiyawn vah vai nâyittouh maw a lungkhuek sak awh teh, ramke vah avai nâyittouh maw a lungmathoe sak awh toe.
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Bokheiyah, atuhoitu Cathut a tanouk awh teh, Isarelnaw e Tami Kathoung hah a taran awh.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 A thaonae pâkuem ngai awh hoeh, a tarannaw koehoi a rungngang ei nakunghai, pâkuem ngai awh hoeh.
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Izip ram hoi Zoan yawn dawk kângairu hno a sak e hoi.
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 Ahnimae palang hah thipaling lah a coung sak teh, ahnimae tuikhunaw hai nei thai hoeh hanlah thipaling lah koung a coung sak.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Ahnimouh ka kei e bitseinaw hoi, ahnimouh karaphoekung ekkanaw hah a tha pouh.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 Ahnimae a pawhiknaw hah, ahri ni ca hanelah a poe teh, a tawksak awh e a pawhik hah samtongnaw a poe pouh.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Ahnimae misurnaw teh roun ni koung a raphoe pouh teh, thailahei kungnaw hai tadamtui ni koung a thei pouh.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 Ahnimae saringnaw hai roun ni dêi hanelah a poe pouh teh, saringnaw hah kei ni a ka pouh.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 Takitho e a lungkhueknae hah ahnimouh lathueng a rabawk teh, lungkhueknae, lungpoutnae, hoi runae hah ahnimouh koe thoenae kaphawtkung kalvan tami totouh a tha pouh.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 A lungkhueknae hanlah lamthung a sak, a hringnae hah duenae hlak pasai laipalah, lacik mathout hah letlang a poe.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 Izip vah camin pueng hoi Ham e rim a thaonae hmaloe poung e hoi koung a raphoe.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 Hatei, a taminaw teh tu patetlah a hrawi teh, saringnaw patetlah kahrawngum vah a hrawi.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 Karoumcalah a hrawi teh, taki hane banghai awm hoeh. A tarannaw teh talîpui ni koung a ramuk.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 Hahoi, ramri kathoung, aranglae kut hoi a tawn e, mon totouh a hrawi.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 Ahnimae hmalah, alouke miphunnaw hah a pâlei pouh. A pang awh hane râw hah a bangnue pouh teh, alouklouk lah hmuen a poe.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Hat nahlangva, Lathueng Poung Cathut hah a tanouk awh teh, a lungkhuek sak awh teh, a panuesaknae lawk hah tarawi awh hoeh.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 A na mintoenaw patetlah a kamlang awh teh, yuemkamcu hoeh lah a kâroe awh. Dumyennae licung patetlah a kâkamei awh.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 Bangkongtetpawiteh, ahnimae hmuerasangnaw ni a lungkhuek sak teh, a sak awh e meikaphawknaw ni dipma sinnae a tâco sak.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Hetheh Cathut ni a thai toteh, puenghoi a lungkhuek teh, Isarel hah puenghoi a panuet.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Hatdawkvah, taminaw koe a ta e Shiloh rim koe totouh a ceitakhai.
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 A thaonae teh san lah a coung sak teh, a lentoenae teh a tarannaw kut dawk a poe.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 A taminaw tahloi a kâhmo sak teh, râw lah a coe e naw koe a lungkhuek.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 A thoundounnaw teh hmai ni a kak awh teh, a tanglanaw ni vâ kâhmo awh hoeh.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 A vaihmanaw teh tahloi hoi a thei awh eiteh, lahmainaw ni khui awh hoeh.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 BAWIPA teh ka ip e patetlah a kâhlaw teh, misurtui kecu dawk ka hram e athakaawme tami patetlah a hram.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 A taran hah a pâlei teh, a yungyoe min mathoenae hah a poe.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Hothloilah Joseph rim hah a pahnawt teh, Ephraim miphun hah rawi ngai hoeh.
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Ama koehoi Judah miphun, Zion mon ka pahren e heh a rawi.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 A hmuen kathoung hah karasang e patetlah a sak teh, talai patetlah a yungyoe acak sak.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 A san Devit hai a rawi teh tutakha thung hoi a la.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 Tumanu, a canaw ouk a hrawi e patetlah, a tami Jakop hoi a coe e râw Isarelnaw khenyawnkung hanelah a la.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Hothloilah, a lungthin ahawi e patetlah, a khetyawt teh, a thoumnae kut hoi a hrawi awh.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
