< Jeremiah 36 >

1 Hahoi, Judah Siangpahrang Josiah capa Jehoiakim abawinae kum pali navah hete lawk BAWIPA koe hoi Jeremiah koe a pha.
Und es geschah im vierten Jahr Jehojakims, des Sohnes Joschijahus, des Königs von Jehudah: Da geschah dieses Wort an Jirmejahu von Jehovah, sprechend:
2 Cakalawng hah lat nateh, hot dawkvah nang koe ka dei e lawknaw pueng hoi Isarel taranlahoi thoseh, Judah taranlahoi thoseh, miphun pueng taranlahoi thoseh nang koe pasuek ka dei e hoi Josiah se koehoi sahnin totouh e lawknaw hah thun haw.
Nimm dir die Rolle eines Buches und schreibe darauf alle die Worte, die Ich zu dir geredet habe über Israel und über Jehudah und über alle Völkerschaften von dem Tag an, da Ich zu dir geredet, seit den Tagen Joschijahus und bis auf diesen Tag.
3 Judah imthungnaw ni a lathueng hawihoehnae ka sak hanlah kakâcainaw pueng a thai awh toteh, a sak payonnae hoi yonnae naw ka ngaithoum thai nahanelah, tami pueng ni amamae hringnuen hoi yonnae hah a kâthung thai yawkaw han doeh, telah ati.
Vielleicht daß die vom Hause Jehudah all das Böse hören, das Ich denke ihnen zu tun, daß sie zurückkehren jeder Mann von seinem bösen Weg, und Ich vergebe ihrer Missetat und ihrer Sünde.
4 Jeremiah ni Neriah capa Baruk hah a kaw teh Baruk ni, BAWIPA e lawknaw pueng ahni koevah a dei pouh. Jeremiah e pahni dawk hoi ka tâcawt e lawknaw hah cakalawng dawk a thut.
Und Jirmejahu rief Baruch, den Sohn Nerijahs, und Baruch schrieb vom Munde Jirmejahus alle Worte Jehovahs, die Er zu ihm geredet hatte, auf die Rolle eines Buches.
5 Jeremiah ni Baruk koevah, kai teh paung e lah ka o dawkvah, BAWIPA e im dawk ka cet thai hoeh.
Und Jirmejahu gebot Baruch und sprach: Ich bin eingesperrt, vermag nicht in das Haus Jehovahs zu kommen.
6 Hatdawkvah, nang cet nateh, BAWIPA e lawk ka pahni dawk hoi ka tâcawt ni teh cakalawng dawk na thut e BAWIPA e lawk hah rawcahai hnin BAWIPA e im dawk e tami pueng ni thainae koe touk pouh. Khopui, khote koehoi ka tho e Judah taminaw pueng ni thainae koehai touk pouh.
So gehe du und lies aus der Rolle, in der du aus Meinem Mund die Worte Jehovahs hast geschrieben, vor den Ohren des Volkes, im Hause Jehovahs am Tage des Fastens; und auch vor den Ohren derer von ganz Jehudah, die da von ihren Städten kommen, sollst du sie lesen.
7 Tami pueng ni hringnuen yonnae naw hah kamlang takhai teh BAWIPA hmalah yon pankângai lahoi a tho thai awh yawkaw han. Bangkongtetpawiteh, hete taminaw lathueng vah lungkhueknae hoi lungkâannae BAWIPA im dawk dei lah kaawm e hah a pataw tangngak, telah kâ a poe.
Vielleicht fällt ihr Flehen vor dem Angesichte Jehovahs, daß sie zurückkehren jeder Mann von seinem bösen Wege; denn groß ist der Zorn und Grimm, den Jehovah geredet zu diesem Volk.
8 Hot patetlah, Neriah capa Baruk ni, profet Jeremiah ni ahni koe kâ a poe e patetlah BAWIPA im dawk BAWIPA e lawk, cauk thung e a touk.
Und Baruch, der Sohn Nerijahs, tat nach allem, das Jirmejahu, der Prophet, ihm gebot, zu lesen Jehovahs Worte in dem Buch am Haus Jehovahs.
9 Hahoi, Judah siangpahrang Josiah capa Jehoiakim abawinae kum panga, thapa yung tako nah, Jerusalem e taminaw pueng hoi Judah khopui thung e Jerusalem hoi kathonaw pueng ni rawcahai hanelah a pathang awh.
Und es geschah im fünften Jahr Jehojakims, des Sohnes Joschijahus, des Königs von Jehudah, im neunten Monat, riefen sie ein Fasten aus vor dem Angesichte Jehovahs für alles Volk in Jerusalem und alles Volk, das aus den Städten Jehudahs kommt nach Jerusalem.
10 Baruk ni BAWIPA im takhang kâennae dawk a lathueng lah kaawm e ca kathutkung Shaphan capa Gemariah e imrakhan, BAWIPA im dawk kaawm e hah taminaw pueng ni thainae koe a touk.
Und Baruch las in dem Buche die Worte Jirmejahus an Jehovahs Hause in der Zelle Gemarjahus, des Sohnes Schaphans, des Schreibers, am oberen Vorhof, am Eingang des neuen Tores zum Haus Jehovahs in den Ohren alles Volkes.
11 Shaphan capa Gemariah capa Mikaiah ni cauk thung kaawm e BAWIPA e lawknaw pueng a thai toteh,
Und Michajehu, der Sohn Gemarjahus, Sohn von Schaphan, hörte alle Worte Jehovahs aus dem Buche.
12 Siangpahrang im dawk a kum teh cakathutkung e imrakhan dawk a kâen. Hahoi khenhaw, hote kahrawikungnaw pueng cakathutkung Elishama, Shemaiah capa Delai, Abor capa Elnathan, Shaphan capa Gemariah, Hananiah capa Zedekiah hoi kahrawikungnaw pueng a tahung awh.
Und er ging hinab in das Haus des Königs zur Zelle des Schreibers und siehe, da saßen alle Obersten: Elischama, der Schreiber, und Delajahu, Schemajahus Sohn, und Elnathan, Achbors Sohn, und Gemarjahu, Schaphans Sohn, und Zidkijahu, Chananjahus Sohn, und alle Obersten;
13 Mikaiah ni tamihunaw pueng ka thai lah Baruk ni cauk touk e kong a thai e naw pueng hah ahnimouh koe a pâpho pouh.
Und Michajehu sagte ihnen alle Worte an, die er gehört hatte, als Baruch in dem Buche las vor den Ohren des Volkes.
14 Hatdawkvah, kahrawikungnaw pueng ni Kushi capa, Shelemiah capa, Nathaniah capa Jehudi teh Baruk koe a patoun awh teh, ahni koevah, tamihunaw pueng ni ka thai lah na touk e cauk hah hrawm nateh tho, telah atipouh awh. Hattoteh Neriah capa Baruk teh cakalawng hrawm lahoi ahnimouh koe a tho.
Und alle Obersten sandten an Baruch Jehudi, den Sohn Nethanjahus, des Sohnes Schelemjahus, des Sohnes Kuschis und sagten: Die Rolle, in der du hast gelesen vor des Volkes Ohren, - nimm sie in deine Hand und komm! Und Baruch, der Sohn Nerijahus, nahm die Rolle in seine Hand und kam zu ihnen.
15 Hahoi, ahni koevah tahung nateh kaimouh hnâthainae koe touk haw atipouh awh. Hottelah Baruk ni ahnimouh ka thai lah a touk pouh.
Und sie sprachen zu ihm: Setze dich doch und lies es vor unseren Ohren. Und Baruch las es vor ihren Ohren.
16 Hahoi, hote lawk a thai awh toteh, lungpuen laihoi buet touh hoi buet touh kâkhet awh teh Baruk koevah, hete hnonaw pueng heh siangpahrang ka dei pouh roeroe han, telah ati awh.
Und es geschah, wie sie alle die Worte gehört hatten, schauderten sie, jeder Mann gegen seinen Genossen und sprachen zu Baruch: Wir müssen dem König alle diese Worte ansagen.
17 Hahoi Baruk koe, hete lawknaw pueng a pahni dawk hoi e bangtelamaw na thut, na dei pouh haw, telah a pacei awh.
Und den Baruch fragten sie und sagten: Sage uns doch an, wie du alle diese Worte aus seinem Mund geschrieben hast.
18 Baruk ni hete lawknaw pueng a pahni dawk hoi a dei teh cahang hoi cauk dawk ka thut e doeh, telah atipouh.
Und Baruch sprach zu ihnen: Mit seinem Munde las er mir alle diese Worte vor, und ich schrieb sie mit Tinte in das Buch.
19 Ahnimouh ni Baruk koevah, cet nateh Jeremiah hoi kâhrawk roi, apini na o roinae panuek hanh naseh, telah atipouh awh.
Und die Obersten sprachen zu Baruch: Gehe und verbirg dich, du und Jirmejahu, daß kein Mann wisse, wo ihr seid.
20 Hote rapan thung siangpahrang teh cakathutkung Elishama e imrakhan dawk a hruek, a thung e lawknaw pueng pahni hoi siangpahrang koe a dei awh.
Und sie kamen zum König in den Vorhof, und die Rolle hatten sie in der Zelle Elischamas, des Schreibers aufgehoben, und sagten vor den Ohren des Königs all die Worte an.
21 Hahoi siangpahrang ni cakalawng la hanelah Jehudi a patoun teh cakathutkung Elishama imrakhan thung e a la. Hahoi Jehudi ni siangpahrang hoi siangpahrang teng kangdout e kahrawikungnaw hnâthainae koe a touk.
Und der König sandte den Jehudi, daß er die Rolle hole, und er holte sie aus der Zelle Elischamas, des Schreibers, und Jehudi las sie vor den Ohren des Königs und vor den Ohren aller Obersten, die bei dem König standen.
22 Thapa yung takonae kasik tue nah siangpahrang teh, hmaisaan a kamben.
Und der König saß in dem Winterhaus, im neunten Monat, und das Feuerbecken brannte vor ihm.
23 Hahoi, Jehudi ni rui hni, rui thum touh a touk toteh siangpahrang ni saraica hoi vekvek a sei teh hmai dawk a phum teh he a kak.
Und es geschah, wenn Jehudi drei oder vier Blätter gelesen hatte, schnitt er sie mit dem Messer des Schreibers aus und warf sie auf das Feuer im Feuerbecken, bis die ganze Rolle über dem Feuer in dem Feuerbekken verzehrt ward.
24 Siangpahrang hoi thaw katawkkungnaw, hete lawk kathainaw pueng apinihai taket awh hoeh, a khohnanaw hai phi awh hoeh.
Und sie schauerten nicht, noch zerrissen sie ihre Kleider, der König und alle seine Knechte, die alle diese Worte gehört hatten.
25 Hothloilah, Elnathan hoi Delaiai hoi Gemariah tinaw ni cakalawng hmai phum hoeh nahanelah siangpahrang koe a kâhei, hatei banglah noutna hoeh.
Doch aber vermittelten Elnathan und Delajahu und Gemarjahu bei dem König, daß er die Rolle nicht verbrennen sollte; er hörte aber nicht auf sie.
26 Siangpahrang ni siangpahrang capa Jerahmeel hoi Azriel capa Seraiah hoi Abdel capa Shelemiah hah cakathutkung Baruk hoi profet Jeremiah man hanelah kâ a poe. Hateiteh, BAWIPA ni ahnimouh roi teh a hro.
Und der König gebot Jerachmeel, dem Sohne des Königs, und Serajahu, dem Sohne Asriels, und Schelemjahu, dem Sohne Abdeels, Baruch, den Schreiber, und Jirmejahu, den Propheten, zu holen, aber Jehovah hatte sie verborgen.
27 Hote cakalawng hoi Jeremiah e pahni thung e Baruk ni a thut e lawknaw pueng siangpahrang ni hmai he a sawi hnukkhu BAWIPA e lawk Jeremiah koe a pha.
Und es geschah Jehovahs Wort an Jirmejahu, nachdem der König die Rolle und die Worte, die Baruch aus dem Munde Jirmejahus geschrieben, verbrannt hatte, sprechend:
28 Cakalawng alouke lat haw. Cakalawng apasuek dawk e lawknaw pueng Judah siangpahrang Jehoiakim ni hmai a sawi e naw hah bout thun haw.
Nimm dir wiederum eine andere Rolle und schreibe darauf alle die früheren Worte, die auf der früheren Rolle waren, die Jehojakim, der König Jehudahs, hat verbrannt.
29 Hahoi, Judah siangpahrang Jehoiakim e kong dawk hettelah na dei han. BAWIPA ni hettelah a dei. Babilon siangpahrang a tho roeroe vaiteh, hete ram raphoe vaiteh, hete taminaw hoi saringnaw pueng he a pâmit han, telah thut e hah, bangkongmaw hot patetlae lawk na thut telah cakalawng thut e hah hmai a sawi.
Und über Jehojakim, den König Jehudahs, sollst du sagen: Also spricht Jehovah: Du hast diese Rolle verbrannt und gesagt: Warum hast du darauf geschrieben und gesagt: Der König Babels kommt und verdirbt dieses Land und läßt daraus aufhören Mensch und Vieh.
30 Hatdawkvah, Judah siangpahrang Jehoiakim e kong dawk BAWIPA ni hettelah a dei. Devit e bawitungkhung dawk ka tahung hane tami tawn mahoeh. A ro hai kanîthun kâan poung e hoi tangmin tadamtui um vah tâkhawng lah ao han.
Darum, so spricht Jehovah über Jehojakim, den König Jehudahs: Er soll keinen haben, der auf dem Throne Davids sitze, und sein Leichnam soll der Hitze am Tag und dem Frost bei Nacht hingeworfen werden.
31 Hahoi a yonnae dawkvah ama hoi a catounnaw hoi a thaw katawknaw ka rek han. Hahoi amamouh hoi Jerusalem vah kho kasaknaw hoi Judahnaw e lathueng ahnimouh koe ka pâpho pouh e hoi a thai ngai awh hoeh e hawihoehnae pueng ka pha sak han, telah ati.
Und heimsuchen werde Ich an ihm und seinem Samen und an seinen Knechten ihre Missetat und bringen über sie und über Jerusalems Bewohner und über den Mann Jehudahs all das Böse, das Ich über sie geredet habe, und sie hörten nicht.
32 Hottelah Jeremiah ni cakalawng alouke a la teh cakathutkung Neriah capa Baruk koe a poe. Ahni ni hawvah Jeremiah e pahni dawk hoi ka tâcawt e cakalawng dawk thut e naw pueng Jehoiakim ni hmaisawi e lawk hah bout a thut e hloilah hot hoi kâvan e lawknaw moikapap a thut sin.
Und Jirmejahu nahm eine andere Rolle und gab sie Baruch, dem Sohne Nerijahus, dem Schreiber, und er schrieb darauf aus Jirmejahus Mund alle die Worte des Buches, das Jehojakim, der König Jehudahs, im Feuer verbrannte, und wurden noch viele Worte, gleich jenen, dazugetan.

< Jeremiah 36 >