Tâconae 15
1 Hat navah, Mosi hoi Isarelnaw ni BAWIPA koe la a sak awh e teh, BAWIPA ni a lentoenae hoi a tâ dawkvah ama pholennae la sak awh sei. Marang hoi marangransanaw tuipui thung koung a tâkhawng toe.
Toen zong Mozes en de kinderen Israels de HEERE dit lied, en spraken, zeggende: Ik zal den HEERE zingen; want Hij is hogelijk verheven! Het paard en zijn ruiter heeft Hij in de zee geworpen.
2 BAWIPA teh ka thaonae hoi ka la lah ao. Ama teh na ka rungngangnae lah ao. Hote Cathut teh kai ni ka bawk e Cathut lah ao dawkvah, ka pholen han. Ka mintoenaw e Cathut lah ao dawkvah ka oup han.
De HEERE is mijn Kracht en Lied, en Hij is mij tot een Heil geweest; deze is mijn God; daarom zal ik Hem een liefelijke woning maken; Hij is mijns vaders God, dies zal ik Hem verheffen!
3 BAWIPA teh ransa lah ao. A min teh Jehovah doeh.
De HEERE is een krijgsman; HEERE is Zijn Naam!
4 Faro siangpahrang e rangleng hoi a ransanaw teh tuipui dawk koung a tâkhawng. A rawi e bawinaw hai tuipui paling dawk koung a bo awh.
Hij heeft Farao's wagenen en zijn heir in de zee geworpen; en de keure zijner hoofdlieden zijn verdronken in de Schelfzee.
5 Kadung poung e hmuen dawk muen a ramuk. Talung patetlah thung a bo awh.
De afgronden hebben hen bedekt; zij zijn in de diepten gezonken als een steen.
6 Oe BAWIPA, Aranglae na kut teh hnosakthainae hoi a lentoe teh, Oe BAWIPA, aranglae na kut ni tarannaw koung a raphoe.
O HEERE! Uw rechterhand is verheerlijkt geworden in macht; Uw rechterhand, o HEERE! heeft den vijand verbroken!
7 Nang na ka tarannaw hah na lentoenae naw hoi koung na tâkhawng. A lungkhueknae a patoun teh songnawng patetlah ahnimouh teh a kak.
En door Uw grote hoogheid hebt Gij, die tegen U opstonden, omgeworpen; Gij hebt Uw brandenden toorn uitgezonden, die hen verteerd heeft als een stoppel.
8 Na hnong dawk e kâha lahoi tui teh na kâcu sak teh, Kalawng e tui barukbaruk a phuen sak teh, tuipui thung kadung poung e tui hah a kamkak.
En door het geblaas van Uw neus zijn de wateren opgehoopt geworden; de stromen hebben overeind gestaan, als een hoop; de afgronden zijn stof geworden in het hart der zee.
9 Taran ni kai na pâlei han. ahnimouh ka pha han. Lawp e hno hah ka kârei vaiteh ahnimouh koe ka ngainae akuep han. Tahloi tabu dawk e ka rasa vaiteh, ka kut hoi ahnimouh teh koung ka thei han telah a dei.
De vijand zeide: Ik zal vervolgen, ik zal achterhalen, ik zal den buit delen, mijn ziel zal van hen vervuld worden, ik zal mijn zwaard uittrekken, mijn hand zal hen uitroeien.
10 BAWIPA ni kahlî a hmu teh, tuipui ni ahnimouh muen a ramuk teh katha kaawm poung e tui dawk talung patetlah a bo awh.
Gij hebt met Uw wind geblazen; de zee heeft hen gedekt, zij zonken onder als lood in geweldige wateren!
11 Oe BAWIPA, cathutnaw thung dawk nang patetlae Cathut apine kaawm. Thoungnae lahoi ka lentoe e, pholen nah, taki kaawm e, kângairu hno ka sak e, Nang hoi bang patet e cathut maw ka kâvan.
O HEERE! wie is als Gij onder de goden? wie is als Gij, verheerlijkt in heiligheid, vreselijk in lofzangen, doende wonder?
12 Aranglae kut na dâw nah ahnimouh teh talai ni koung a payawp.
Gij hebt Uw rechterhand uitgestrekt, de aarde heeft hen verslonden!
13 Na taran e taminaw hah lungmanae lahoi na hrawi. Kathounge na onae hmuen koe tha onae lahoi na hrawi.
Gij leiddet door Uw weldadigheid dit volk, dat Gij verlost hebt; Gij voert hen zachtkens door Uw sterkte tot de liefelijke woning Uwer heiligheid.
14 Miphunnaw ni kamthang a thai awh vaiteh a taki awh han. Filistin khocanaw teh a lungpuen awh han.
De volken hebben het gehoord, zij zullen sidderen; weedom heeft de ingezetenen van Palestina bevangen.
15 Edom kahrawikungnaw kângairunae, Moab ram e ransanaw teh pâyawnae, Kanaan khocanaw pueng teh lungpoutnae koe a pha awh han.
Dan zullen de vorsten van Edom verbaasd wezen; beving zal de machtigen der Moabieten bevangen; al de ingezetenen van Kanaan zullen versmelten!
16 Oe BAWIPA, na taminaw ni a tapoung toteh, Na ran e taminaw ni a tapoung toteh, Hote miphunnaw pueng ni takinae lungthin, lungpuennae a tawn awh vaiteh, Na kut hno sakthainae dawk ahnimouh teh talung patetlah duem ao awh han.
Verschrikking en vrees zal op hen vallen; door de grootheid van Uw arm zullen zij verstommen, als een steen, totdat Uw volk, HEERE! henen doorkome; totdat dit volk henen doorkome, dat Gij verworven hebt.
17 Oe BAWIPA, râw coe hane mon, Na o nahanelah na sak e hmuen koe na taminaw na kâenkhai han. Oe BAWIPA, na kut hoi sak e kathoung e hmuen koe hmuen na ta han.
Die zult Gij inbrengen, en planten hen op den berg Uwer erfenis, ter plaatse, welke Gij, o HEERE! gemaakt hebt tot Uw woning, het heiligdom, hetwelk Uw handen gesticht hebben, o HEERE!
18 BAWIPA ni a yungyoe uk na lawiseh telah la a sak awh.
De HEERE zal in eeuwigheid en geduriglijk regeren!
19 Bangkongtetpawiteh, Faro siangpahrang e marangnaw, ranglengnaw, marangransanaw teh tuipui dawk a kâen teh BAWIPA ni ahnimae lathueng tuipui hoi muenli sak. Isarel miphunnaw teh tuipui lungui vah talai dawk a cei awh.
Want Farao's paard, met zijn wagen, met zijn ruiters, zijn in de zee gekomen, en de HEERE heeft de wateren der zee over hen doen wederkeren; maar de kinderen Israels zijn op het droge in het midden van de zee gegaan.
20 Aron e a tawn canu, profet napui Miriam ni cecak a sin teh, napuinaw pueng ni hai cecak khawng hoi a hnuk a kâbang awh.
En Mirjam, de profetes, Aarons zuster, nam een trommel in haar hand; en al de vrouwen gingen uit, haar na, met trommelen en met reien.
21 Miriam ni hai BAWIPA teh a lentoe teh tânae a hmu dawkvah, Ama teh pholen awh sei. Marang hoi marangransanaw hah tuipui thungvah koung a pabo toe telah ahnimouh hoi cungtalah la a sak awh.
Toen antwoordde Mirjam hunlieden: Zingt den HEERE; want Hij is hogelijk verheven! Hij heeft het paard met zijn ruiter in de zee gestort!
22 Hahoi, Mosi ni Isarelnaw hah tuipui paling koe lahoi a hrawi teh, ahnimouh teh Sur kahrawngum vah a pha awh. Hote kahrawng dawk hnin thum touh kahlawng a cei awh teh tui hmawt awh hoeh.
Hierna deed Mozes de Israelieten voortreizen van de Schelfzee af; en zij trokken uit tot in de woestijn Sur, en zij gingen drie dagen in de woestijn, en vonden geen water.
23 Marah tie hmuen koe a pha awh navah, Marah tui teh akha dawkvah net thai awh hoeh. Hatdawkvah, Hote hmuen hah Marah telah a kaw awh.
Toen kwamen zij te Mara; doch zij konden het water van Mara niet drinken, want het was bitter; daarom werd derzelver naam genoemd Mara.
24 Taminaw ni Mosi yonpen awh teh bangtelamaw nei han ti hoi a phuenang awh.
Toen murmureerde het volk tegen Mozes, zeggende: Wat zullen wij drinken?
25 Mosi ni BAWIPA a kaw teh BAWIPA ni thingkung buet touh a patue. Hote akung tui dawk a tâkhawng nah tui teh a radip. Hote hmuen koe ahnimouh a tanouk teh phunglam a sak pouh e teh,
Hij dan riep tot den HEERE; en de HEERE wees hem een hout, dat wierp hij in dat water; toen werd het water zoet. Aldaar stelde Hij het volk een inzetting en recht, en aldaar verzocht Hij hetzelve,
26 Nangmouh ni BAWIPA Cathut e lawk hah kahawicalah na ngai teh a ngai e hno na sak teh a kâpoelawknaw hah na ngai teh aphunglawknaw pueng na tarawi pawiteh, Izipnaw koe ka pha sak e Lacik hah nangmouh koe ka phat sak mahoeh. Bangkongtetpawiteh, nangmae patawnae kadamsakkung, BAWIPA lah ka o telah ati.
En zeide: Is het, dat gij met ernst naar de stem des HEEREN uws Gods horen zult, en doen, wat recht is in Zijn ogen, en uw oren neigt tot Zijn geboden, en houdt al Zijn inzettingen; zo zal Ik geen van de krankheden op u leggen, die Ik op Egypteland gelegd heb; want Ik ben de HEERE, uw Heelmeester!
27 Hat hnukkhu, tuido hlaikahni touh, samtue 70 touh a onae Elim kho a pha awh teh, Hote hmuen dawk tui onae koe tengpam vah rim a tuk awh.
Toen kwamen zij te Elim, en daar waren twaalf waterfonteinen, en zeventig palmbomen; en zij legerden zich aldaar aan de wateren.
