< Zechariah 1 >

1 Darius vaipoh kumni le lha get channa Iddo themgao chapa Berechiah chapa Zechariah komma Pakai thupeh ahung lhungin hitin aseije.
En el octavo mes, en el segundo año de Darío, llegó la palabra de Yahvé al profeta Zacarías, hijo de Berequías, hijo de Iddo, diciendo:
2 Napateu chunga Pakai alung hang lheh jingin ahi.
“Yahvé se disgustó mucho con vuestros padres.
3 Hijeh chun amaho kommah chun thaneipen Pakaiyin hitin ati, achutileh keijong nangho kom a kahung kile kitding ahi tin thaneipen Pakaiyin aseije.
Por lo tanto, díganles que el Señor de los Ejércitos dice: ‘Vuelvan a mí’, dice el Señor de los Ejércitos, ‘y yo volveré a ustedes’, dice el Señor de los Ejércitos.
4 Napu napateo bangin chonhih’un, amaho jaha chu themgao hon lhang asap piuve, thaneipen Pakaiyin aseijin ase lamma nachon nauva kon leh thilse na bolnauva kon in hungkile kit’uvintin aseije. Ahivangin amahon angai pouvin khohsah injong anei pouve, tin Pakaiyin aseije.
No seáis como vuestros padres, a quienes los antiguos profetas proclamaban diciendo: El Señor de los Ejércitos dice: ‘Volved ahora de vuestros malos caminos y de vuestras malas acciones’; pero no oyeron ni me escucharon, dice el Señor.
5 Napu napateu chu tuahi hoilamma umma hitauvem? Amaho leh themgao ho chu sotpeha thigamma ahitauve.
Sus padres, ¿dónde están? Y los profetas, ¿viven para siempre?
6 Ahinlah epi hijongleh kalhachate themgao komma kana phondoh ho jouse chu napu napateu khanglaijin kaseibang bangin ana guilhung sohtan ahi. Hiche dungjui chun amahon kisih in alungu ana heijun, Eihon thaneipen Pakaija kon in imudiu lom imu tauve, Aman kahin bolding ahi ati dungjuijin ahin tongdoh tan ahi.
Pero mis palabras y mis decretos, que ordené a mis siervos los profetas, ¿no alcanzaron a vuestros padres? “Entonces se arrepintieron y dijeron: ‘Tal como Yahvé de los Ejércitos decidió hacernos, según nuestros caminos y según nuestras prácticas, así nos ha tratado’”.
7 Darius leng chan kumni lhinna shebath lha kehni somni leh ni li channin, themgao Iddo chapa Berachia chapa Zechariah komma Pakai thupeh ahung lhung in ahi.
El día veinticuatro del mes undécimo, que es el mes de Shebat, en el segundo año de Darío, vino la palabra de Yahvé al profeta Zacarías, hijo de Berequías, hijo de Iddo, diciendo:
8 Keiman phaicham khatnah huisum thing laha sakol sankhat anadingin achung a pasal khat ana tou chu jan nin gaovin kanamun ahi. Anunglamma chun sakol asan, abuong chuleh akaang jong ana ummin ahi.
“Tuve una visión en la noche, y he aquí que un hombre montado en un caballo rojo, y se paró entre los arrayanes que estaban en un barranco; y detrás de él había caballos rojos, pardos y blancos.
9 Keiman kakomma thusei vantil komma chun “ka Pakai hiche sakol hoipenhi ipi vetsah naham katin ahileh vantil chun na hetsah nang’e ati.
Entonces pregunté: “Señor mío, ¿qué es esto?”. El ángel que hablaba conmigo me dijo: “Te mostraré lo que son”.
10 Hichun huisum thing laha ding mipa hin adonbut in, hicheng pihi Pakaiyin leiset pumpi khol le dinga asohdoh ahiuve ati.
El hombre que estaba entre los mirtos respondió: “Son los que Yahvé ha enviado para ir de un lado a otro de la tierra.”
11 Huisum phung laha ding Pakai vantil komma chun sakol chunga tou adangho chun aseijun, “keihon leiset pumpi ka khollun, leiset chunghi lungmong in aum nauve”atiuve.
Informaron al ángel de Yahvé, que estaba de pie entre los mirtos, y dijeron: “Hemos caminado de un lado a otro de la tierra, y he aquí que toda la tierra está en reposo y en paz.”
12 Hichehi ajah phatnin Pakai vantil chu hitihin ataove. Vo hatchungnung Pakai kum som sagi sung ahi nangma Jerusalem leh Judah khopiho chunga hung lung hanga nahitam, itih chan gei hi amaho chunga khotona na musah loulai ding ham.
Entonces el ángel de Yahvé respondió: “Oh Yahvé de los Ejércitos, ¿hasta cuándo no tendrás piedad de Jerusalén y de las ciudades de Judá, contra las que has tenido indignación estos setenta años?”
13 Keikoma thusei vantil komma chun Pakaiyin lungmonna thucheng in ana donbut in ahi.
El Señor respondió al ángel que hablaba conmigo con palabras amables y reconfortantes.
14 Hitichun kakihoulimpi vantil chun kakomma hitin anasei jin ahi. Hatchungnung Pakai chun hitin aseije. Keiman Jerusalem le Zion phatna dinghi gelkhoh naleh khotona kanei lheh jing in ahi.
El ángel que hablaba conmigo me dijo: “Proclama, diciendo: El Señor de los Ejércitos dice: “Estoy celoso por Jerusalén y por Sión con gran celo.
15 Keiman tu tua chamna leh lungmonga um namdang ho komma kalung ahang lheh jeng in kamite chunga vang kaha lunghan pon ahi. Namdang hohin aha bolset val tauvin ahi.
Estoy muy enojado con las naciones que están tranquilas; porque me disgusté un poco, pero ellas aumentaron la calamidad.”
16 Hijeh chun Pakaiyin hitin aseiye, keima Jerusalema khotona neijin kahung kile tai. Kahouin kisa phading Chuleh Jerusalem kithah semphat ding ahi. tin hatchungnung Pakaiyin aseiye.
Por eso dice Yahvé: “He vuelto a Jerusalén con misericordia. Mi casa será edificada en ella — dice el Señor de los Ejércitos — y una línea se extenderá sobre Jerusalén”.
17 Hatchungnung Pakijin jong hitin aseiye, Israel khopi ho bulhingset a hung kile dohding chuteng leh Pakai Zion alung monsahding chuleh Jerusalema dinga alahlut ding ahi.
“Proclamad además, diciendo: “El Señor de los Ejércitos dice: “Mis ciudades volverán a rebosar de prosperidad, y el Señor volverá a consolar a Sión, y volverá a elegir a Jerusalén””.
18 Hijouchun kadah in kavetleh saki li kamui
Levanté los ojos y vi, y he aquí cuatro cuernos.
19 Keima eiki houlimpi vantil kom achun hichehi ipi tina ham tia kadohleh, aman eidonbut in,” hiche saki hohin chitin namtin laha Judah, Israel chuleh Jerusalem ana lhocheh a chu ahiuve.
Le pregunté al ángel que hablaba conmigo: “¿Qué son éstos?” Me respondió: “Estos son los cuernos que han dispersado a Judá, Israel y Jerusalén”.
20 Chuin Pakaiyin thihkheng them mili eivetsah e.
El Señor me mostró cuatro artesanos.
21 Amaho hi ipi dinga hung hiuvam tia ka doh leh, vantil chun eidonbut in, hiche saki le nam ho hi Judahte muntinna ana thecheh ana sunem ho chu ahiuve. Tun hiche thihkheng them hohin hiche nam hohi kichatsah a sonlhu ding leh sumang dinga hung ahiuve ati.
Entonces pregunté: “¿Qué vienen a hacer estos?”. Dijo: “Estos son los cuernos que dispersaron a Judá, para que nadie levantara la cabeza; pero éstos han venido para aterrorizarlos, para derribar los cuernos de las naciones que levantaron su cuerno contra la tierra de Judá para dispersarla.”

< Zechariah 1 >