Solomon Labu 6

1 Zailom: Nagoldei hoiya che hitam, O melhoi kidang lanu? Nahin holpeh-uvinge, nei seipeh’un hoilam ajot ham?

Dokąd poszedł twój umiłowany, o najpiękniejsza wśród kobiet? Dokąd się zwrócił twój umiłowany, abyśmy szukali go wraz z tobą?

2 Mounu: Kagoldeipa muinam theiho pahna ahonleijah akumsuh tai, hon leilaija akelngoite vahding le Lily pahho loukhom ding in.

Mój umiłowany zstąpił do swojego ogrodu między grządki wonności, aby paść w ogrodach i zbierać lilie.

3 Keima ka ngaipenpa-a kahin, ama keija ahi. Ama akelngoi Lily pah lah’a avah-e.

Ja należę do mego umiłowanego, a mój umiłowany [należy] do mnie; pasie on wśród lilii.

4 Moulang: Ngainu, namelhoi ngeije, vetnom umtah Tirzah khopi, Jerusalem tobang’in na hoijin; galsat-galhang hon ponlap akidop bang uvin na thupi-e.

Piękna jesteś, moja umiłowana, jak Tirsa; urodziwa jak Jerozolima; groźna jak wojsko [z] chorągwiami.

5 Namit tenin avet nalang heiphei jin, ijeh-inem itileh na hoinan haisa mo in eilhai. Nasam kailha jong Gilead lhangdunga kon kel-hon hung kijotsuh abang jeng’e.

Odwróć ode mnie swoje oczy, gdyż one mnie urzekają. Twoje włosy są jak stado kóz, które schodzą z Gileadu.

6 Naha ho kelngoi kihet ngousel jouchet’na kisop thengsel bang in akangleh jeng’e. Na mehiuheo dan nolnabei ahi in, na hatu jouse jong akigolkhom dildel uve.

Twoje zęby są jak stado owiec, które wychodzą z kąpieli, wszystkie mają bliźnięta, a nie ma żadnej niepłodnej wśród nich.

7 Na bengmai langto jong na ponlukhuh noijah kolbuthei chang asan jitjet abang jeng’e.

Twoje skronie między twoimi kędziorkami są jak połówki granatu.

8 Lengnu somgup, thaikem somget chule sim’a simsenlou nungah khangdong aum in,

Sześćdziesiąt jest królowych i osiemdziesiąt nałożnic, a dziewic bez liku.

9 Hijeng jongleh kenvang ka vakho, achamkim pen nu-anun adeilhen pen, ahing nun dottah’a angailut pen nu bou hi ka deilhen pen’e. Nungah khangdong hon jong angai sang uvin, lengnu tamtah le leng inpia thaikemho jeng in jong ngaisang nan ala choijun:

[Lecz] moja gołębica, moja nieskalana, jest jedna; jedynaczka u swojej matki, bez skazy u swojej rodzicielki. Widziały ją córki i nazwały ją błogosławioną, także królowe i nałożnice, i chwaliły ją, [mówiąc]:

10 “Koi hija ham, taikho vah banga hung vahdoh-a, chollha banga vet-hoi lheh jenga, nisa banga vah emsela, galsat ho ponlap dop banga gimnei jeng hi?” atiuvin ahi.

Kim jest ta, która pokazuje się jak zorza poranna, piękna jak księżyc, czysta jak słońce, groźna jak uszykowane wojsko z chorągwiami?

11 Mounu: Kei jong ka kumsuh-e beleija bepah veding le phaichama hamhing hung dondoh thahho veding, chule lengpigui ho dondoh soh tam, kolbutheiho jong pahsoh hitam ti gave lha ding in.

Zeszłam do ogrodu orzechów, aby patrzeć na owoce [rosnące] w dolinach, by zobaczyć, czy winorośl kwitnie i czy granaty wypuszczają pączki.

12 Hinlah keiman ka kigeldoh masang in, ka lhangai mama jeng na lungthim chun eipui lut tai; keidia milalpa sakol kangtol sung ah.

Nim się zorientowałam, moja dusza wsadziła mnie jakby w rydwany książąt mego ludu.

13 Zailom: Hung kile in, hung kile kit tan, O Shulam nungahnu. Hung kinung heijin, hung kit in, i-kimuto kit theina diuvin. Moulang: Shulam nungahnun lamthem ho golnia akigol uva alam nau kikah-a achephei dimdem khu i-dinga nanghon na galdot jing’u hitantem?

Zawróć, zawróć, Szulamitko; zawróć, zawróć, abyśmy mogli na ciebie patrzeć. Cóż widzicie w Szulamitce? [Widzimy] jakby oddziały wojenne.