< La Bu 74 >

1 O Pathen, idia hitihchan pi neipaidoh u hitam? Ipi ding’a na kelngoite douna a hichangeihi na lunghan ham?
Ein Maskil; von Asaph. Gott, warum hast du verworfen für immer, raucht dein Zorn wider die Herde deiner Weide?
2 Khang masalai peh a nalhentum chate kahiu neisumil hih beh un, hiche nam nagoulu tum dia na ngeh jing chu kahiuve! chule hiche lei a na in Jerusalem jong sumil hih beh in.
Gedenke deiner Gemeinde, die du erworben hast vor alters, erlöst als dein Erbteil, des Berges Zion, auf welchem du gewohnt hast!
3 Hiche khopi kisumangsa a hin hungvahlen lang, na melmate’n na houin hi ichanggei a asuhset’u hitam hinven.
Erhebe deine Tritte zu den immerwährenden Trümmern! Alles im Heiligtum hat der Feind verderbt.
4 Hiche mun a hi na melmate’n haan la a anasap u hitam, hiche mun a hi aponlap u ana khaisang’u ahi.
Es brüllen deine Widersacher inmitten deiner Versammlungsstätte; sie haben ihre Zeichen als Zeichen gesetzt.
5 Amahon gammang lah a thingtuhna a heicha analap u bang’in,
Sie erscheinen wie einer, der die Axt emporhebt im Dickicht des Waldes;
6 Heicha le chempong toh tho’n anakhenchip’un ahi.
und jetzt zerschlagen sie sein Schnitzwerk allzumal mit Beilen und mit Hämmern.
7 Amahon namuntheng a na mintheng kitahdohho chu asuboh un,
Sie haben dein Heiligtum in Brand gesteckt, zu Boden entweiht die Wohnung deines Namens.
8 Chuban in jong “abonchan suseu hite” akitikit uvin, Pathen houna mun jouse jong anahallhah u ahitai.
Sie sprachen in ihrem Herzen: Laßt uns sie niederzwingen allesamt! Verbrannt haben sie alle Versammlungsstätten Gottes im Lande.
9 Keihon melchihna thil kidangtahho chu ka mudohjou tapouvin ahi. Themgaoho jouse la aumgam tapouvin, chule hiche hi itihleh kichai ding ti chu koimacha ahe aumpon ahi.
Unsere Zeichen sehen wir nicht; kein Prophet ist mehr da, und keiner bei uns, welcher weiß, bis wann.
10 O Pathen ka melmate’u hi itihchanggei na kihousatsah ding ham? Namin theng hi tonsot'a nasuh molphou sah ding hitam?
Bis wann, o Gott, soll höhnen der Bedränger, soll der Feind deinen Namen verachten immerfort?
11 Ipi dia na banjet thahatna hi na chalohsah lou ham? Na khut thahattah chu mangcha’n lang amaho khu sugam tan.
Warum ziehst du deine Hand und deine Rechte zurück? Hervor aus deinem Busen, mache ein Ende!
12 O Pathen nangma hi khangluilai a pat a leiset chung’a huhhingna hinpolut a ka lengpa na hi.
Gott ist ja mein König von alters her, der Rettungen schafft inmitten des Landes.
13 Nang man na ban thahat’in twikhanglen jong na lhehkhen in, twikhanglen'a cheng sahemho luchang jong navohchip soh hel e.
Du zerteiltest das Meer durch deine Macht, zerschelltest die Häupter der Wasserungeheuer auf den Wassern.
14 Nangman Leviathan luchang jong nasuchip in atahsa neldigam a um ganhingho vahnan na mangtai.
Du zerschmettertest die Häupter des Leviathans, gabst ihn zur Speise dem Volke, den Bewohnern der Wüste.
15 Nang man leiset a kum nakihei sah in leiset a kon’in twi tamtah na putdohsah in chule a-itih a kang khalou vadung ho jong na sukang jin ahi.
Du ließest Quell und Bach hervorbrechen, immerfließende Ströme trocknetest du aus.
16 Sun le jan jong nang’a ahin: nangman vanlaijol’a avahho jouse le nisa jong na sem in ahi.
Dein ist der Tag, dein auch die Nacht; den Mond und die Sonne hast du bereitet.
17 Nangman leiset gamgiho jouse jong na lhehkhen in chule nipilai le phalbilai jong na gongtoh in ahi.
Du hast festgestellt alle Grenzen der Erde; Sommer und Winter, du hast sie gebildet.
18 Ven Pakai hiche melmaho hin ichangei a nangma hi na houset’u hitam, ima hetkhenna neilou nam miten na min hi asuminseuvin ahi.
Gedenke dessen: der Feind hat Jehova gehöhnt, und ein törichtes Volk hat deinen Namen verachtet.
19 Hiche gamsa tobang miphalouho hi vapal tobang miphaho hi suhmangsah hihbeh in, na mite gentheina hi itihchan’in jong sumil hihbeh in.
Gib nicht dem Raubtiere hin die Seele deiner Turteltaube; die Schar deiner Elenden vergiß nicht für immer!
20 Na kitepna kinep umtah ho chu sumil hihbeh in, ajeh chu gamsung hi muthim le pumhat a natohna adimset e!
Schaue hin auf den Bund! Denn die finsteren Örter der Erde sind voll von Wohnungen der Gewalttat.
21 Noise le chotpha a umte hi jumna tosah kit hihbeh in, amavang mivaicha le tahlelte na min choi-at sah in.
Nicht kehre beschämt zurück der Unterdrückte; laß den Elenden und Armen deinen Namen loben!
22 Na melmate’n na housetnaho le na doumah mah asap a saptho jenghou hi nahsahmon koihihbeh in.
Stehe auf, o Gott, führe deinen Rechtsstreit! Gedenke deiner Verhöhnung von den Toren den ganzen Tag!
Vergiß nicht die Stimme deiner Widersacher! Das Getöse derer, die sich wider dich erheben, steigt auf beständig.

< La Bu 74 >