< La Bu 147 >

1 Pakai vahchoijin umhen! I-Pathen’u vahchoi lasah ding hi iti phat-a pha hitam! Ijeh-inem itileh Ama lungset nan adimn in, vahchoi dia lomtah ahi.
Rabbiga ammaana. Waayo, way wanaagsan tahay in Ilaaheenna ammaan loogu gabyo, Waayo, taasu way wacan tahay, oo ammaantuna way habboon tahay.
2 Pakaiyin Jerusalem aki ledohsah in, amangtasa Israelte ahin lepui kit in ahi.
Rabbigu Yeruusaalem buu dhisaa, Oo wuxuu isu soo wada ururiyaa kuwa la naco oo reer binu Israa'iil ah.
3 Aman lungthimna jong aboldam in, amaha jeng-u jong adamsah'in ahi.
Isagaa bogsiiya kuwa qalbi jabay, Oo nabrahoodana wuu duubaa.
4 Aman ahsi ho asim toh'in, amin cheh’in akouvin ahi.
Wuxuu sheegaa xiddigaha tiradooda, Oo kulligoodna magacyo buu u bixiyaa.
5 I-Pakaiju hi iti loupi hitam! Athaneina hi akhonna gei ahi! Athil hetthem theina jong mihem hetphah hoi ahipoi.
Sayidkeennu waa weyn yahay, wuuna xoog badan yahay, Waxgarashadiisuna waa mid aan la koobi karayn.
6 Pakaiyin mikineosah ho adomsang’in, ahin miphalouho vang toltoh alhobeh’in ahi.
Rabbigu wuu tiiriyaa kuwa camalka qabow, Oo kuwa sharka lehna dhulkuu ku soo tuuraa.
7 Pakai thangvahna la sauvin, semjangto thon Pathen vahchoila sauvin.
Rabbiga mahadnaqid ugu gabya, Oo kataaradda ammaan ugu gabya Ilaaheenna,
8 Aman vanho meilom’in akhun, leiset’a go ajuh lhahsah in, chule molchunga hampa louhing akedohsah’in ahi.
Kaasoo samada daruuro ku qariya, Oo dhulka roob u diyaarsha, Buurahana doog ka soo bixiya.
9 Aman gamsa ho neh ding apen chule va-ah nou ho apenteng aneh diu apejin ahi.
Wuxuu quud siiyaa xayawaanka, Iyo tukayaasha yaryar markay qayliyaanba.
10 Aman sakol thahatna leh mihem thahatna’a akison-jiu akipapi poi.
Isagu kuma farxo xoogga faraska, Oo kuma reyreeyo lugaha dadka.
11 Pakai chu Ama ging jing hole ami ngailutna longlou chunga kinepna neiho akipa pin ahi.
Rabbigu wuxuu ku reyreeyaa kuwa isaga ka cabsada, Iyo kuwa naxariistiisa rajada ka qaba.
12 Vo Jerusalem, Pakai loupina vahchoijun! O Zion, na Pathen vahchoijun.
Yeruusaalemay, Rabbiga ammaan, Siyoonay, Ilaahaaga ammaan.
13 Ajeh chu Aman nakelkot jol ho alhousah in, chule nakul sunga nachate phatthei aboh’in ahi.
Waayo, wuxuu xoogeeyey qataarrada irdahaaga, Carruurtaadana wuu kugu dhex barakeeyey.
14 Aman nagamgi tin-uva chamna alensah in, chule nagilkel nauvah an twitah’in navah uvin ahi.
Soohdimahaaga nabad buu ka dhigaa, Oo wuxuu kaa dhergiyaa sarreenka ugu wanaagsan.
15 Vannoi leiset chunga thu-apeh teng jongleh aman gang in ahi.
Amarkiisa wuxuu u soo diraa dhulka, Eraygiisuna aad buu u dheereeyaa.
16 Aman buhbang jeng jong samul abahsah jin, chule dai-kai jong vutvam kithejal abahsah jin ahi.
Baraf cad wuxuu u soo daadshaa sida dhogor oo kale, Sayax barafoobayna wuxuu u kala firdhiyaa sida dambas oo kale.
17 Gel-chang jong an kisunglha abahsah jin, hitobang dap ma-anga ding jou ding koiham?
Barafkiisa wuxuu u soo ridaa sida jajab oo kale, Bal yaa qabowgiisa hor istaagi kara?
18 Chujouteng Aman thu apen ahileh ajunlha gamji tan, Aman hui chu asol’in ahileh buhbangho chu twijin alongji tai.
Wuxuu soo diraa eraygiisa, oo wuu dhalaaliyaa iyaga, Dabayshiisana wuxuu ka dhigaa inay dhacdo, biyuhuna way qulqulaan.
19 Aman Jacob henga thu aseipeh in, Israel kom’a adan thupeh hole athuhil hochu ahilchen in ahi.
Eraygiisa wuxuu tusaa reer Yacquub, Qaynuunnadiisa iyo xukummadiisana reer binu Israa'iil.
20 Hitobang hi namdang ho jah’a aseipeh pon, amahon athuhil jong ahepouvin ahi. Pakai vahchoijin umhen!
Quruunna sidaas oo kale uma uu samayn. Xukummadiisiina ma ay garanaynin, Rabbiga ammaana.

< La Bu 147 >