< La Bu 130 >

1 O Pakai lunglhahna kotong sunga kon in nangma panpina kahinthum e.
Ein Stufenlied. / Aus Tiefen hab ich, Jahwe, zu dir gerufen.
2 O Pakai kakanahi ngai in, kataona hi neingaipeh’in.
Adonái, hör meine Stimme! / Laß doch deine Ohren merken / Auf mein lautes Flehn!
3 O Pakai kachonset nauhi hoitah’a namelchih ding hileh, koiham O Pakai ahingdoh ding?
Wenn du Sünden anrechnest, Jah, / Adonái, wer kann dann bestehn?
4 Ahinla Nangin nangma ginje kahetthem theina diuvin ngaidamna neipejiuvin ahi.
Ja, du vergibst, / Damit man dich fürchte.
5 Keiman Pakai nangma panpina kinemtah’in kangah’e. Henge, keima nangma a kingaijing kahi. Keiman athusei katahsan’in hichea kinem a ngahjing kahi.
Jahwes habe ich stets geharrt; / Es hat meine Seele geharrt, / Schon immer hoffte ich auf sein Wort.
6 Keiman Pakai chu kangahlal ngei e, khongahpan khovah ding angalel sangin kangahlal joi.
Meine Seele harrt Adonáis, / Mehr, als Wächter des Morgens harren, / Ja, Wächter des Morgens.
7 Vo Israel, Pakaija kinem in, ajeh chu Pakai ahin longlou ngailutna umma ahin chuleh ama a hin lhatdamna lhingset in aum in ahi.
Israel, harr auf Jahwe! / Denn bei Jahwe ist die Gnade, / Und reichlich ist bei ihm Erlösung.
8 Amatah’in Israel chu achonsetna jouse a konna ahuhdoh ding ahi.
Ja, er wird Israel erlösen / Von allen seinen Sünden.

< La Bu 130 >