< La Bu 124 >

1 Pakai hi eiho langa anapanglou hikhataleh? Israelte jousen velseikit hen.
Sang til Festrejserne. Af David. Havde HERREN ej været med os — saa sige Israel —
2 Min eina delkhum pettah’un Pakai hi eiho langa anapanglou hikhataleh,
havde HERREN ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os,
3 amahon alunghan u deojah pum in ahingin eina vallhum tauvinte.
saa havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;
4 Twi chun einachup uvintin, twikhanglen chun einalhohmang diu ahitai.
saa havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gaaet over vor Sjæl,
5 Hitia chu ichunguva twipi kitoltol ding ahiuve.
over vor Sjæl var de gaaet, de vilde Vande.
6 Igalmiteu einasuhmangsah louva Pakai chu thangvahna peuhite.
Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!
7 Eiho thaang kampa a kon a vacha ahoidoh banga hoidoh ihiuve. Thangpou chu akivobong tan eiho ihoidoh tauve.
Vor Sjæl slap fri som en Fugl af Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.
8 Hitobanga kithopina chu van le lei sem ah Pakai a kon a imu’u ahi.
Vor Hjælp er HERRENS Navn, Himlens og Jordens Skaber.

< La Bu 124 >