La Bu 122

1 Pakai hou in ah cheuhite tia kakom a asei u chun keima kakipahlheh jengin ahi.

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Vo Jerusalem tuhin keiho nakelkot sung langah kadingtao ve.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 Jerusalem hi dettah’a kisa khopi ahin appal jonghi detchetna kigenbitna ahi.

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 Pakai mite Israel phungho jousen hicheahi kintheng bolla ahungnao ahi. Israelte chonna daan dungjui a Pakai kom a thangvahna pedinga ahungnao ahi.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Hichea hin lengte thutanna laltouna hochu aum in David chilhah ho laltouna ahi.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Jerusale a cham lenna din taovun, hiche khopi ngailu jouse khangtouhen.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 Vo Jerusalem, nakulpi sunga chamleng hen chuleh nakhopi sung khangtou hen.

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 Kainsung mite leh kagol kapaite khohsahna in keiman Jerusalem ah “Nanga chamna umhen” kati.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 Pakai ipathen’u insung khohsahna’in, O Jerusalem nang dinga aphapen chu kahol ahi.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.