< Minbu 30 >

1 Mose’n Israel chate phung sung upa ho henga thu aseipeh in, hiche hi Pakai thupeh ahiye, ati.
Potem Mojżesz powiedział do naczelników pokoleń pośród synów Izraela: Oto co PAN rozkazał.
2 Na lah uva Pasal khat touvin kitepna anei khah tah’a ahi loule ama kihen oh na ding bepma aki hahsel hamma, ama le ama thilkhat chung changa aki peh doh jeng tah a ahile, hiche a thusei dohsa chu apel keh thei lou hel ding ahi. Akam sung’a konna a thusei dohsa bang bang’a asuhbulhit teitei ding ahi.
Jeśli mężczyzna złoży PANU ślub lub przysięgę i zwiąże swoją duszę zobowiązaniem, to nie złamie swego słowa; wypełni wszystko według tego, co wyszło z jego ust.
3 Chule numei khat touvin a khandon laiya, hichu apa insunga achen laiya ki tepna khat tou aneiya ama le ama thil khat toh lheh to dinga ki tepna asem tan ahi.
Jeśli kobieta złoży PANU ślub i zwiąże się zobowiązaniem w domu swego ojca, w swojej młodości;
4 Numei nun kitepna a sem bang banga ama leh ama thil khat toh lheh to ding’a a kitepna chu apet tah jeng ajong apa chun a jahsoh keija ahin lah apa chu ima sei louva aum a ahile, numei nun kitepna asem chu ama nun aki dinpi jing ding, hi tia chu ama leh aman kitepna asem a thil khat toh lheh to ding aki tep na jong sumil louva um ding hichu a suh bulhit teitei ding ahiye.
A jej ojciec usłyszy ślub i zobowiązanie, którym związała swoją duszę, a jej ojciec będzie milczał o tym, wtedy wszystkie jej śluby będą ważne i każde zobowiązanie, którym związała swą duszę, będzie ważne.
5 Ahin lah hiche numei nun kitepna anei chu apan ajah doh nini leh a lunglhai louna ahija, aphat sah louna ahin phondoh a ahile, numei nun kitepna asem chu donse a um talou ding, apan angai mah jeh a Pakaiyin hiche numei nu hi a ngaidam ding ahi tai.
Lecz jeśli jej ojciec sprzeciwi się jej w dniu, kiedy usłyszy o wszystkich jej ślubach i zobowiązaniach, którymi związała swoją duszę, wtedy nie będą ważne; PAN przebaczy jej, gdyż jej ojciec sprzeciwił się temu.
6 Amavang hiche numei nu hin khonung ding gel louva kitepna asem jeng’a, ama le ama aki hen-oh tah a, kitepna anei sung’a hi pasal khat touvin a kichenpi tah’a ahija.
Ale jeśli mając męża, złożyła ślub lub wypowiedziała swymi ustami coś, czym związała swoją duszę;
7 Khonung’a aji pan hiche kitepna anei chu ahin het doh’a ima sei louva aum a ahile, hiche numeinu kitepna chu ding det jing ding, amanun ama leh ama ding’a kikan na ding’a kitepna asem chu ki sudet jing ding ahi tai.
A jej mąż to usłyszał i milczał o tym w dniu, gdy to usłyszał, to jej śluby będą ważne i jej zobowiązania, którymi związała swoją duszę, będą ważne.
8 Ahinlah numeinun kitepna a semdoh sa chu a jipa’n ajah doh ni nia a dei sah louna aphondoh a ahile, aji pan jong ajinu khonung ding gel louva kitepna ana sem a ama leh ama a kikan chung thu chu asem hoi peh a ahile, Pakaiyin amanu chu a ngaidam ding ahitai.
Lecz jeśli w dniu, gdy jej mąż usłyszał o tym, sprzeciwił się temu, to unieważnia jej ślub, który złożyła, i to, co wypowiedziała swymi ustami, czym związała swoją duszę; a PAN jej przebaczy.
9 Chule meithaisa a kidasa numei khat in kitepna asem vang chu ama leh ama kihen ohsa ahi tan, hichu suhboija umlou ding numeinu douna ding’a hing jing ding ahi tai.
Ale każdy ślub wdowy i rozwiedzionej, którym związały swoją duszę, będzie ważny.
10 Numei chun aji pa insunga aum laijin kitepna khat asem doh tan, ama leh ama chu thil man khat ding’a a kihahsel in aki tung doh jeng tan ahi.
Lecz jeśli w domu swego męża złożyła ślub lub związała swoją duszę zobowiązaniem przysięgi;
11 Hiche numeinu thil bol jouse chu ajipan ahetdoh nung jeng ajong ima seilouva aumma ahile, numeinu kitepna chu ijakai ding det jing ding, ama le ama thil man ding’a kitepna aneina chu keh theilou ding ahi tai.
A jej mąż usłyszał to i milczał o tym, i nie sprzeciwił się temu, wtedy wszystkie jej śluby będą ważne i każdy obowiązek, którym zobowiązała swoją duszę, będzie ważny.
12 Ahinlah ajinun a thilbol jouse chu ajipan ajah doh ni leh deisah talouvin subei jeng henlang hile, hiche numeinun akitepna jouse chu suhbeija umjing ding ahi tai. Ajipa in aboncha a suhbei bang’a numeinu jong chu Pakaiyin a ngaidam ding ahi tai.
Ale jeśli jej mąż sprzeciwił się temu w dniu, kiedy to usłyszał, to wszelki ślub i zobowiązanie, jakie padły z jej ust, będą nieważne; jej mąż je unieważnił; a PAN jej przebaczy.
13 Numei khat chun gentheina ding’a kitepna asem a kihahselna anei khah tah a ahi leh hi chu a jipan a suhdet peh thei ding, lah jong alah doh peh thei ahi.
Wszelki ślub i wszelką przysięgę zobowiązania na trapienie duszy może jej mąż potwierdzić lub może unieważnić.
14 Hitabang chu ajipan ahin jah doh nikho leh ima sei louva a-uma ahile numei nun kitepna asem jouse chu ki phutdet ahitan, ajeh chu ijakai ajah doh nung jeng’a jong ima seilouva aum jeh chun a suhdet peh tan ahi.
A jeśli jej mąż będzie milczał dzień po dniu, to potwierdza wszystkie jej śluby i wszystkie jej zobowiązania, które ją wiążą. Potwierdza je, ponieważ milczał o tym w dniu, kiedy [je] usłyszał;
15 Amavang ajipan hichengse hi ajah doh nunga asuh mang peh a ahile, hichun ajipan ajinu themmo na chu apoh hu ahi taiti photchet na ahi.
Lecz jeśli je usłyszał i dopiero później unieważni, to poniesie jej nieprawość.
16 Hichengse hi Mose’n pasal le numei kah a chondan mipa leh a chanu a nungah laiya, insung a chen laiya apa toh akah lhonna ding’a a thupeh chu ahi.
To są ustawy, które PAN przykazał Mojżeszowi, między mężem a jego żoną, między ojcem a jego córką w jej młodości, [póki jest] w domu swego ojca.

< Minbu 30 >