< Ka La 3 >

1 Pakai lunghanna tanggolla kon hungpotdoh thohgimna chu keima tahin kamuchet ahi.
Alef: Yo soy un hombre que ve aflicción en la vara de su enojo.
2 Aman vah jouse daltanin, Muthim laha eipuilut e.
Alef: Me guió y me llevó en tinieblas, mas no en luz.
3 Nilhum keijin avel vellin keima dounan ka chunga a khut a lamin ahi.
Alef: Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
4 Aman kaphe leh kavun agotsah jenge. Kagu kachang jong a sungoi jengin ahi.
Bet: Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
5 Aman lunggimna leh gentheina eisun khumin chatmo hellin eilha tai.
Bet: Edificó contra mí, y me cercó de tósigo y de trabajo.
6 Aman mithisa ho bangin, Muthim laha eivuiye.
Bet: Me asentó en oscuridades, como los muertos para siempre.
7 Aman pal eikai khumin, Keima ka jamdoh thei tapoi. Thihkhao gihtahin jong eikan chah e.
Guímel: Me cercó de seto, y no saldré; agravó mis grillos.
8 Keima kapengjah jeng vang'in, Aman ka taona adalten del tai.
Guímel: Aun cuando clamé y di voces, cerró mi oración.
9 Songpal sangtah in ka lampi akhah tannin; Ka lampi eisuh setpeh e.
Guímel: Cercó de seto mis caminos a piedra tajada, torció mis senderos.
10 Keima man dingin, Kei le vompi bang in kiselin eichang lei.
Dálet: Oso que acecha fue para mí, como león en escondrijos.
11 Aman ka lampia kon in eimanin eimal tel tel in, Hesoh genthei le panpi beiyin eilhai.
Dálet: Torció mis caminos, y me despedazó; me tornó asolado.
12 Aman athal-pou aloisalin, Keima abidoiyin eineiye.
Dálet: Su arco entesó, y me puso como blanco a la saeta.
13 Ka lungchang laitaha, Athalchang chu a kaplut jenge.
He: Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
14 Kamiten nuisatbepseu kahi tai. Nilhum keijin musetna la eisah khum uve.
He: Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
15 Aman lunggimna jengin eisu dimin, Lungkhamna khacheh khon chu eidon sah e.
He: Me llenó de amarguras, me embriagó de ajenjos.
16 Aman songchang eilhai sahin, vutvai laha eilehluttan ahi.
Vau: Me quebró los dientes con cascajo, me cubrió de ceniza.
17 Chamna chu eilah mang pehin, Phatthei channa ding chu keidin gelphah ahi tapoi.
Vau: Y mi alma se alejó de la paz, me olvidé del bien.
18 Ka loupina nikho akichai tan, Pakaiya ka kinepna jouse jong ahomkiu ahitai, tin kakap jah jeng tai.
Vau: Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza del SEÑOR.
19 Kathoh gimna leh ka lengvaina hinkho hin eisugim thei val jeng e.
Zain: Acuérdate de mi aflicción y de mi lloro, del ajenjo y de la hiel.
20 Ka thohgimna le in le kagentheina hi, seiya seijou hoi ahita poi.
Zain: Lo tendrá aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
21 Ahin hiche hi kahin geldoh teng, Kinepna kanei jou jin ahi:
Zain: Esto reduciré a mi corazón, por tanto esperaré.
22 Pakai neingailutna dihtah chun beitih anei pon, Amikhotona jong atangdeh poi.
Chet: Es por las misericordias del SEÑOR que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
23 A kitahna hi longlou ahin, Ami khotona jong jingkah sehin athah jingin ahi.
Chet: Nuevas son cada mañana; grande es tu fe.
24 Kahinna ka lhagaovin aseijin Pakai hi keima gou ahi. Hijeh chun Ama a kakinepna hi umjing ahije.
Chet: Mi parte es el SEÑOR, dijo mi alma; por tanto a él esperaré.
25 Pakai ging jingte leh hinna dinga hol jing tedinga phatah ahi.
Tet: Bueno es el SEÑOR a los que en él esperan, al alma que le buscare.
26 Hijeh chun Pakaija konna huhhing na muna dinga thipbeh cha nga hat angaije.
Tet: Bueno es esperar callando en la salud del SEÑOR.
27 Chu leh khan don laiya Ama angsunga kipehlut leh Ami thununna koljon kikhum lut aphai.
Tet: Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su juventud.
28 Ama chu Pakaiyin atohsah nomna dung juiyin thipbeh in aching seh in ngah jing hen.
Yod: Se sentará solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
29 Amaho chun amaijun tollam ngatnu henlang kijammu hen ajeh chu amahon ajona leh akinepna’u dung jui'a amu thei diu ahi.
Yod: Pondrá su boca en el polvo, si por ventura habrá esperanza.
30 Amaho chun a ngei phe bengho chu alangkhat jong dopeh uhenlang agalmi ten anoise nau jong kisan u-hen.
Yod: Dará la mejilla al que le hiriere; se llenará de afrenta.
31 Ajeh chu koi macha hi Pakaiyin apaidoh paipai aum poi.
Cof: Porque el Señor no desechará para siempre;
32 Aman lungkhamna asosahje vang'in ami khotona dimset jeh chun angailutna ahop jinge.
Cof: Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
33 Ajeh chu Pakai hi milungkham sahle alungthim sunhat peh ahi along lhaina ahipoi.
Cof: Porque no aflige ni acongoja de su corazón a los hijos de los hombres.
34 Mihon gamsunga songkullut hochu akelngoi tol chotpha jongle’u,
Lámed: Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
35 Hitobang miho chun Pathen douna in midang chan ding dolho lahpeh jongleu,
Lámed: Para hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
36 Chuleh aman a thutan nauva achanding dol’u thudih chu chansah hih jong leu, hitiho jouse Pakaiyin amu sohkei hilou ham?
Lámed: Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
37 Pakai phatsah louva koiham thilho hung soh doh na ding thupeh neithei ding chu?
Mem: ¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
38 Chungnungpen Pathen in thilpha le thilse ahin sosah ji hilou ham?
Mem: ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?
39 Chuti ahileh mihon eiho e-chonset jeh uva engbolna e-chan jiuhi i-kiphin thei ding uham?
Mem: ¿Por qué tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?
40 Chuti louvin, eihon e-chonnau hi kikhuol’u hitin chuleh Pakai kom’a iki lehei kit lou diu ham?
Nun: Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos al SEÑOR.
41 Eihon e-lung thim ule e-khut’u Van Pathen anga domsangu hitin seiju hite,
Nun: Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.
42 Keiho nangma dounan ka chonse tauvin nangman nei ngaidam pouvin ahi,
Nun: Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; por tanto tú no perdonaste.
43 Nangman nalung hanna neibuh lhah khum tauvin chuleh khotona beihelin neidel khumun nei that gam tauve.
Sámec: Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
44 Mei lah’a na kiselin, katao na’u na kom ahung lhung jou tapoi,
Sámec: Te cubriste de nube, para que no pasase la oración nuestra.
45 Nangman chitin namtin laha thet le notthapin nei koitauvin ahi.
Sámec: Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
46 “Ka melmateuvin Keiho dounan thu asei sei jingun.
Pe: Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
47 Keiho kichat le tijatnan Ka dimset tauve, Ajeh chu keiho kimana, kisugepa amang thah kahitauve.”
Pe: Temor y lazo fue para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
48 Ka miteu kisuhmang jeh'in, Ka mitlhi’u twilon in along e!
Pe: Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
49 Kamitlhiu tanglou helin alonge; Tang lou ding ahi,
Ayin Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
50 Pakaiyin Vanna konna ahin vetsuh, Ahin lainatpi tokah un,
Ayin Hasta que el SEÑOR mire y vea desde los cielos.
51 Jerusalem Chanute khankho gelnan, Ka lungthim hi apohkeh ding akisa jing’e.
Ayin Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
52 Keiman kasuhset louhel galmin, Vaacha bangin eideljam e.
Tsade: Mis enemigos me dieron caza como a ave, sin razón.
53 Kokhuh’a ei nolutun, Ka chunga song eiset khume.
Tsade: Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
54 Ka luchang geiyin twiyin eichupin, “Athi ding kahitai” tin ka peng jah’e.
Tsade Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: muerto soy.
55 Ahin kokhuh sunga konin, Pakai, Nangma kahin kouve.
Cof: Invoqué tu nombre, oh SEÑOR, desde la cárcel profunda.
56 Nangman ka kouna najan, “Kataona nei sanpehin, Panpi ngehna a kataona nei san peh e!”
Cof: Oíste mi voz; no escondas tu oído a mi clamor, para mi respiro.
57 Keiman kahin kou chun nangma na hung in “kicha hih in” neiti.
Cof: Te acercaste el día que te invoqué; dijiste: No temas.
58 Pakai nangman ka thutanpa nahin, ka chung thu neiseipehin! Ajeh chu eihuhdoha Nang na hi.
Resh: Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
59 Pakai amahon ka chunga i-chan geija thilse abol’u hitam namu sohkeiye, kathu nei kholtohpihin lang, kadihna neitahlang pehin,
Resh: Tú has visto, oh SEÑOR, mi sinrazón; pleitea mi causa.
60 Ka galmiten kei douna tohgon aneiyu Nangman nahesoh keiye.
Resh: Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
61 Pakai nangin eitaitomnao na jasoh keijin chuleh ka chunga thilse abolgot hou jong na hesoh keiye.
Sin: Tú has oído la afrenta de ellos, oh SEÑOR, todas sus maquinaciones contra mí;
62 Ka galmite ka chunga akihou un Keima dounan akihou lhi jingun ahi.
Sin: Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su designio contra mí todo el día.
63 Amaho khu ven! Atoupetu hihen adinpetu hijongle, keima nuisatna la jeng asaove.
Sin: Su sentarse, y su levantarse mira; yo soy su canción.
64 Pakai ka chunga thilse abol jouseu hi, Amaho chunga chuhsahin.
Tau: Dales el pago, oh SEÑOR, según la obra de sus manos.
65 Amaho hi lungtahna leh sei ngailouna lungthim penlang, Achunguva sapsetna chuh sah in.
Tau: Dales ansia de corazón, tu maldición a ellos.
66 Achung uvah na lunghanna chuhsah inlang, Pakai vansem ho noi jahin amaho khu suhmang tan.
Tau: Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh SEÑOR.

< Ka La 3 >